Θωμάς ο Σλάβος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Θωμάς ο Σλάβος''' ή Σκλαβηνός ([[760]] - [[823]]) ήταν [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινός]] στρατιωτικός και σφετεριστής του αυτοκρατορικού θρόνου. Γεννήθηκε στη ΒΑβορειοανατολική [[Μικρά Ασία]], στην περιοχή της [[Χαλδία|Χαλδίας]] (Α άκρο του [[Πόντος|Πόντου]]), πιθανότατα μεταξύ του [[760]] και του [[770]] μ.Χ., από φτωχή αγροτική οικογένεια [[σλάβοι|σλαβικής]] καταγωγής. Σλαβικοί(σλαβικοί πληθυσμοί είχαν εγκατασταθεί νωρίτερα σε μικρασιατικά εδάφη και ιδίως στο [[θέμα του Οψικίου]]).

Εντάχθηκε στο στρατό και γρήγορα ξεχώρισε κερδίζοντας αξιώματα. Συνδέθηκε με φιλία με τον Λέοντα Αρμένιο, μετέπειτα αυτοκράτορα [[Λέων Ε΄|Λέοντα Ε΄]], ο οποίος είχε στενές φιλικές σχέσεις με τον επίσης αξιωματικό Μιχαήλ Τραυλό, μετέπειτα αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Β΄]]. Το [[803]] τον συναντάμε υψηλόβαθμο αξιωματικό, Κόμη των φοιδεράτων ''τουρμάρχη των φοιδεράτων''<ref>[http://histsociety.web.auth.gr/2.%20Γκουτζιουκώστας-2017.pdf Ανδρέας Γκουτζιουκώστας Ο τουρμάρχης των φοιδεράτων (9ος-10ος αι.): Προβλήματα και παρατηρήσεις, σελ. 104]</ref>, δηλαδή διοικητή μεραρχίας ή ταξιαρχίας, και υποστηρικτή του στασιαστή στρατηγού [[Βαρδάνης Τούρκος|Βαρδανίου Τούρκου]]. Ο ΒαρδάνιοςΒαρδάνης προσπάθησε να ανατρέψει τον αυτοκράτορα [[Νικηφόρος Α'|Νικηφόρο Α΄]], αλλά απέτυχε όταν ο [[Λέων Ε΄ ο Αρμένιος|Λέων ο Αρμένιος]] και ο [[Μιχαήλ Β'|Μιχαήλ Τραυλός]] τον εγκατέλειψαν και υποστήριξαν τον νόμιμο αυτοκράτορα. Για τα επόμενα 10 χρόνια, δηλαδή μέχρι και το 813, οι πηγές δεν αναφέρονται κάθόλου στοστον Θωμά από τη λίμνη Γαζουρού.

Όταν ο φίλος του Λέων έγινε αυτοκράτορας, το [[813]], τον απεκατέστησε ορίζοντάς τον τουρμάρχη των [[Φοιδεράτοι|Φοιδεράτων]]φοιδεράτων στο [[Θέμα Αρμενιακών]]. Τα [[Χριστούγεννα]] του [[820]], αμέσως μετά τηντη δολοφονία του [[Λέων Ε΄|Λέοντος]] από συνωμότες κατευθυνόμενους από τον Μιχαήλ, ο Θωμάς στασίασε κατά του νέου αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Β΄]]. Κέρδισε γρήγορα την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των θεματικών στρατευμάτων της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], λόγω της συμπάθειας που έτρεφαν για τον [[Λέων Ε΄|Λέοντα Ε΄]], της αντιπάθειάς τους απέναντι στον [[Μιχαήλ Β´|Μιχαήλ Β΄]] και της καλής του φήμης ως αξιωματικού. Οικειοποιήθηκε τα χρήματα των δημοσίων ταμείων στο [[Θέμα Αρμενιακών]] και αλλού, συγκέντρωσε στρατεύματα και ξεκίνησε πορεία προς την [[Κωνσταντινούπολη]]. Στη συνέχεια, ήρθε σε συνεννόηση με τον χαλίφη [[Αλ Μαμούν]] και κέρδισε υποστήριξη, χρήματα και στρατεύματα από τους [[Άραβες]], ενώ στέφθηκε από τον [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Πατριάρχη Αντιοχείας]] [[Ιώβ Α΄ Αντιοχείας|Ιώβ]] αυτοκράτορας με το όνομα Κωνσταντίνος.

Σύντομα είχε κερδίσει με το μέρος του όλα τα [[Θέμα (Βυζάντιο)|θέματα]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] εκτός από τα θέματα [[Θέμα Αρμενιακών|Αρμενιακών]] και [[Θέμα του Οψικίου|Οψικίου]] και βάδισε κατά της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]], η πολιορκία της οποίας άρχισε τοτον Δεκέμβριο του [[821]]. Η υποστήριξη του λαού της Πόλης προς τον Μιχαήλ, δύο ήττες του ισχυρού επαναστατικού ναυτικού από τα πλοία του αυτοκράτορα, καθώς και μια καταλυτική ήττα από τους [[Βουλγαρία|Βουλγάρους]], οι οποίοι εξεστράτευσαν εναντίον του, κατόπιν συνεννόησης με τον [[Μιχαήλ Β'|Μιχαήλ]], υπό την ηγεσία του [[Ομουρτάγ]], οδήγησαν τον αρχικά πανίσχυρο Θωμά στην καταστροφή. Την άνοιξη του [[823]], η πολιορκία λύθηκε οριστικά κι ο Θωμάς κατέφυγε με τα απομεινάρια του στρατού του στην [[Αρκαδιούπολη]]. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους οι ίδιοι οι κάτοικοι της πόλης τον παρέδωσαν στον αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Β´|Μιχαήλ Β΄]]. Ο Θωμάς καταδικάστηκε σε έναμαρτυρικό θάνατο μαρτυρικό. Ακρωτηριάστηκε στα χέρια και στα πόδια και στη συνέχεια [[Ανασκολοπισμός|ανασκολοπίστηκε]]. Το ίδιο τέλος είχε κι ο θετός γιος του, Αναστάσιος.