Βάμος Χανίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αφού συγκέντρωσε ενισχύσεις από τη Μικρά Ασία και τη Μακεδονία, η [[Οθωμανική Κρήτη|οθωμανική]] στρατιωτική διοίκηση επιχείρησε στις 18 Μαΐου 1896 να διασπάσει τον κλοιό των επαναστατών στο ύψος του [[Τσιβαρά]] και των [[Ντουλιανά|Ντουλιανών]]. Επειδή όμως δεν μπορούσε να κρατήσει το Βάμο, προσπάθησε να διατηρήσει τις θέσεις του λίγο έξω από το χωριό, ώστε να δώσει χρόνο στη φρουρά και τον μουσουλμανικό πληθυσμό να πραγματοποιήσει την έξοδό του. Η απόπειρα αυτή διακόπηκε από αντεπίθεση δύο χιλιάδων περίπου επαναστατών με αρχηγό τοτον [[Λεωνίδας Μαλεκάκης (Παπαμαλέκος)|ΛεωνίδαΕμμανουήλ Μαλεκάκη (Παπαμαλέκο)]], η οποία ανάγκασε τον Τούρκο διοικητή να διατάξει την εγκατάλειψη του οχυρού. Τα τρεπόμενα σε φυγή τμήματα ωστόσο έπεσαν σε ενέδρα των επαναστατών στο ύψος της Μακράς Πεζούλας, λίγο έξω από το χωριό, όπου είχαν μεγάλες απώλειες. Κατά τις επόμενες ώρες, οι επαναστάτες εκκαθάρισαν το χωριό από τους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]] στρατιώτες και μουσουλμάνους κατοίκους, ενώ άλλοι ακολούθησαν τα υποχωρούντα τμήματα μέχρι τα στενά του [[Τσιβαράς|Τσιβαρά]], όπου η καταδίωξη διακόπηκε επειδή η περιοχή ήταν εντός του βεληνεκούς των τουρκικών πυροβόλων.