Σαούλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΕΙκόνες
Γραμμή 86:
 
Ο στρατός που ακολουθούσε τώρα το Σαούλ έφτανε περίπου τους 10.000 άντρες και ο πόλεμος επεκτάθηκε σ' όλη την ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ και έφτασε μέχρι τη Βαμώθ. Αλλά ο Σαούλ εκείνη τη ημέρα έκανε ένα μεγάλο σφάλμα. Απείλησε και καταράστηκε το στρατό του να μη φάει τροφή ώσπου να πάρει εκδίκηση από τους Φιλισταίους. Έτσι κανένας από το στρατό δεν έφαγε τίποτα. Ο Ιωνάθαν όμως δεν ήξερε ότι ο πατέρας του είχε δεσμεύσει με αυτό τον όρκο το στρατό του. Έτσι στο δάσος της Ιάαλ, άπλωσε την άκρη του ραβδιού του και πήρε μια κερήθρα μέλι που βρήκε και έφαγε. Τότε ένας στρατιώτης τον προειδοποίησε για τον όρκο του πατέρα του. Ο Ιωνάθαν του επισήμανε την απερισκεψία του πατέρα του, γιατί έτσι άφησε το στρατό εξαντλημένο να καταδιώκει τους Φιλισταίους.<ref name=":6" /> (Α' Βασ. 14,23-30)
[[File:Elie Marcuse saul.jpg|220pxleft|200px|μικρογραφία|Ο Θάνατος του Σαούλ, απο την Έλη Μαρκιούσε, 1848.]]
 
Εκείνη τη μέρα οι Ισραηλίτες χτύπησαν τους [[Φιλισταίοι|Φιλισταίους]] που βρίσκονταν στη Μαχμάς, αλλά ο στρατός ήταν πάρα πολύ εξαντλημένος. Έτσι πήραν τα ζώα από τα λάφυρα, τα έσφαξαν επί τόπου και τα έτρωγαν με το αίμα. Όταν ανάγγειλαν στο Σαούλ ότι ο στρατός αμάρτανε ενώπιον του Κυρίου τρώγοντας και το αίμα των ζώων, τότε επέτρεψε στο στρατό να φάει κανονικά και να μην αμαρτάνει τρώγοντας το αίμα. Έτσι εκείνη τη στιγμή ο Σαούλ, που βρισκόταν στη [[Γεθθαίμ]], έφτιαξε ένα θυσιαστήριο στον Κύριο και έφεραν όλοι τα ζώα τους και τα έσφαξαν εκεί για να τα φάνε κανονικά.<ref name=":6" /> (Α' Βασ. 14,31-35)
 
Γραμμή 96:
 
Ο Κύριος οργίστηκε με το Σαούλ και είπε στο Σαμουήλ, ότι ο Σαούλ δεν εκτέλεσε τις εντολές του. Ο Σαμουήλ λυπήθηκε βαθιά κι όλη εκείνη τη νύχτα προσευχόταν στο Θεό. Το πρωί σηκώθηκε νωρίς και πήγε να συναντήσει το Σαούλ. Ο Σαμουήλ πήγε πρώτα στην πόλη Κάρμηλο, όπου ο Σαούλ είχε χτίσει ένα μνημείο για την νίκη του και μετά πήγε στα Γάλγαλα, όπου βρισκόταν ο Σαούλ. Ο [[Σαμουήλ]] είδε το Σαούλ να προσφέρει ως ολοκαύτωμα στον Κύριο τα καλύτερα από τα λάφυρα. Στη συνέχεια τον επέπληξε, γιατί δεν τήρησε κατά γράμμα την εντολή του Κυρίου. Aυτός δικαιολογήθηκε και τότε ο Σαμουήλ του είπε ότι, ο Κύριος τον έχρισε [[Μονάρχης|βασιλιά]] και τώρα που τον έστειλε να καταστρέψει τελείως τους Αμαληκίτες, αυτός δεν το έπραξε και δεν υπάκουσε στην προσταγή του Κυρίου, αλλά λυπήθηκε το βασιλιά τους και κράτησε τα καλύτερα λάφυρα, ενώ έπρεπε να τα καταστρέψει όλα.
 
