Εσκουιλίνος λόφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Πηγές: Μεταφορά σε "σημειώσεις ιστορικού"
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-πΧ. +π.Χ.)
Γραμμή 14:
* Φαγκουτάλις, δυτικό άκρο.
 
Ο λόφος υψώνεται επάνω από την κοιλότητα, στην οποία αργότερα κτίστηκε το [[Κολοσσαίο]] και ήταν ένας σύγχρονος τόπος διαμονής. Σύμφωνα με τον [[Τίτος Λίβιος|Τίτο Λίβιο]] η εγκατάσταση επί του Εσκουιλίνου επεκτάθηκε κατά τη διάρκεια τη βασιλείας του [[Σέρβιους Τούλιους]], 6ου βασιλιά της Ρώμης, κατά τον 6ο αι. πΧπ.Χ. Ο βασιλιάς επίσης μετακίνησε την κατοικία του στον λόφο, με σκοπό να αυξήσει την αξιοπιστία του.
 
Ο πολιτικός σύμβουλος και προστάτης της τέχνης [[Γάιος Μαικήνας]] (70 - 8 πΧ) έκανε του κήπους του, τους πρώτους με Ελληνιστικό-Περσικό στυλ κήπους στη Ρώμη, στον Εσκουιλίνο λόφο, επάνω στο [[Τείχος του Σεβήρου]] και της εφαπτόμενης νεκρόπολης, κοντά στους κήπους της Λαμία. Οι διάσημοι Κήποι του Μαικήνα περιείχαν ταράτσες, βιβλιοθήκη και άλλα πολιτιστικά στοιχεία. Στο Όππιο άκρο ο [[Νέρων]]ας (37 μΧ - 68) κατάσχεσε ιδιοκτησίες για να κτίσει τον υπερβολικό, ένα μίλι μακρύ, [[Χρυσός Οίκος|Χρυσό Οίκο]]. Αργότερα ακόμη και ο [[Τραϊανός]] (53 - 117) έκτισε το συγκρότημα [[Θέρμες του Τραϊανού|των Λουτρών του]]. Και των δύο κτηρίων υπολείμματα υπάρχουν ορατά σήμερα. Τον 3ο αι. οι [[Κήποι Λικιάνι]], ένα συγκρότημα κήπων (που περιλαμβάνει το σχετικά καλά διατηρημένο Νυμφαίο, που επίσημα ταυτίζεται με τον [[Ναός της Μινέρβας Ιατρού|Ναό της Μινέρβας Ιατρού]], ο οποίος δεν έχει βρεθεί), μάλλον κατασκευάστηκε στον Εσκουιλίνο. Πιο πέρα προς τα βορειοανατολικά, στην κορυφή του Κίσπιου, είναι η βασιλική της [[Σάντα Μαρία Ματζόρε]].