Καμπαρέ (ταινία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 86:
== Πλοκή ==
Το [[1931]], ο φοιτητής του Κέιμπριτζ Μπράιαν Ρόμπερτς (Μάικλ Γιορκ) φτάνει στο Βερολίνο προκειμένου να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη γερμανική γλώσσα. Μην έχοντας πολλά χρήματα αποφασίζει να κάνει μαθήματα αγγλικών σε Γερμανούς προκειμένου να βγάζει τα προς το ζειν και νοικιάζει ενα οικονομικό δωμάτιο στο σπίτι της φρόιλαϊν Σνάιντερ (Ελίζαμπεθ Νόιμαν Φίαρτελ), όπου γνωρίζεται με μια αλλη ένοικο, την Αμερικανίδα τραγουδίστρια Σάλι Μπόουλς (Λάιζα Μινέλι). Η φανταχτερή Σάλι, που ερωτεύεται τον Μπράιαν, τραγουδάει στο καμπαρέ ''Κιτ Κατ'', όπου συνεργάζεται με τον κομπέρ (Τζόελ Γκρέι) για να πραγματοποιήσει τα χορευτικά της νούμερα. Η Σάλι παρασέρνει τον Μπράιαν στον κόσμο της και ονειρεύεται να τον κάνει έναν από τους εραστές της, μέχρι και τη στιγμή που μαθαίνει ότι είναι ομοφυλόφιλος, χωρίς να έχει ομως ακόμη εμπειρίες. Οι δυο τους γίνονται επίσης φίλοι με τον φτωχό Φριτς Βέντελ (Φριτς Βέπερ) και την πανέμορφη και ζάμπλουτη κληρονόμο Νατάλια Λαντάουερ (Μαρίζα Μπέρενσον), που είναι μαθητές του Μπράιαν. Ο Φριτς προσπαθεί να αναρριχηθεί κοινωνικά κάνοντας το ζιγκολό και βλέπει αρχικά στο πρόσωπο της Νατάλια, που είναι εβραϊκής θρησκείας, το εισιτήριό του για μια άνετη ζωή. Η Νατάλια όμως καταλαβαίνει τα κίνητρά του Φριτς και δεν μπορεί να παραβλέψει τις διαφορά στη θρησκεία τους. Ο Φριτς και η Νατάλια ερωτεύονται πάραυτα, ενώ η ζωή της Σάλι και του Μπράιαν στοιχειώνεται από την είσοδο του αμφισεξουαλικού και ζάμπλουτου βαρώνου Μαξιμίλιαν φον Χόιν (Χέλμουτ Γκριμ), που ζει όπως και η Σάλι ξέφρενη ζωή, αλλά έχει και την οικονομική άνεση για να το κάνει. Ο Μαξ προσπαθεί να δελεάσει σεξουαλικά τους δυο νέους του φίλους κάνοντας τους δώρα και χάρες. Παράλληλα το καθεστώς του ναζισμού κάνει αισθητή την παρουσία του, αλλάζοντας τις ζωές όλων.
 
== Βραβεία ==
Η ταινία προτάθηκε για 10 βραβεία [[Όσκαρ]], μεταξύ των οποίων και για [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας]], το οποίο και έχασε από την ταινία του [[Φράνσις Φορντ Κόπολα]] ''[[Ο Νονός (ταινία)|Ο Νονός]] (The Godfather, 1972)'', κατάφερε όμως να κυριαρχήσει, υπερτερώντας του Νονού σχεδόν σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες συγκεντρώνοντας εν τέλει συνολικά οκτώ βραβεία [[Όσκαρ]], μεταξύ των οποίων και [[Όσκαρ Σκηνοθεσίας]] για τον Μπομπ Φόσι. Το Καμπαρέ διατηρεί μέχρι και σήμερα το ρεκόρ των περισσότερων νικών στα βραβεία Όσκαρ, χωρίς να έχει κερδίσει το [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας]].
 
'''Βράβευση:'''
*Α΄ Γυναικείου Ρόλου – Λάιζα Μινέλι
*Β΄ Ανδρικού Ρόλου – Τζόελ Γκρέι
*Σκηνοθεσίας - Μπομπ Φόσι
*Φωτογραφίας – Τζέφρι Άνσγουορθ
*Μοντάζ - Ντέιβιντ Μπρέθερτον
*Μουσικής Επιμέλειας - Ραλφ Μπερνς
*Ήχου - Ρόμπερτ Νάντσον & Ντέιβιντ Χάιλντγιαρντ
*Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Ρολφ Ζέετμπαουερ, Χανς Γιούργκεν Κίμπαχ & Χερμπερτ Στράμπελ
 
'''Υποψηφιότητα:'''
*Καλύτερης Ταινίας – Σάι Φόιερ
*Διασκευασμένου Σεναρίου - Τζέι Άλεν
 
== Παραπομπές ==