Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 31:
{{Κύριο|Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου}}
Αφού οι πραξικοπηματίες έχοντας τον έλεγχο μονάδων του Στρατού Ξηράς ([[Τεθωρακισμένα (Ελλάδα)|Τεθωρακισμένα]], [[Στρατονομία (Ελλάδα)|ΕΣΑ]] και [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων|Ευέλπιδες]]), κατέλαβαν στρατηγικής σημασίας σημεία της Αθήνας ([[Πεντάγωνο (Αθήνα)|Πεντάγωνο]], [[Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού|Αεροδρόμιο]], [[ΟΤΕ|κτίριο ΟΤΕ επί της οδού Πατησίων]], [[Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας|ΕΙΡ]], [[Παλαιά Ανάκτορα]]), συνέλαβαν τον μέχρι τότε Πρωθυπουργό, [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]], και τους πολιτικούς [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο]] και [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], [[Παναγής Παπαληγούρας|Παναγή Παπαληγούρα]], [[Ηλίας Ηλιού|Ηλία Ηλιού]], [[Κωνσταντίνος Μητσοτάκης|Κωνσταντίνο Μητσοτάκη]], [[Μανώλης Γλέζος|Μανώλη Γλέζο]], [[Λεωνίδας Κύρκος|Λεωνίδα Κύρκο]] κ.α., καθώς και 8. 270 πολίτες αριστερών κυρίως πεποιθήσεων τους οποίου η [[Ελληνική Αστυνομία]] συγκέντρωσε στον [[Παλαιό Φάληρο|Ιππόδρομο του Φαλήρου]], το [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|γήπεδο Καραϊσκάκη]] και το [[Στάδιο Νίκος Γκούμας|γήπεδο της ΑΕΚ]], περικύκλωσαν τα [[Τατόι|Ανάκτορα του Τατοΐου]] όπου διέμενε τότε ο [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Βασιλιάς]], και η ηγετική τριανδρία (Παπαδόπουλος, Μακαρέζος, Παττακός) απαίτησαν από τον Βασιλιά την νομιμοποίηση του Πραξικοπήματος. <ref>Φώτος Λαμπρινός : «ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ; ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ (1967-1974)», εκδ. "Καστανιώτης, 2013 [https://books.google.gr/books?id=8I52BQAAQBAJ&pg=PT38&lpg=PT38&dq=%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7+%CE%BA%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%B1&source=bl&ots=CffusIxUL4&sig=ACfU3U0Xp8VFtz5D7ttQJcMFLMXcPNWKJg&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwiZqpKuipPpAhXGmIsKHezCDME4ChDoATADegQIChAB#v=onepage&q=%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%20%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%B1&f=false]</ref>
===Η στάση του Βασιλιά===
Ο Κωνσταντίνος υποστήριξε αργότερα ότι υπήρξε δέσμιος, «αιχμάλωτος των χουντικών»,<ref>{{cite book|author=Βασιλεύς Κωνσταντίνος|title=Χωρίς τίτλο|pages=240-241|volume=B΄|publisher=Έκδοση εφ. ''[[Το Βήμα]]''|location=Αθήνα|year=2015|isbn=978-960-503-694-2|others=Συγγραφική αρωγή: Γιώργος Π. Μαλούχος}}</ref> χωρίς δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης και εξαναγκάστηκε να ορκίσει την κυβέρνηση των πραξικοπηματιών. Ισχυρίστηκε ότι οι πρωτεργάτες του πραξικοπήματος, Γεώργιος Παπαδόπουλος, [[Στυλιανός Παττακός]] και [[Νικόλαος Μακαρέζος]], όταν τον επισκέφτηκαν στα ανάκτορα του [[Τατόι|Τατοΐου]] απαίτησαν να ορκίσει κυβέρνηση της αρεσκείας τους και να νομιμοποιήσει την ανατροπή του πολιτεύματος.<ref>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 240-241.</ref> Τον πίεζαν να ορίσει πρωθυπουργό τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου του [[ΓΕΣ]] (Α/ΓΕΣ) στρατηγό [[Γρηγόριος Σπαντιδάκης|Γρηγόριο Σπαντιδάκη]],<ref name=Kostantinos-253>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 253.</ref> ο οποίος θεωρείτο άνθρωπος των Ανακτόρων, αλλά είχε τελικά συνταχθεί μαζί τους, ή επεδείκνυε -έστω, κατά τον Κωνσταντίνο- επαμφοτερίζουσα στάση, όχι ξεκάθαρη.<ref>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 241.</ref> Τελικά, ο Κωνσταντίνος, σύμφωνα με τις μεταγενέστερες εξηγήσεις για τη στάση του, απέρριψε την υποψηφιότητα του Σπαντιδάκη και αντιπρότεινε τον έμπιστο του Παλατιού [[Κωνσταντίνος Κόλλιας|Κωνσταντίνο Κόλλια]], [[Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου|εισαγγελέα του Αρείου Πάγου]]. Ήλπιζε -κατά τη