[[File:Elie Marcuse saul.jpg|220px|μικρογραφία|Ο Θάνατος του Σαούλ, απο την Έλη Μαρκιούσε, 1848.]]
Ο Σαούλ δικαιολογήθηκε ότι υπάκουσε στην επιθυμία του λαού, αλλά ο Σαμουήλ του είπε: «''Μήπως ο Κύριος επιθυμεί ολοκαυτώματα και θυσίες; Πιο πολύ επιθυμεί να υπακούμε στις εντολές του. Η υπακοή είναι γι' αυτόν καλύτερη από το πάχος των κριαριών.  Η ανυπακοή είναι αμαρτία και το ολοκαύτωμα που προσφέρεις, πιο πολύ μοιάζει με ειδωλολατρική θυσία παρά με ολοκαύτωμα στον Κύριο. Επειδή, λοιπόν, περιφρόνησες τις εντολές του Κυρίου, γι' αυτό κι εκείνος σε απέρριψε από το αξίωμα του βασιλιά''».
 
Γραμμή 104:
 
=== Ο Σαούλ και ο Δαβίδ ===
[[File:Witch of Endor. Dore 1866.jpg|210px|μικρογραφία|Ο Σαούλ και η Μάγισσα της Ενδόρ, από τον [[Γκυστάβ Ντορέ]]]].
Ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του Σαούλ άλλαξε στη συνέχεια δραματικά. Το Πνεύμα του Κυρίου είχε πια φύγει από το Σαούλ, και τον τυραννούσε ένα κακό πνεύμα σταλμένο από τον Κύριο. Οι δούλοι του Σαούλ του έφεραν το [[Δαβίδ]], που ο Κύριος ήταν μαζί του, ήταν καλός μουσικός και ήξερε να παίζει άρπα, έτσι ώστε όταν ερχόταν το κακό πνεύμα, να παίζει μουσική και να γίνεται καλά. Τότε ο Σαούλ έστειλε αγγελιοφόρους στον [[Ιεσσαί]] και ζήτησε το γιο του, το Δαβίδ. Ο Ιεσσαί πήρε ένα γαϊδούρι, το φόρτωσε με ψωμιά, ένα ασκί κρασί κι ένα κατσίκι και τα έστειλε με το Δαβίδ ως δώρα στο Σαούλ. Ο Δαβίδ παρουσιάστηκε στο Σαούλ και εκείνος τον συμπάθησε πολύ και τον έκανε οπλοφόρο του. Ο Δαβίδ έμεινε μαζί με το Σαούλ, γιατί είχε κερδίσει την εύνοια του. Έτσι, όποτε ερχόταν το κακό πνεύμα στο Σαούλ, ο Δαβίδ έπαιρνε στα χέρια του την άρπα κι έπαιζε και ο Σαούλ ανακουφιζόταν. Το κακό πνεύμα έφευγε από πάνω του και ηρεμούσε.<ref>{{Cite web|url=http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Basileiwn_A%27/Basileiwn_A%27_kef.16-20.htm#kef.16|title=ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α' ΚΕΦ. 16|last=|first=|ημερομηνία=|website=users.sch.gr|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-01-10}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://biblehub.com/commentaries/cambridge/1_samuel/16.htm|title=1 Samuel 16 Cambridge Bible for Schools and Colleges|website=biblehub.com|accessdate=2020-01-15|archiveurl=https://web.archive.org/web/20181107002543/https://biblehub.com/commentaries/cambridge/1_samuel/16.htm|archivedate=2018-11-07|url-status=dead}}</ref> (Α' Βασ.16,14-23)
 
Γραμμή 120 ⟶ 121 :
 
== Βιβλική κριτική ==
[[File:Jusepe Leonardo 001.jpeg|200px|left|μικρογραφία|Ο Σαούλ απειλεί τον [[Δαβίδ]], από τον [[Τζουσέπε Λεονάρντο]].]]
Υπάρχουν πολλά ζητήματα αφήγησης στο συγκεκριμένο κείμενο, συμπεριλαμβανομένων των προαναφερθέντων συγκρουόμενων απολογισμών σχετικά με την άνοδο του Σαούλ στη βασιλεία και το θάνατό του, καθώς και θεατρινισμοί στα λόγια, και έχουν συζητηθεί από αρκετούς Βιβλικούς μελετητές.
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σαούλ"