Χρήστης:ΔώραΣτρουμπούκη/πρόχειρο/erga omnes: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 16:
=====================================================================================================================
==Ρένη Πιττακή==
Η '''Ρένη (Ειρήνη) Πιττακή''' είναι Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς. Ήταν μέχρι την αποχώρησή της, το 2003 <ref>«[...]Η Ρένη Πιττακή αποχωρεί από το Θέατρο Τέχνης, καθώς διαφώνησε με τη στρατηγική βραχυπρόθεσμων προγραμματισμών και όχι ριζικής αναδιοργάνωσης, όπως
είχε προτείνει η ίδια.[...]» https://www.tanea.gr/2003/05/07/lifearts/culture/reni-pittaki-paraitisi-apo-to-theatro-texnis/ </ref>, από τα σημαντικότερα στελέχη του Θεάτρου Τέχνης, το οποίο υπηρέτησε για 30 περίπου χρόνια. 'Εχει ερμηνεύσει τους σημαντικότερους γυναικείους πρωταγωνιστικούς ρόλους του διεθνούς θεατρικού ρεπερτορίου, καθώς και τους σημαντικότερους Ελληνικούς γυναικείους θεατρικούς ρόλους, ενώ ερμήνευσε - σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα - την πρώτη ενσάρκωση των πρωταγωνιστικών ρόλων στα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη. <ref>8 από τα συνολικά 12 θεατρικά έργα της Αναγνωστάκη ανέβηκαν πρώτη φορά στο θέατρο Τέχνης και σε όλα έπαιζε τον πρώτο ρόλο η Πιττακή http://passiontheater.gr/tag/karolos-koun/</ref><br />
Επίσης έχει Υποκριτική στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης (1987 - 1991)<ref>https://www.theatro-technis.gr/δραματική-σχολή/αρχείο</ref><br />
Έχει τιμηθεί με τα βραβεία Κοτοπούλη (1971/72), Κατίνας Παξινού (1992), κοινού του Αθηνοράματος (2006/2009), καθώς και με το βραβείο της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (2014)..<ref>https://www.artandlife.gr/artists/Reni-Pittaki</ref> ενώ στην τηλεόραση βραβεύτηκε για τον ρόλο της στο 10
Γραμμή 38 ⟶ 37 :
Η Ρένη Πιττακή, γεννήθηκε στα Εξάρχεια, ο πατέρα Μικρασιατικής καταγωγής (συγκεκριμένα από το Κορδελιό της Σμύρνης που ήρθε στην Ελλάδα με την Μικρασιατική Καταστροφή και μητέρα Αθηναία με καταγωγή από το Άργος. Είχε έναν ακόμα δίδυμο αδερφό ο οποίος όμως πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στην ηλικία των 6 μηνών.
Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα της, (Στρατιωτικός) η παιδική και νεανική της ηλικία χαρακτηρίζεται από τις αλλαγές τόπου κατοικίας και σχολείων. Αν και ξεκίνησε την εκπαίδευσή της στο Αρσάκειο, συνέχισε σε σχολεία των Σερρών, της Κοζάνης, των Τρικάλων, της Λάρισας για να καταλήξει και πάλι στο Αρσάκειο. <ref>https://www.lifo.gr/proswpa/athenians/reni-pittaki</ref>Τελειώνοντας το Αρσάκειο, και ενώ ταλαντευόταν ανάμεσα στην Φιλοσοφική (με απώτερο στόχο την Αρχαιολογία, αφού στην Αρχαιολογία υπήρχε οικογενειακή παράδοση από την πλευρά του πατέρα της. Μάλιστα, στην Πλάκα, υπάρχει και η οδός Πιττακή, στη μνήμη του παππού της, Στίλπωνα Πιττακή)<ref>https://www.philenews.com/politismos/prosopa/article/387673</ref>και την Υποκριτική. Έδωσε εξετάσεις στην Δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, και παράλληλα φοίτησε και στο Πανεπιστήμιο. Όμως, γρήγορα, επέλεξε την Υποκριτική.<br />
Το 1966 θα μπει στη Δραματική Σχολή και όντας ακόμα φοιτήτρια θα κάνει την πρώτη εμφάνισή της σε παράσταση, στο έργο του Πήτερ Βάις, «Η δολοφονία του Ζαν Πολ Μαρά» σε βοηθητικό ρόλο. Το καλοκαίρι του 1966 θα παίξει στους «Πέρσες» σαν μια από τους ακολούθους της βασίλισσας, και στους «Βάτραχους» ως μέλος του Χορού. Τον χειμώνα του 1966 - 1967 θα παίξει σε πρωταγωνιστικό ρόλο, στις «Δούλες» του Ζαν Ζενέ, σε μετάφραση του Οδυσσέα Ελύτη.<ref>https://www.theatro-technis.gr/αρχείο-παραστάσεων-1969-1970</ref>
Από εκεί και πέρα, και για τα επόμενα 20 χρόνια, θα παίξει υπό την καθοδήγηση και φιλία του Κάρολου Κουν σε όλες σχεδόν τις παραγωγές του Θέατρου Τέχνης, με τελευταία τον «Ήχο του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη, η τελευταία παράσταση που σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Κούν, το 1987. <br />
