Παρθένιος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Βιβλιογραφία: Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού" |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
Ο Παρθένιος επιχείρησε να συμβιβάσει τα πράγματα μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων, τότε, παρατάξεων, των φιλενωτικών, που υποστηρίζονταν από τον [[Πάπας|Πάπα]] και τους [[Ιησουΐτες]], και τους ανθενωτικούς, που ήταν οπαδοί του [[Κύριλλος Λούκαρις|Κύριλλου Λουκάρεως]]. Το [[1642]] συνεκάλεσε την [[Σύνοδος του Ιασίου|Σύνοδο του Ιασίου]]<ref>{{cite web|title=Councils of Constantinople and Jassy|url=https://archive.is/ggPA6|publisher=cristoraul.com|accessdate=7 Νοεμβρίου 2017}} {{en}}</ref> (15 Σεπτεμβρίου-27 Οκτωβρίου), η οποία ενέκρινε την ελληνική μετάφραση της λεγόμενης «Ορθόδοξου Ομολογίας» του Μητροπολίτη Κιέβου [[Πέτρος Μογίλας|Πέτρου Μογίλα]] που είχε συνταχθεί για να προφυλάξει τους Ρώσους από [[καλβινισμός|καλβινιστικές]] και ρωμαιοκαθολικές θέσεις<ref>{{cite book|author=John Anthony McGuckin|title=The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity, 2 τόμοι|url=https://books.google.com/books?id=JmFetR5Wqd8C&pg=PA325|date=15 Δεκεμβρίου 2010|publisher=John Wiley & Sons|isbn=978-1-4443-9254-8|pages=325–}}</ref>, τις οποίες η Σύνοδος έκρινε ασύμβατες με την Ορθοδοξία<ref>{{cite web|url=http://archive.ph/ggPA6|title=History of the Holy Eastern Church. Book VI. Section XIII. Councils of Constantinople and Jassy|date=10 Μαρτίου 2014|website=archive.ph|accessdate=28 Ιανουαρίου 2020}}</ref>.
Ο Παρθένιος δεν κατεδίωξε την παράταξη των ανθενωτικών/φιλολουκαρικών, οι οποίοι άλλωστε τον είχαν υποστηρίξει στην εκλογή του. Η πολιτική του όμως άφησε περιθώρια αύξησης της ρωμαιοκαθολικής επιρροής στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Έτσι, το [[1644]] ο [[Ουνία|Ουνίτης]] [[Παΐσιος Λιγαρίδης|Πανταλέων Λιγαρίδης]] ίδρυσε στο Πέραν ελληνοκαθολική σχολή, την πρώτη ανώτερη σχολή [[Ουμανισμός|ουμανιστικών]] σπουδών<ref>Alexandru Duțu, ''Intelectuali din Balcani în România'', Editura Academiei Republicii Socialiste România, București, 1984, σελ. 28.</ref>. Πάντως, το [[1643]] έστειλε επιστολή στον Bασιλιά της [[Γαλλία|Γαλλίας]] [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΔ΄]]<ref>Μανούσακας, Μ. (1993). [https://doi.org/10.12681/er.258 Γράμμα του πατριάρχη Παρθενίου Α΄ στο βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΔ΄. Επίλυση χρονολογικών και άλλων προβλημάτων]. The Gleaner, 19, 27-35.</ref>, στην οποία ξεκαθάριζε ότι δογματικές διαφορές ορθοδόξων και καθολικών εμποδίζουν την Ένωση των Εκκλησιών.
Το [[1644]] εκβλήθηκε από τον πατριαρχικό θρόνο και το επόμενο έτος εξορίστηκε στην [[Κύπρος|Κύπρο]]. Το [[1646]] επέστρεψε στη [[Χίος|Χίο]], όπου και δολοφονήθηκε (με δηλητήριο) το ίδιο έτος.
| |||