Μαρίνος Αντύπας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 8622965 από τον 2A02:587:7D15:BE7:913A:BC6B:676A:D8F1 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
|εικόνα = [[Εικόνα:Marinos.jpg]]
}}
Ο '''Μαρίνος Αντύπας''' ([[Φερεντινάτα Κεφαλονιάς|Φερεντινάτα Κεφαλληνίας]], 1872 – [[Πυργετός Λάρισας]], 8 Μαρτίου 1907) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστής]] δικηγόρος, δημοσιογράφος και κοινωνικός αγωνιστής. Ήταν υπέρμαχος των λαϊκών ελευθεριών και των φυσικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, κυρίως των ανθρώπων του μόχθου. Αγωνίστηκε σ' όλη του τη ζωή για την αφύπνιση του λαού, και μάλιστα των αγροτικών και εργατικώνεργατικώνν τάξεων. ΔολοφονήθηκεΠέθανε από εναν άνθρωπο των μεγαλοκτηματιών του θεσσαλικού κάμπου ([[Τσιφλίκι|τσιφλικάδων]]), στις 8 Μαρτίου 1907 στον Πυργετό Λάρισας. Είχαν διαφορές και προηγούμενα μεταξύ τους.
 
== Η ζωή του ==
Γραμμή 13:
Το 1903 ο Μαρίνος Αντύπας πήγε στο [[Βουκουρέστι]] όπου ζούσε ο θείος του Γεώργιος Σκιαδαρέσης. Υπάρχει η πεποίθηση ότι ο Αντύπας ήταν αυτός που τον έπεισε να αγοράσει γη έκτασης 300.000 στρεμμάτων στον θεσσαλικό κάμπο, στην περιοχή των [[Τέμπη|Τεμπών]]. Την ίδια χρονιά, ξαναγύρισε στην Κεφαλονιά όπου επανεξέδωσε την εφημερίδα του και ίδρυσε το «Λαϊκόν Αναγνωστήριον ''Η Ισότης''», ένα είδος λαϊκού σχολείου.<ref name=pontiki/>
 
Το 1906, μετά την αποτυχία του στις εκλογές στην Κεφαλονιά (ως υποψήφιος βουλευτής επαρχίας Κρανιάς), έφτασε στη Θεσσαλία όπου ανέλαβε επιστάτης στα κτήματα του θείου του. Εκεί εφάρμοσε προοδευτικά μέτρα όπως η εφαρμογή της αργίας της Κυριακής, η αμοιβή των [[Κολίγος|κολίγων]] με το 75% της παραγωγής (αντί του 25% που ίσχυε ως τότε) και η παραγραφή των χρεών τους.<ref name=pontiki/> Ταυτόχρονα συνέχισε να μιλάει σε συγκεντρώσεις στα χωριά του κάμπου, κινητοποιώντας και οργανώνοντας τους εξαθλιωμένους αγρότες της Θεσσαλίας. Οι ενέργειές του αυτές και η μαχητικότητά του προκάλεσαν το μίσος των τσιφλικάδων, οι οποίοι προσπάθησαν, στην αρχή, να τον σταματήσουν μέσω συστάσεων από τη Χωροφυλακή και τη Νομαρχία. Ο Μ. Αντύπας ωστόσο συνέχισε να διατρέχει τα χωριά του θεσσαλικού κάμπου και να κινητοποιεί τους αγρότες για τα δίκαιά τους, με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο στο Λασποχώρι στις αρχές του 1907. Οι τσιφλικάδες της Θεσσαλίας, βλέποντας πως με κανένα μέσο δεν μπορούν να τον κάμψουν, αποφάσισαν τη δολοφονία του στιςΣτις 8 Μαρτίου 1907 στον Πυργετό Λάρισας,ενας βάζονταςεπιστάτης τονο επιστάτηΙωάννης ΙωάννηΚυριακός Κυριακότσακώθηκε ναμαζί προκαλέσειτου επεισόδιομε και, στη συνέχεια,αποτέλεσμα να τον πυροβολήσει<ref name=pontiki/>. Με τον τρόπο αυτό έλπιζανέφυγε νααπ εμφανίσουντην τηζωή και πολλοι είπαν ότι ήταν δολοφονία ωςετσι [[αυτοάμυνα]]έπρεπε για να αθωωθεί ο δράστης, όπως και έγινε<ref>''[https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4024033 Ο άνθρωπος - σύμβολο της απελευθέρωσης της αγροτιάς]'', εφημερίδα Ριζοσπάστης, 6-5-2007</ref>. Οι τελευταίες λέξεις του Μαρίνου Αντύπα ήταν: «Ισότης, Αδελφότης, Ελευθερία»{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=28/12/2019}}.Ο Η δολοφονίαΘάνατος του προκάλεσε λαϊκές εκδηλώσεις και αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα.
 
==Παραπομπές==