Βρετάνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έπειτα από την εξέγερση των μεγάλων φεουδαρχών απέναντι στην βασιλική εξουσία στη διάρκεια του [[Τρελός Πόλεμος|Τρελού Πολέμου]], ο [[Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης|Φραγκίσκος Β΄]], δούκας της Βρετάνης, υπέστη σημαντικές στρατιωτικές ήττες το [[1488]] ([[Μάχη του Σαιντ-Ωμπέν-ντυ-Κορμιέ]]). Το [[Σύμφωνο του Βερζέ|Σύμφωνο του Σαμπλέ]], γνωστό κι ως « [[Σύμφωνο του Βερζέ]] » υπεγράφη από τον [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Κάρολο Η΄]], [[Κατάλογος Γάλλων μοναρχών της Γαλλίας|Βασιλιά της Γαλλίας]], και τον [[Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης|Φραγκίσκο Β΄]], [[Δούκας της Βρετάνης|Δούκα της Βρετάνης]] στις [[19 Αυγούστου]] [[1488]]. Ανέφερε ότι ο Δούκας δεν μπορούσε να νυμφεύσει τις κόρες του, εκ των οποίων η μία ήταν διάδοχος του Δουκάτου, χωρίς την σύμφωνη γνώμη του Βασιλιά της Γαλλίας. Ο Αμερικανός ιστορικός [[Γιουτζίν Γουέμπερ]] έβλεπε σε αυτές τις απαιτήσεις τις συνέπειες της ήττας στο Σαιντ-Ωμπέν-ντυ-Κορμιέ: «''Έπειτα από την βεβιασμένη ένωση με την Γαλλία, οι πόλεις της Βρετάνης κατελήφθησαν από Γάλλους που έβαλαν τέλος ή αντικατέστησαν τους ντόπιους εμπόρους, γαλλοποίησαν τους εργαζόμενούς τους ή τους επηρέασαν με άλλα μέσα. Τα βασιλικά λιμάνια, όπως αυτό του Λοριάν ή της Βρέστης, ήταν πόλεις με γαλλική φρουρά σε ξένα εδάφη και ο όρος της αποικίας ήταν συχνά σε χρήση για τον ορισμό τους».<ref>Eugen Weber, ''La Fin des terroirs. La modernisation de la France rurale. 1870-1914'', Paris, éd. Fayard, 1992, p. 695</ref>''