Τζακ Κέρουακ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ο Κέρουακ αναγνωρίζεται για τη μέθοδο της αυθόρμητης πρόζας. Από θεματικής πλευράς, το έργο του εκτείνεταιν σε πεδία όπως η Καθολική πνευματικότητα, η [[τζαζ]], η [[ελευθεριότητα]], ο [[Βουδισμός]], τα ναρκωτικά, η φτώχεια και τα ταξίδια. Κατέστη διασημότητα του underground και, μαζί άλλους Μπητ λογοτέχνες, ένας από τους προγόνους του κινήματος των [[χίπις]], αν και παρέμεινε εχθρικός προς ορισμένα από τα πολιτικά ριζοσπαστικά στοιχεία του.<ref>[[#Lurie2012|Lurie (2012)]].</ref><ref>Βλ. [[#Martinez2003|Martinez (2003)]]: «Ten years after the publication of ''On the Road'' Kerouac appeared to have done an about-face, becoming extraordinarily reactionary and staunchly anticommunist, vocalizing his intense hatred of the 1960s counterculture» (σελ. 26)· «Kerouac realized where his basic allegiance lay and vehemently disassociated himself from hippies and revolutionaries and deemed them unpatriotic subversives» (σελ. 29)· «Kerouac saw the hippies as mindless, communistic, rude, unpatriotic and soulless» (σελ. 111)· This genealogy (=οι αναφορές στον απομoνωτισμό του [[Χένρι Ντέιβιντ Θόρω|Θόρω]] και στην απόρριψη της πολιτικής εκ μέρους του [[Ραλφ Ουάλντο Έμερσον|Έμερσον]]) is stressed by Kerouac later in an attempt to play down any perceived responsibility on his part for the hippie generation, whose dangerous activism he found repellent and "delinquent"» (σελ. 29-30). Επίσης, [[#Maher2007|Maher (2007)]], σελ. 469: «In the current political climate, Kerouac wrote, he had nowhere to turn, as he liked neither the hippies (...) nor the upper-echelon».</ref>