Χρήστης:ΔώραΣτρουμπούκη/πρόχειρο/erga omnes: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 98:
* Ο ήχος του όπλου, της Λούλας Αναγνωστάκη, σκηνοθεσία Κάρολος Κουν, μάρτιος 1987 η τελευταια σκηνοθεσια του Κουν: η Ρένη Πιττακή, Κάτια, ήταν ένα φοβερό πλάσμα που σφάδαζε ως το ακρότατο σημείο του είναι του καθώς το διαπερνούσε και η παραμικρή λέξη. Μια υπέροχη μάνα που άπιαστη κατρακυλούσε από συναίσθημα σε συναίσθημα και από τραύμα σε τραύμα.http://digital.lib.auth.gr/record/73624
* Οι δούλες του Ζαν Ζενέ σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, Θέατρο οδού Κεφαλληνίας νοέμβριος 2005
* Η πραγματικότητα είναι εδώ της Μαρία Λαϊνά, σκηνοθεσία Μίμης Κουγιουμτζής, θέατρο Τέχνης, 1990 η ποίηση είναι εδώ και μαζί της η μαγεία, ιδιαίτερα χάρη στη θαυμαστή ερμηνεία της Ρένης Πιττακή
* Μήδεια, σκηνοθεσια Γιώργος Λαζάνης,
* Γαϊτανάκι, του Άρθουρ Σνίτσλερ, η Ρένη Πιττακή υποδύθηκε με εκπληκτική άνεση το δίδυμο ρόλο της ηθοποιού και της πόρνης. Ο πρώτος δόθηκε με δεξιοτεχνία αποκαλύπτοντας τη άλογη έμφαση των «ιερών τεράτων» και ο δεύτερος ήταν η αποθέωση της εμπορευματοποιημένης αφέλειας. http://digital.lib.auth.gr/record/68307/files/arc-2007-27191.pdf 1985 σκηνοθεσια Καρολο κουν
* Οχι εγώ. μονόλογος του Μπεκετ που παρουσίασε στα πλαίσια της πολιτιστικής ολυμπιαδας στο Μεταξουγείο σε μια σειρά θεατρικών μονολόγων από διάφορους ηθοποιους σε σκηνοθεσία Ελπίδας Σκούφαλου, η Πιττακή έπαιξε μόνο με το στόμα της.«Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι της σκηνής ξεχωρίζει μόνο το βαμμένο κόκκινο στόμα της ηθοποιού. σε διαρκή κίνηση, αεικίνητος μυς, το στόμα ξεχύνει ακαταπαύστα λέξεις.» http://digital.lib.auth.gr/record/78074/files/arc-2007-36453.pdf
 
==Πηγές - Παραπομπές==