Κωνσταντίνος Κουμουνδούρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες πολιτικού}}Ο '''Κωνσταντίνος Κουμουνδούρος''' ([[20 Νοεμβρίου]] [[1846]] - [[1924]]) ήταν Έλληνας αντιναύαρχος και πολιτικός, πρωτότοκος γιος του Πρωθυπουργού [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Αλέξανδρου Κουμουνδούρου]] και ετεροθαλής αδελφός του [[Σπυρίδων Κουμουνδούρος|Σπυρίδωνα Κουμουνδούρου]].
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στηστην [[Καλαμάτα]] στις [[20 Νοεμβρίου]] του [[1846]] και ακολούθησε το στρατιωτικό στάδιο καταταχθείς ως εθελοντής το [[1867]]. Απόφοιτος της [[Σχολή Ναυτικών Δοκίμων|Σχολής Ευελπίδων]] προάχθηκε μέχρι τον βαθμό του αντιστρατηγου.
 
Το [[1878]] όντας ανθυπολοχαγός τέθηκε σε διαθεσιμότητα όπου εκλέχθηκε δήμαρχος Ανδρούσης. Ένα χρόνο μετά, στις εκλογές του [[1879]], εκλέχθηκε βουλευτής Μεσσηνίας όπου και συνέχισε πολιτευόμενος να εκλέγεται στις περιόδους Θ΄ (1881), Ι΄ (1885), ΙΑ΄ (1887), ΙΒ΄ (1890), ΙΕ΄ (1899), ΙΣτ΄ (1902), ΙΗ΄ (1906), Α΄ Αναθεωρητική (1910), ΙΘ΄ (1912), στις δύο εκλογές του 1915, καθώς και κατά τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση του 1920.
 
Στον [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897]] ήταν επικεφαλής μικτού αποσπάσματος όπου στάλθηκε ν΄ αναχαιτίσει την προέλαση τουρκικών φαλάγγων στην Ήπειρο, στα στενά (κλεισούρα) Πέντε Πηγάδια όπου και έδωσε πολύνεκρη μάχη τηντη νύκτα μεταξύ 11 και 12 Απριλίου υποχωρώντας στην [[Άρτα]].
 
Επί [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1890|κυβέρνησης Θ. Δηλιγιάννη]] χρημάτισε υπουργός των Ναυτικών, (από [[24 Οκτωβρίου]] [[1890]] μέχρι [[18 Φεβρουαρίου]] [[1892]]), και στη κυβέρνηση του [[Γεώργιος Θεοτόκης|Γ. Θεοτόκη]] ανέλαβε το υπουργείο των Στρατιωτικών, ([[2 Απριλίου]] μέχρι [[30 Δεκεμβρίου]] [[1899]]), θέση από την οποία παραιτήθηκε λόγω της αντίθεσηςαντίθεσής του με τις παρεμβάσεις των ανακτόρων στο νομοσχέδιο περί οργανισμού του στρατεύματος.<ref name="Παντουβακης">Παντουβάκης Μιχάλης, ''Στρατός και εθνικό ζήτημα στην Ελλάδα 1880 – 1909:
Από την αναδιοργάνωση στην παρέμβαση'', διδακτορική διατριβή, Αθήνα 2016, σελ. 389 - 390</ref> Μετά την παραίτησή του, και την αποχώρηση από το κόμμα του Θεοτόκη, τριακόσιοι αξιωματικοί του πεζικού τον επισκέφθηκαν στο γραφείο του σε ένδειξη υποστήριξης από πλευράς του στρατεύματος.<ref name="Παντουβακης"/> Κατά την Γ΄ Σύνοδο της ΙΗ΄ περιόδου ανέλαβε πρόεδρος της Βουλής ([[30 Οκτωβρίου]] [[1908]] μέχρι [[9 Μαΐου]] του [[1909]].
 
Γραμμή 13:
 
==Πηγές==
* Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τομτόμ.11ος, σελ.380.
 
{{Πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων}}