Μπομπ Φόσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Αποτελεί το μοναδικό άτομο που έχει κερδίσει [[Όσκαρ]], [[Βραβεία Έμμυ|Έμμυ]] και [[Βραβεία Τόνυ|Τόνυ]] μέσα σε μια χρονιά. Είχε λάβει τέσσερις υποψηφιότητες για βραβείο [[Όσκαρ]] και κατάφερε να κερδίσει οκτώ βραβεία Τόνυ για τη χορογραφία και τη σκηνοθεσία του θεατρικού μιούζικαλ ''Pippin''.

 

== Βιογραφία ==

 

Μετά τον πόλεμο, ο Φόσι μεταφέρθηκε στο Χόλιγουντ έχοντας ως σκοπό να γίνει ο νέος [[Φρεντ Αστέρ]]. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία ''Φίλησέ με, Καίτη (Kiss me Kate)'' το [[1953]] κι ακολούθησε η συμμετοχή του στο μιούζιαλ ''Give a Girl a Break, 1953'', όπου πληρούσε χρέη βοηθού σκηνοθέτη. Ήταν ο χορογραφία του σε μια σκηνή του ''Φίλησέ με, Καίτη'' που τράβηξε την προσοχή των παραγωγών του Μπρόντγουεϊ και έχοντας πλέον αφήσει την καριέρα του ηθοποιού πίσω του, άρχισε να δημιουργεί χορογραφίες για μιούζικαλ στο θέατρο<ref name=pbs1>[https://www.pbs.org/wnet/broadway/stars/bob-fosse/ "Bob Fosse Biography"] [[PBS]]; accessed January 27, 2010</ref>. Το [[1955]] στις πρόβες του μιούζικαλ ''Damn Yankees'' γνώρισε την χορεύτρια Γκουέν Βερντόν, την οποία παντρεύτηκε αργότερα. Κατά τη δεκαετία του 1960, δούλεψε και στην τηλεόραση και στο τέλος της δεκαετίας αυτής σκηνοθέτησε με επιτυχία τη [[Σίρλεϊ Μακ Λέιν]] στο μιούζικαλ ''Γλυκειά Τσάριτι (Sweet Charity, 1969)''. Η επιτυχία αυτής της ταινίας του επέτρεψε να σκηνοθετήσει τη δεκαετία του 1970 τα αριστουργήματά του: ''Καμπαρέ (Cabaret, 1972)'' με τη [[Λάιζα Μινέλι]], ''Λένι, ο Βρωμόστομος (Lenny, 1974)'' με τον [[Ντάστιν Χόφμαν]] και ''Η Παράσταση Αρχίζει (All That Jazz, 1979)'' με τον Ρόι Σάιντερ. Τελευταία του ταινία ήταν το ''Γυμνό Μοντέλο (Star 80)'' το [[1983]]. Ο σκηνοθέτης απεβίωσε το [[1987]] από έμφραγμα του μυοκαρδίου. Υπήρξε παντρεμένος τρεις φορές και από τον τρίτο του γάμο με την χορεύτρια Γκουέν Βερντόν απέκτησε μια κόρη επίσης χορεύτρια.