Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1677 ο Γουλιέλμος παντρεύτηκε την πρώτη του εξαδέλφη [[Μαρία Β΄ της Αγγλίας|Μαρία Στιούαρτ]], μεγαλύτερη κόρη του δούκα της Υόρκης , του μετέπειτα Ιακώβου Β΄ της Αγγλίας, αδελφού της μητέρας του. Υπήρχαν αντιρρήσεις από πλευράς Ολλανδών, αλλά ο Γουλιέλμος πίστευε ότι ο γάμος αυτός ενίσχυε τις ελπίδες του για τον αγγλικό θρόνο και ότι θα τερμάτιζε τηντη φιλογαλλικήφιλο-γαλλική πολιτική των Καθολικών Στιούαρτ. Άλλωστε η Μαρία είχε λάβει αγγλικανική ανατροφή. Αντιρρήσεις υπήρχαν και από πλευράς Ιακώβου Β΄ –ο Γουλιέλμος του φαινόταν ανυπόφορα Καλβινιστής–, αλλά ο Κάρολος πίεσε τον αδελφό του, θεωρώντας κικαι αυτός τον γάμο πολιτικώς συμφέροντα.

Αν και κατέλιπεκατέλειπε στρατιά νόθων, ο Κάρολος δεν είχε νόμιμα τέκνα. Διάδοχός του ήταν ο Ιάκωβος Β΄, αλλά ήταν πλέον γνωστό ότι αυτός είχε μεταστραφεί στον Καθολικισμό και συνεπώς αντιμετώπιζε έντονες αντιδράσεις. Εν πάση περιπτώσει η Αγγλικανή Μαρία ήταν πρώτη στηνστη σειρά διαδοχής μετά τον πατέρα της και ο Γουλιέλμος ενέτεινε τις προσπάθειές του.

Το 1685 ο Κάρολος πέθανε και τον διαδέχτηκε τελικά ο Ιάκωβος Β΄. Ο Γουλιέλμος προσπάθησε να προσεγγίσει τον θείο και πεθερό του, αποβλέποντας στην εξουδετέρωση της γαλλικής απειλής, αλλά το 1687 έγινε σαφές ότι ο Ιάκωβος δεν θα προσχωρούσε στην Ένωση του Άουγκσμπουργκ. Οι σχέσεις τους χειροτέρεψαν και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου αναγγέλθηκε ότι η δεύτερη γυναίκα του Ιακώβου Β΄, η Μαρία της Μόντενα, ήταν έγκυος. Αν το παιδί ήταν αγόρι, η Μαρία εκτοπιζόταν από την πρώτη θέση της διαδοχής. Και τώρα που δεν υπήρχε ο Κάρολος για να τον συγκρατεί, ο Ιάκωβος Β΄ θα έδινε σίγουρα καθολική ανατροφή στο παιδί. Τον ίδιο μήνα Νοέμβριο, ο Γουλιέλμος απηύθυνε ανοικτή επιστολή προς τον αγγλικό λαό, με την οποία αποδοκίμαζε την πολιτική της θρησκευτικής ανεκτικότητας του Ιακώβου Β΄, ως ευνοούσα τον Καθολικισμό. Πολλοί Άγγλοι πολιτικοί, που είχαν ήδη μυστικές επαφές μαζί του, τον πίεζαν πλέον να εισβάλει στην Αγγλία.

Ο Γουλιέλμος αρχικά απέκλεισε την προοπτική της εισβολής, πιστεύεται όμως ότι αυτό ήταν μόνο κατά το φαινόμενονφαινόμενο και ότι άρχισε να ετοιμάζει το εκστρατευτικό του σώμα από τον Απρίλιο του 1688 –εν αναμονή πάντα του τοκετού. Ήταν καλή στιγμή, γιατίδιότι η Γαλλία ήταν απασχολημένη σε εκστρατείες στηνστη Γερμανία και στην Ιταλία.