Μετά το θάνατο του Κάρολου Κουν η Πιττακή θα συμβαδίσει με τον έναν από τους κληρονόμους του Θεάτρου Τέχνης, τον Μίμη Κουγιουμτζή που ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του θεάτρου Τέχνης της οδού Φρυνίχου. Αν και αναμενόταν, η Ρένη Πιττακή ωστόσο δεν ήταν ανάμεσα στους κληρονόμους του θεάτρου Τέχνης. Σύμφωνα με την ίδια και με βάση αυτά που της αναφέρθηκαν από τρίτους, ο Κουν είχε δυσαρεστηθεί μαζί της, λόγω μια επικείμενης τηλεοπτικής εμφάνισής της σε σήριαλ (συνεργασία που τελικά ματαιώθηκε) - κάτι με το οποίο ήταν εντελώς αντίθετος- και φοβούμενος, ίσως, για την κατεύθυνση που θα έπαιρνε το θέατρό του, δεν την συμπεριέλαβε στη διαθήκη του. Ωστόσο αυτό που είχε αξία για εκείνη ήταν η σχέση της με τον Κουν. '''«Υπήρξα η κόρη του Κουν – αυτό κανείς δεν μπορεί να μου το πάρει»''' <ref>https://www.lifo.gr/culture/theatro/reni-pittaki-ypirxa-i-kori-toy-koyn-ayto-kaneis-den-mporei-na-moy-parei</ref>
Στην θέατρο της οδού Φρυνίχου θα μείνει μέχρι το θάνατο του Μίμη Κουγιουμτζή
8 από τα 12 θεατρικα της ανεβηκαν πρωτη φορα στο τεχνης
Μάιο του 1965 με την Τριλογία της Πόλης («Η διανυκτέρευση», «Η πόλη», «Η παρέλαση»), ακολουθούν: Αντόνιο ή το μήνυμα (1972), Η νίκη (1978) και Η κασέτα (1982) σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, Ο ήχος του όπλου (1987) -το τελευταίο έργο που σκηνοθετεί ο Κάρολος Κουν- και Το ταξίδι μακριά (1995) σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή, με τη Ρένη Πιττακή να πρωταγωνιστεί σ’ όλα της σχεδόν τα έργα στο Θέατρο Τέχνης.
’66 που ξεκίνησα τη σχολή, έμεινα μαζί του μέχρι το τέλος, το ’87, ζώντας μαζί του και τη βιολογική και τη δημιουργική κάμψη του. Η παράσταση «Ταξίδι μεγάλης μέρας προς τη νύχτα» κάνει πρεμιέρα στον ΘΟΚ στις 22 Απριλίου. 2017 https://www.lifo.gr/proswpa/athenians/reni-pittaki
Επαγγελματικά, το πιο ακραίο ήταν η συνεργασία μου με τον Γιώργο Μαργαρίτη στον Αγαπητικό της βοσκοπούλας στο Παλλάς Μόνο ο Λευτέρης Βογιατζής αποτέλεσε εξαίρεση. Είναι ο μόνος άνθρωπος που του ζήτησα να ετοιμάσουμε κάτι μαζί (εν προκειμένω το Τέφρα και Σκιά του Πίντερ) και ο μόνος που κόντεψα να εγκαταλείψω όταν κάναμε πρόβες στις Δούλες, διότι η πίεσή του πήγε να με τρελάνει
Μόνο έναν σύντομο γάμο με τον Μίμη (σ.σ. Κουγιουμτζή), που περισσότερο έγινε για να ευχαριστηθεί ο πατέρας μου. Η σχέση ήταν μακρά, ο γάμος διήρκεσε λίγο. Με την ευκολία που παντρευτήκαμε, χωρίσαμε.https://www.lifo.gr/culture/theatro/reni-pittaki-ypirxa-i-kori-toy-koyn-ayto-kaneis-den-mporei-na-moy-parei
Γραμμή 62 ⟶ 64 :
Φέτος πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν" σε σκηνοθεσία Απόλλωνα Θεοχαράκη στο Θέατρο Σφενδόνη.
Παράλληλα, δίδαξε για χρόνια στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Η τελευταία της παράσταση στο θέατρο ήταν η Αντιγόνη στον "Οιδίποδα επί Κολωνώ" στην Επίδαυρο το 2002.
Ρένη Πιττακή και Ρούλα Πατεράκη σε μία θεατρική συνέργεια βασισμένη στο κορυφαίο καλτ έργο "Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν 2016
Γραμμή 69 ⟶ 71 :
ο ουρανός κατακοκκινος μονολογος αναγνωστακη 2008 στα πλαισια του φεστιβάλ αθηνών και το ξαναπαιξε το 2014
ο γιώργος ως αμλετ θεατρικό αναλόγιο 2010
σ ε΄σας που με ακούτε2003 βογιατζής
η νικη 2011 με το εθνικο θεάτρο
Γραμμή 79 ⟶ 83 :
Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις καθώς βρίσκεται πάνω από τρεις δεκαετίες στη σκηνή, με πρώτη εμφάνιση στον Χορό της ιστορικής παράστασης των «Ορνίθων» του Θεάτρου Τέχνης και πρώτο ρόλο πρωταγωνιστικό αυτόν της Ρουθ στον «Γυρισμό» του Χάρολντ Πίντερ που κατέβηκε εν ριπή οφθαλμού λογοκριμένος από τη δικτατορία.
Το στόμα θα είναι η Ρένη Πιττακή, η οποία θα ερμηνεύσει έναν από τους σημαντικότερους μονολόγους του Σάμιουελ Μπέκετ, το «Οχι εγώ» (Not I), ένα πυκνό κείμενο που ο μεγάλος συγγραφέας έγραψε σε ώριμη ηλικία, το 1972. Εννιά χρόνια αργότερα, το 1981, ο Κάρολος Κουν το ανέβαζε στο Θέατρο Τέχνης, με την Ρένη Πιττακή και τότε, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. «Στο κείμενο αυτό πήγε αμέσως το μυαλό μου όταν μου ήρθε η πρόταση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας να μετάσχω στους Μονολόγους», λέει στην «K» η πρωταγωνίστρια.https://www.kathimerini.gr/culture/130304/ena-stoma-paralirei/ 2002
| |||