Μικρασιατική εκστρατεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ κυρίως βασιζόμενο σε εφημερίδες της συγκεκριμένης περιόδου
→‎Η εξέλιξη των επιχειρήσεων το έτος 1921: Προσθήκη στοιχείου με παραπομπή
Γραμμή 158:
Οι δυτικές δυνάμεις εν τω μεταξύ ήθελαν να επισπεύσουν τον διπλωματικό διάλογο φοβούμενες χειροτέρευση της κατάστασης και επιδιώκοντας πλέον ειρήνευση και όχι εξόντωση του κεμαλικού στρατού.<ref>Εφημερίδα 'Έθνος', φύλλο της [[12 Ιανουαρίου]] 1921, σελ. 2: "''Επί του Πιεστηρίου - Η Διάσκεψις και το Ανατολικόν ζήτημα - Αμφιβολίαι περί της λύσεώς του''"</ref>. Στις [[8 Φεβρουαρίου]] 1921 συγκλήθηκε στο [[Λονδίνο]] διεθνής διάσκεψη με πρωτοβουλία των Δυνάμεων και εκπροσώπηση της ελληνικής πλευράς από τον [[πρωθυπουργός|πρωθυπουργό]] [[Νικόλαος Καλογερόπουλος|Ν. Καλογερόπουλο]] και της τουρκικής από το [[Μπεκήρ Σαμή]], προκειμένου να αναζητηθεί κάποια λύση<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=123&dc=8&db=2&da=1921 Φύλλο εφημερίδας 'ΣΚΡΙΠ' της 8/2/1921, σελ.1 : "''Η σημερινή μεγάλη ημέρα''"]{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020}}</ref>. Μετά από διάφορες αμφιταλαντεύσεις της στάσης των Συμμάχων<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=124&dc=13&db=2&da=1921 Φύλλο εφημερίδας 'Μακεδονία' της [[13 Φεβρουαρίου]] 1921, σελ. 2: "''Απρόοπτος μεταβολή εις την στάσιν των Συμμάχων έναντι των Τούρκων''"]{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020 }}</ref> <ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=108&dc=17&db=2&da=1921 Φύλλο εφημερίδας 'Εμπρός' της [[17 Φεβρουαρίου]] 1921, σελ. 4: "''Απαράδεκτοι και παράλογοι! Που κείται η μόνη λύσις''"]{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020 }}</ref> οι οποίες έφτασαν έως του σημείου να προταθεί, αφενός, δημογραφικός έλεγχος από διασυμμαχική επιτροπή σε [[Θράκη]] και [[Σμύρνη]], αφετέρου ακόμη και αναθεώρηση της [[Συνθήκη των Σεβρών|Συνθήκης των Σεβρών]],<ref>Εφημερίδα 'Έθνος', φύλλο της [[22 Φεβρουαρίου]] 1921, σελ. 2: "''Η νέα συνεδρίασις δια το Ανατολικόν''"</ref> η Διάσκεψη διακόπηκε απότομα στις [[3 Μαρτίου]] 1921 χωρίς να ληφθεί απόφαση, ενώ η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε επιστράτευση<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=123&dc=3&db=3&da=1921 Φύλλο εφημερίδας 'ΣΚΡΙΠ' της 3/3/1921, σελ. 4: "''Η Διάσκεψις διέκοψε τας εργασίας χωρίς να επιτευχθή αποτέλεσμα''"]{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020 }}</ref>. Στις [[10 Μαρτίου]] 1921 άρχισε νέα επιθετική ενέργεια από ελληνικής πλευράς<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=124&dc=11&db=3&da=1921 Φύλλο εφημερίδας 'Μακεδονία' της [[11 Μαρτίου]] 1921, σελ. 1: "''Το τελικόν κτύπημα κατά του Κεμάλ''"]{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020 }}</ref> Οι ελληνικές δυνάμεις αφού πρώτα [[Μάχη του Αφιόν Καραχισάρ|κατέλαβαν το Αφιόν - Καραχισάρ]], έφτασαν τελικά προ του [[Εσκισεχίρ]] συναντώντας επίμονη τουρκική αντίσταση.<ref>Εφημερίδα 'Έθνος' της [[27 Μαρτίου]] 1921, σελ. 4: "''Τρομεραί αι απώλειαι των Τούρκων εις το Εσκή Σεχήρ''"</ref> Οι [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανοί]], αν και ήταν με το μέρος της Ελλάδος, αρνήθηκαν την στρατιωτική στήριξη, για να μην προκαλέσουν την Γαλλική κυβέρνηση. Εν τω μεταξύ, η Τουρκία έλαβε σημαντική στρατιωτική και χρηματική βοήθεια από την [[Σοβιετική ένωση]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=124&dc=4&db=4&da=1921 Φύλλο εφημερίδς '''Μακεδονία''' της] [[4 Απριλίου]]<span> 1921, σελ. 2 : "</span>''Ο Κεμάλ εφοδιάζεται εις πολεμεφόδια εκ Ρωσσίας''<span>"</span>{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020}}</ref>.
