Οι νύχτες της Καμπίρια

Οι Νύχτες της Καμπίρια (ιταλικά: Le notti di Cabiria‎‎) είναι ιταλική δραματική ταινία του 1957, σε σκηνοθεσία του Φεντερίκο Φελίνι, με πρωταγωνιστές τους Τζουλιέτα Μασίνα, Φρανσουά Περιέ και Αμεντέο Νατσάρι. Το σενάριο βασίζεται σε μια ιδέα του Φελίνι και αφηγείται μερικές νύχτες στη ζωή μιας πόρνης, που αναζητά μάταια την αληθινή αγάπη.

Η ταινία έχει βραβευτεί με το Βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας του 1957. Ήταν η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που το συγκεκριμένο βραβείο κερδήθηκε από ιταλική ταινία και από τον Φεντερίκο Φελίνι, καθώς το βραβείο του 1956 είχε κερδίσει η ταινία Λα Στράντα του ίδιου σκηνοθέτη. Και στις δύο αυτές ταινίες πρωταγωνιστούσε η Τζουλιέτα Μασίνα, σύζυγος του Φελίνι, η οποία για την ερμηνεία της στις Νύχτες της Καμπίρια τιμήθηκε με το Βραβείο Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ των Καννών.

Πλοκή

Ένα χαρούμενο ζευγάρι περπατά στις όχθες ενός ποταμού. Ξαφνικά, ο άνδρας αρπάζει την τσάντα της γυναίκας και τη σπρώχνει ρίχνοντάς τη μέσα στο ποτάμι. Η γυναίκα δεν ξέρει κολύμπι και σχεδόν πνίγεται, όμως διασώζεται από μια ομάδα μικρών αγοριών και δέχεται τις πρώτες βοήθειες από ανθρώπους που ζουν κοντά στην όχθη. Παρά το γεγονός ότι μόλις της έσωσαν τη ζωή, τους αντιμετωπίζει με περιφρόνηση και αναζητά τον εραστή της, τον Τζιόρτζιο.

Η γυναίκα, που λέγεται Καμπίρια, γυρνά στο μικρό της σπίτι, όπου ζούσε με τον Τζιόρτζιο. Η καλύτερη φίλη και γειτόνισσά της, Γουάντα (Φράνκα Μάρζι προσπαθεί να τη βοηθήσει να ξεπεράσει τη συμπεριφορά του άντρα, χωρίς αποτέλεσμα. Η Καμπίρια εργάζεται ως πόρνη. Κάποια νύχτα τυχαίνει να βρίσκεται έξω από ένα πολυτελές κέντρο διασκέδασης, όπου γίνεται μάρτυρας του καυγά ανάμεσα στον διάσημο σταρ του κινηματογράφου Αλμπέρτο Λατσάρι (τον οποίο υποδύεται ο Αμεντέο Νατσάρι, πολύ διάσημος, και στην πραγματικότητα, σταρ του σινεμά) και την κοπέλα του, που τον εγκαταλείπει. Παρόλο που η Καμπίρια είναι φτωχοντυμένη, σε αντίθεση με την κοπέλα του σταρ που φορούσε γούνα και πολυτελή φορέματα, Ο Λατσάρι, θιγμένος, της ζητά να τον συνοδεύσει αρχικά σε ένα άλλο νυχτερινό κέντρο και κατόπιν στο σπίτι του, από την πολυτέλεια του οποίου η Καμπίρια μένει έκπληκτη. Όταν αρχίζουν επιτέλους να πλησιάζουν ερωτικά, η κοπέλα του Λατσάρι επιστρέφει και ο σταρ κρύβει στο μπάνιο την Καμπίρια, που τελικά δεν καταφέρνει να κάνει έρωτα με τον διάσημο ηθοποιό.