==== Η φωτογραφία ====▼
[[Αρχείο:junta.jpg|thumb|340px|Η Κυβέρνηση Κόλλια μετά την ορκωμοσία της με τον [[Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄|Βασιλιά Κωνσταντίνο]]. Διακρίνονται: Στο κέντρο, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος· αριστερά του (όπως κοιτάμε) ο [[Κωνσταντίνος Κόλλιας|Κων. Κόλλιας]] και στην άκρη αριστερά ο [[Γεώργιος Παπαδόπουλος]]· δεξιά του, ο [[Γρηγόριος Σπαντιδάκης]] και στην άκρη δεξιά ο [[Νικόλαος Μακαρέζος]]. Πίσω από το βασιλιά, δεξιά (όπως κοιτάμε), ο [[Στυλιανός Παττακός]] και αριστερά ο [[Γεώργιος Ζωιτάκης]].Μετά την ορκωμοσία της Κυβέρνησης Κόλλια, που έγινε στις 6 το απόγευμα της 21ης Απριλίου 1967, τραβήχτηκε η «πολυσυζητημένη φωτογραφία»<ref name=Kostantinos-253/> του βασιλιά με τα μέλη της χουντικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με τη διήγηση του Κωνσταντίνου, η ιδέα για τη φωτογράφηση ήταν δική του. Επέμεινε σε αυτήν, παρόλο που δεν υπήρχε διαθέσιμος φωτογράφος, γι' αυτό έδωσε εντολή στον υπασπιστή του να βρει έναν και να τον φέρει. Ηθελε -πάντα σύμφωνα με τους μεταγενέστερους ισχυρισμούς του- να δηλώσει με έναν τρόπο την αντίθεσή του στο νέο καθεστώς, διότι δε διέθετε άλλη οδό επικοινωνίας με το λαό: «Σκέφτηκα», υποστήριξε, «ότι έχοντας μια έκφραση εμφανούς απογοήτευσης σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κόσμος με είχε συνηθίσει πάντα χαμογελαστό, θα έστελνα στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι δεν υποστήριζα το πραξικόπημα».
▲== Η φωτογραφία ==
▲Μετά την ορκωμοσία της Κυβέρνησης Κόλλια, που έγινε στις 6 το απόγευμα της 21ης Απριλίου 1967, τραβήχτηκε η «πολυσυζητημένη φωτογραφία»<ref name=Kostantinos-253/> του βασιλιά με τα μέλη της χουντικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με τη διήγηση του Κωνσταντίνου, η ιδέα για τη φωτογράφηση ήταν δική του. Επέμεινε σε αυτήν, παρόλο που δεν υπήρχε διαθέσιμος φωτογράφος, γι' αυτό έδωσε εντολή στον υπασπιστή του να βρει έναν και να τον φέρει. Ηθελε -πάντα σύμφωνα με τους μεταγενέστερους ισχυρισμούς του- να δηλώσει με έναν τρόπο την αντίθεσή του στο νέο καθεστώς, διότι δε διέθετε άλλη οδό επικοινωνίας με το λαό: «Σκέφτηκα», υποστήριξε, «ότι έχοντας μια έκφραση εμφανούς απογοήτευσης σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κόσμος με είχε συνηθίσει πάντα χαμογελαστό, θα έστελνα στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι δεν υποστήριζα το πραξικόπημα».<ref>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 255. Στην πραγματικότητα υπάρχουν 2-3 πόζες της περίφημης φωτογράφησης. Η φωτογραφία υπάρχει και το ενλογω βιβλίο απομνημονευμάτων του τέως βασιλιά (''ό.π.'', σελ. 295-296), όπου η λεζάντα αναφέρει, μεταξύ άλλων: ''Ο Κωνσταντίνος επιχειρεί να στείλει με το βλέμμα του μήνυμα δυσαρέσκειας στον ελληνικό λαό -άλλον τρόπο επικοινωνίας δεν διαθέτει''.</ref>
Γενικά, και όχι μόνο σε σχέση με τη φωτογραφία, η όλη στάση του Κωνσταντίνου στο ζήτημα της ορκωμοσίας της χουντικής Κυβέρνησης Κόλλια, δεν έπεισε πολλούς, καθώς θεωρούσαν και θεωρούν ότι «ο θυμός που φανέρωσε οφειλόταν στο γεγονός ότι το πραξικόπημα είχε εκτελεσθή από την “Ομάδα των Συνταγματαρχών” την οποία δεν ήλεχγε το Παλάτι και όχι από την “Ομάδα των Στρατηγών” που ήσαν αφοσιωμένοι στο Θρόνο». Η φωτογράφηση του βασιλιά με την κυβέρνηση των δικτατόρων έδρασε νομιμοποιητικά για τη Χούντα. Όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος: «Εκ του αποτελέσματος η απόφασή μου αυτή δεν κρίνεται ως ορθή, αφού δεν οδήγησε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά αντιθέτως παρερμηνεύτηκε στον απόλυτο βαθμό».<ref>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 255.</ref>
| |||