 
Η ελληνική κυβέρνηση είχε αντιληφθεί ότι η προεκλογική δέσμευσή της για τον τερματισμό της Μικρασιατικής εμπλοκής δεν μπορούσε να τηρηθεί εκ των πραγμάτων, έτσι αποφάσισε τη συνέχεια των επιχειρήσεων. Μάλιστα, στις [[16 Απριλίου]] του [[1921]], ο πρωθυπουργός [[Δημήτριος Γούναρης|Γούναρης]] έφτασε στη [[Σμύρνη]], συνοδευόμενος από τον υπουργό επί των Στρατιωτικών [[Νικόλαος Θεοτόκης|Ν. Θεοτόκη]] και είχε συνεργασία με τον αρχιστράτηγο [[Αναστάσιος Παπούλας|Αν. Παπούλα]], τον αρχηγό του επιτελείου [[Βίκτωρ Δούσμανης|Β. Δούσμανη]] και τον επιτελάρχη [[Ξενοφών Στρατηγός|Ξ. Στρατηγό]]. Επίσης, συναντήθηκε με το [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Μητροπολίτη Χρυσόστομο]] και με τον Αρμοστή [[Αριστείδης Στεργιάδης|Αρ. Στεργιάδη]]<ref>Φύλλο εφημερίδας '''Εμπρός''' της [[17 Απριλίου]] 1921, σελ. 4: "''Η χθεσινή ημέρα του κ. Γούναρη εις Σμύρνην. Σήμερον αναχώρουν εις το μέτωπον Ουσάκ''"</ref>. Νέα συμβιβαστική πρόταση των Δυνάμεων, απορρίφθηκε από την κυβέρνηση Γούναρη το Μάιο του 1921<ref>Ηλίας Μαγκλίνης, "1921, μία μοιραία χρονιά", εφημερίδα "Η Καθημερινή", φύλλο της Κυριακής [[28 Φεβρουαρίου]] 2021, σελ. 15</ref>. Στις 29 Μαίου του 1921 (σε μία συμβολικά επιλεγμένη χρονική στιγμή, 468 χρόνια από την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]]) ο [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιάς Κωνσταντίνος]] αποβιβάσθηκε στη Σμύρνη και συμμετείχε σε ευρεία στρατιωτική σύσκεψη<ref>Εφημερίδα "''Εμπρός''", φύλλο της [[30 Μαΐου]] 1921, σελ. 1: "''Προς την νίκην! Το διάγγελμα του Βασιλέως προς τον ελληνικόν λαόν''"</ref>, όπου ορίστηκε ως στόχος η κατάληψη της Άγκυρας και η καταστροφή του σταθμού ανεφοδιασμού του εχθρού, ενέργεια η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ελληνικού επιτελείου θα οδηγούσε τον Κεμάλ σε συνθηκολόγηση. Έπειτα ανέλαβε τυπικά την αρχιστρατηγία του εκεί Ελληνικού Στρατού, αντικαθιστώντας εν μέρει τον Αναστάσιο Παπούλα. Η κατάσταση της υγείας του όμως επιδεινώθηκε και επέστρεψε στην Αθήνα.
 
Στις [[30 Ιουνίου]] του 1921 η ελληνική επίθεση επαναλήφθηκε: 4 Μεραρχίες που εξόρμησαν από την Προύσα έδωσαν σφοδρή μάχη γιά το Εσκή Σεχίρ με αποτέλεσμα τελικά να πέσει στα χέρια των Ελλήνων στις [[6 Ιουλίου]], <ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=123&dc=8&db=7&da=1921 Φύλλο εφημερίδας '''ΣΚΡΙΠ''' της [[8 Ιουλίου]] 1921, σελ. 1: "''Ο ελληνικός στρατός εισήλθε την Τρίτην στο Εσκη Σεχήρ''"]{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020 }}</ref>, εν συνεχεία δε, οι ίδιες δυνάμεις -ενισχυμένες από 2 ακόμη μεραρχίες πεζικού και την ταξιαρχία Ιππικού που είχαν εξορμήσει από [[Τουμπλού Μπουνάρ|Τουμλού Μπουνάρ]] και Ουσάκ- αφού προηγουμένως ([[4 Ιουλίου]]) είχαν καταλάβει την [[Κιουτάχεια]]<ref>Κουκουτσάκης, στο φύλλο της εφημερίδας "''Εμπρός''" της [[7 Ιουλίου]] 1921, σελ. 4: "''Η φάλαγξ Άδρανος εισήλθε πρώτη εις την πόλιν''"</ref>, ενώ κρατούσαν ήδη το [[Αφιόν Καραχισάρ]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=123&dc=16&db=3&da=1921 Φύλλο εφημερίδας 'ΣΚΡΙΠ' της [[16 Μαρτίου]] 1921, σελ. 1: "''Αι λεπτομέριαι της καταλήψεως του Αφιόν-Καραχισσάρ''"]{{Dead link|date=Ιανουάριος 2020 }}</ref>, κατέλαβαν με τη [[Μάχη του Εσκί Σεχίρ]] και το σημαντικότατο αυτόν σιδηροδρομικό κόμβο.<ref>Φύλλο εφημερίδας '''Μακεδονία''' της [[14 Ιουλίου]] 1921, σελ. 2: "''Λεπτομερής επίσημος έκθεσις περί της μεγαλειώδους νίκης του Εσκή Σεχήρ''"</ref>.