Βιτσέντζος Κορνάρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 5.55.49.8 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό BILL1
Ετικέτα: Επαναφορά
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
Γραμμή 13:
O '''Βιτσέντζος Κορνάρος''' (Σητεία, 29 Μαρτίου 1553 – [[Ηράκλειο Κρήτης]], 1613 ή 1614) ήταν κρητικός [[ποίηση|ποιητής]]. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της [[Κρητική λογοτεχνία της Βενετοκρατίας|κρητικής λογοτεχνίας]], [[συγγραφέας]] του αφηγηματικού ποίηματος «''[[Ερωτόκριτος]]»'' και πιθανώς του θρησκευτικού δράματος «''[[Η Θυσία του Αβραάμ (δράμα)|Η Θυσία του Αβραάμ»]].''
 
''== Βιογραφία ==
Οι πιο ασφαλείς πληροφορίες για την καταγωγή του Κορνάρου είναι αυτές που δίνει ο ποιητής στο τέλος του έργου του: αναφέρει το όνομα Βιτσέντζος, το οικογενειακό όνομα Κορνάρος, τόπο γέννησης τη Σητεία και το Κάστρο (Ηράκλειο), όπου παντρεύτηκε:
<blockquote>
Γραμμή 30:
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ο ποιητής του ''Ερωτόκριτου'' ταυτίζεται με έναν βενετοκρητικό Βιτσέντζο Κορνάρο, που γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στην Τραπεζόντα της Σητείας, γιος του Ιάκωβου Κορνάρου καί της Ζαμπέτας Ντεμέτζο. Ήταν γόνος εξελληνισμένης και αρχοντικής βενετσιάνικης οικογένειας, πιθανότατα με μεγάλη περιουσία. Ο αδερφός του, [[Ανδρέας Κορνάρος]], είχε γράψει μια ''Ιστορία της Κρήτης'' που δεν εκδόθηκε ποτέ. Έζησε στη Σητεία περίπου μέχρι το 1580 ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο). Εκεί έλαβε χώρα ο γάμος του με την Μαριέτα Ζένο, με την οποία απέκτησε και δύο κόρες, την Ελένη και την Κατερίνα. Από το 1591 ανέλαβε διοικητικά αξιώματα, ενώ κατά την διάρκεια της πανούκλας (1591-1593) ανέλαβε καθήκοντα υγειονομικού επόπτη. Υπήρξε επίσης μέλος ενός λογοτεχνικού συλλόγου, της ''Ακαδημίας των Παράξενων'', που είχε ιδρύσει ο αδελφός του Ανδρέας, επίσης συγγραφέας. Πέθανε στον Χάνδακα το 1613 ή το 1614 από άγνωστη αιτία και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Αυτή η άποψη έχει γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους μελετητές<ref>D. Holton, ''Λογοτεχνία και κοινωνία στην Κρήτη της Αναγέννησης'', σελ. 369, Στ. Αλεξίου, «Εισαγωγή» στο Βιτσέντζος Κορνάρος, ''Ερωτόκριτος'', Ερμής, Αθήνα 1995, σελ.ιστ΄-ιζ΄</ref>.
 
Την ταύτιση του ποιητή του ''Ερωτόκριτου'' με αυτόν τον Κορνάρο δεν αποδέχεται μέχρι σήμερα ο Σπ. Ευαγγελάτος, ο οποίος υποστηρίζει ότι το έργο είναι μεταγενέστερο<ref>Σπ. Ευαγγελάτος, «Για τη χρονολόγηση του Ερωτόκριτου» στο: ''Ερωτόκριτος. Ο ποιητής και η εποχή του'', αφιέρωμα της εφ. ''Καθημερινή'' (ένθετο «Επτά Ημέρες»), 11 Ιουνίου 2000, σελ. 29</ref>.''
 
== Έργογραφία ==