Αργότερα, μια εκκλησιαστική πομπή περνά από την πιάτσα όπου συχνάζουν οι πόρνες της πόλης. Παρόλο που οι άλλες πόρνες κοροϊδεύουν την εκκλησία, η Καμπίρια σκέφτεται να ακολουθήσει την πομπή, ωστόσο εκείνη την ώρα φθάνει ένας πελάτης και εκείνη μπαίνει στο φορτηγό του. Καθώς επιστρέφει σπίτι της εκείνη τη νύχτα, βλέπει κάποιον μυστηριώδη άνδρα να δίνει τρόφιμα στους φτωχούς που μένουν στις σπηλιές κοντά στο σπίτι της. Δεν τον έχει ξαναδεί ποτέ, όμως εντυπωσιάζεται από αυτήν την πράξη φιλανθρωπίας. Όταν, αργότερα, βρεθεί σε μια εκκλησία με φίλους, προσεύχεται με πάθος ζητώντας να της δοθεί η ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή.

Η Καμπίρια πηγαίνει σε μια μαγική παράσταση και ο μάγος την ανεβάζει στη σκηνή και την υπνωτίζει. Εκείνη εξομολογείται την επιθυμία της να παντρευτεί και να ζήσει ευτυχισμένη, μπροστά στο ακροατήριο που ξεσπά σε γέλια. Η Καμπίρια φεύγει έξαλλη που την εκμεταλλεύτηκαν για να διασκεδάσει το κοινό, όμως έξω από το θέατρο την πλησιάζει ένας άνδρας (Φρανσουά Περιέ) που θέλει να της μιλήσει. Λέει πως ήταν στο ακροατήριο και λέγεται Όσκαρ. Είναι το ίδιο όνομα που ανέφερε η υπνωτισμένη Καμπίρια, και ο άνδρας λέει πως αυτό είναι σημάδι ότι η μοίρα τους θέλει μαζί. Βγαίνουν μερικές φορές και παρόλο που αρχικά η Καμπίρια είναι επιφυλακτική, τελικά τον ερωτεύεται με πάθος και, μέσα σε λίγες μόνο βδομάδες, οι δυο τους αποφασίζουν να παντρευτούν. Η Καμπίρια είναι ενθουσιασμένη, πουλά το σπίτι της και αποσύρει όλες τις οικονομίες της από την τράπεζα. Προσφέρει ένα μέρος από το σημαντικό ποσό ως προίκα στον Όσκαρ, όμως αυτός αρνείται. Ωστόσο της προτείνει να κάνουν έναν περίπατο στο δάσος, όπου εκείνος αρχίζει να συμπεριφέρεται ψυχρά και νευρικά. Όταν φτάνουν σε έναν γκρεμό, η Καμπίρια συνειδητοποιεί ότι ο Όσκαρ σκοπεύει να πάρει τα λεφτά της και να τη σκοτώσει σπρώχνοντάς την στο κενό. Κλαίγοντας με λυγμούς, πετά τα λεφτά στα πόδια του και τον ικετεύει να τη σκοτώσει, ωστόσο ο άνδρας παίρνει τα λεφτά και την εγκαταλείπει βάζοντάς το στα πόδια.

Η Καμπίρια αργότερα συνέρχεται και, κλαίγοντας και παραπατώντας, παίρνει τον δρόμο της επιστροφής μέσα από το δάσος. Στον μακρύ δρόμο που οδηγεί στην πόλη, συναντά μια ομάδα νέων που παίζουν μουσική και χορεύουν. Οι νέοι σχηματίζουν μια χαρούμενη, αυθόρμητη παρέλαση τριγύρω της, ώσπου κι εκείνη αρχίζει να χαμογελά μέσα από τα δάκρυά της.

Διανομή

• Τζουλιέτα Μασίνα: Καμπίρια Τσεκαρέλι
• Φρανσουά Περιέ: Όσκαρ ντ' Ονόφριο
• Αμεντέο Νατσάρι: Αλμπέρτο Λατσάρι
• Φράνκα Μάρζι: Γουάντα
• Ντόριαν Γκρέι: Τζέσι
• Φράνκο Φαμπρίζι: Τζιόρτζιο
• Άλντο Σιλβάνι: Μάγος
• Έννιο Τζιρόλαμι: Αμλέτος ο προαγωγός