|
Επιπλέον, βάσει του άρθρου 23, η Τουρκία απεμπόλησε πλήρως τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της Κύπρου.<ref>{{Cite book|title=Διεθνές Δίκαιο: Με έμφαση στο Δίκαιο του Πολέμου|last=Καρεκλάς|first=Ιάκωβος|publisher=Νομική Βιβλιοθήκη|year=2014|isbn=978-960-562-266-4|location=Αθήνα|page=152}}</ref>
== Ελληνοτουρκική Σύμβαση της Λωζάνης ==
Στις 24 Ιουλίου 1923 υπογράφηκε η [[Συνθήκη της Λωζάνης]]. Έξι μήνες πριν, στις 30 Ιανουαρίου 1923, είχε υπογραφεί η ελληνοτουρκική σύμβαση, η οποία ρύθμιζε την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Προβλεπόταν η υποχρεωτική ανταλλαγή μεταξύ των Ελληνορθόδοξων κατοίκων από την [[Τουρκία]] και των Μουσουλμάνων κατοίκων από την [[Ελλάδα]]. Αυτή η Σύμβαση θα ίσχυε τόσο για αυτούς που παρέμεναν στις εστίες τους, όσο και για εκείνους που είχαν ήδη καταφύγει στην ομόθρησκη χώρα. Μάλιστα, η ανταλλαγή ίσχυσε αναδρομικά για όλες τις μετακινήσεις που έγιναν από τη μέρα που κηρύχθηκε ο [[Α' Βαλκανικός πόλεμος]] (18 Οκτωβρίου 1912). Από την ανταλλαγή αυτή εξαιρέθηκαν οι Έλληνες ορθόδοξοι από την [[Κωνσταντινούπολη]], την [[Ίμβρος|Ίμβρο]] και την [[Τένεδος|Τένεδο]], καθώς και οι Μουσουλμάνοι από την [[Δυτική Θράκη]]. Το θέμα της ανταλλαγής ετέθη από τον Νορβηγό [[Φρίντγιοφ Νάνσεν]], 'Υπατο Αρμοστή της Κοινωνίας των Εθνών για τους πρόσφυγες στην [[Εγγύς Ανατολή]].<ref>{{Cite web|url=https://filologika.gr/lykio/g-lykiou/prosanatolismou/istoria/symvasi-lozanis-antallagi-plhthysmwn/|title=Η Σύμβαση της Λωζάνης και η ανταλλαγή των πληθυσμών|last=|first=|date=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
=== Σύμβαση Ανταλλαγής ===
Οι ανταλλάξιμοι, σύμφωνα με τη σύμβαση ανταλλαγής:
* θα απέβαλαν την παλιά ιθαγένεια και θα αποκτούσαν την ιθαγένεια της χώρας στην οποία εγκαθίσταντο
* είχαν δικαίωμα να μεταφέρουν την κινητή τους περιουσία
* είχαν δικαίωμα να πάρουν από το κράτος στο οποίο μετανάστευαν ως αποζημίωση περιουσία ίσης αξίας με την ακίνητη περιουσία που εγκατέλειπαν φεύγοντας
* θα διευκολύνονταν στην μετακίνησή τους από τη ''Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής''.
Η συμφωνία αυτή για ανταλλαγή πληθυσμών διέφερε από τις προηγούμενες. Καθιέρωνε για πρώτη φορά τη μαζική μετακίνηση πληθυσμών κι είχε υποχρεωτικό χαρακτήρα, ενώ οι μέχρι τότε συμφωνίες προέβλεπαν εθελοντική μετανάστευση κατοίκων κάποιων επίμαχων περιοχών.{{πηγή}}
Όταν έγινε γνωστή η υπογραφή της Σύμβασης και οι όροι της, οι πρόσφυγες που βρίσκονταν στην [[Ελλάδα]] αντέδρασαν έντονα. Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας συγκρότησαν συλλαλητήρια, διατρανώνοντας την απόφασή τους να εμποδίσουν την εφαρμογή της. Η πραγματικότητα όμως, όπως είχε διαμορφωθεί μετά την έξοδο χιλιάδων Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες και την άρνηση από πλευράς Τουρκίας να δεχθεί την επιστροφή τους, ανάγκασε την ελληνική αντιπροσωπεία να συμφωνήσει. Εξάλλου, η υπογραφή της Σύμβασης υποβοηθούσε τις βλέψεις των ηγετών των δυο χωρών ([[Ελευθέριος Βενιζέλος|Βενιζέλος]], [[Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ]]) για την διασφάλιση και αναγνώριση των συνόρων τους, την επίτευξη ομοιογένειας και την απρόσκοπτη ενασχόληση με την εσωτερική μεταρρύθμιση και ανάπτυξη. Σύμφωνη με αυτή την Σύμβαση ήταν και η [[Κοινωνία των Εθνών]].{{πηγή}}
Με βάση το άρθρο 11 της Σύμβασης της Λωζάνης ιδρύθηκε η ''Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής'' με έδρα την [[Κωνσταντινούπολη]]. Την αποτελούσαν έντεκα μέλη ( 4 Έλληνες, 4 Τούρκοι και 3 μέλη-πολίτες ουδέτερων κατά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] κρατών) με αρμοδιότητα τον καθορισμό του τρόπου μετανάστευσης των πληθυσμών και της εκτίμησης της ακίνητης περιουσίας των ανταλλαξίμων.{{πηγή}}
==Παραπομπές==
| 