Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 67:
Την περίοδο του Καρόλου ΣΤ΄ συνεχίστηκε σφοδρά ο Εκατονταετής Πόλεμος με τους Άγγλους, μια πρώτη προσπάθεια ειρήνης έγινε όταν ο [[Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας]] παντρεύτηκε την 7χρονη κόρη του Καρόλου Ισαβέλλα. Ο εμφύλιος στην Γαλλία ωστόσο μετά το 1415 ξεκίνησε σφοδρότερα ανάμεσα στην βασιλική οικογένεια και τον Οίκο της Βουργουνδίας, την κατάσταση εκμεταλλεύτηκε ο [[Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας]] με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο να θριαμβεύσει επί των Γάλλων στην [[Μάχη του Αζενκούρ]]. Ο Κάρολος ΣΤ΄ και ο Ερρίκος Ε΄ υπέγραψαν τον Μάιο του 1420 την ''"Συνθήκη του Τρουά"'', σύμφωνα με αυτή ο Άγγλος βασιλιάς ορίστηκε διάδοχος του Γαλλικού θρόνου. Ο 17χρονος δελφίνος Κάρολος που είχε κατηγορηθεί το 1421 από τον κλάδο της Βουργουνδίας σαν νόθος αποκληρώθηκε. Ο Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας ορίστηκε διάδοχος του Γαλλικού θρόνου, με την ίδια συνθήκη ο Άγγλος βασιλιάς αρραβωνιάστηκε την κόρη του Καρόλου ΣΤ΄ Αικατερίνη των Βαλουά. Ο αποκλεισμός του δελφίνου για χάρη του Άγγλου βασιλιά δυσαρέστησε έντονα την Γαλλική αριστοκρατία που είχε την υποστήριξη του δούκα της Βουργουνδίας. Ο Δελφίνος είχε ανακηρυχτεί αντιβασιλεύς την εποχή που ο δούκας της Βουργουνδίας επιτέθηκε στο [[Παρίσι]] και συνέλαβε τον πατέρα του, είχε εγκαταστήσει την αυλή του στο [[Μπουρζ]].<ref>R.C. Famiglietti, Royal Intrigue: Crisis at the Court of Charles VI, 1392–1420, New York, 1986, Chapter X</ref> Ο Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας πέθανε στο Χότελ Σαίντ-Πολ στο Παρίσι (21 Οκτωβρίου 1422), τάφηκε στην [[Βασιλική Σαιν-Ντενί]], η σύζυγος του Ισαβέλλα της Βαυαρίας τάφηκε δίπλα του όταν πέθανε αργότερα τον Σεπτέμβριο του 1435.
 
Ο Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας είχε πεθάνει μερικές βδομάδες πιο πριν τον Αύγουστο του 1422. Είχε αφήσει ένα βρέφος που έγινε αργότερα βασιλιάς, ο μετέπειτα [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγγλίας]], σύμφωνα με την ''"Συνθήκη του Τρουά"'' θα οριζόταν βασιλιάς της Γαλλίας. Η στέψη του έγινε στην [[Παναγία των Παρισίων]] (26 Δεκεμβρίου 1431), ο Δελφίνος Κάρολος συνέχισε να μάχεται για να ανακτήσει το βασίλειο του. Η [[Ιωάννα της Λωρραίνης]] ηγήθηκε στις Γαλλικές δυνάμεις εναντίον των Άγγλων (1429) και ο Δελφίνος στέφτηκε βασιλιάς στον [[Καθεδρικός Ναός της Ρενς|Καθεδρικό Ναό της Ρενς]] σαν Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας (17 Ιουλίου 1429). Ο Κάρολος Ζ΄ έμεινε γνωστός ως ''"Κάρολος ο Νικητής"'', επανάφερεεπανέφερε στον θρόνο την Γαλλική δυναστεία και νίκησε τελικά τους Άγγλους (1450).<ref>Chartier, Jean, Chronique de Charles VII, Roi de France, publié avec notes par Vallet de Viriville, Paris 1858</ref>
 
==Οικογένεια==
 
ToΤο 1385 νυμγεύτηκενυμφεύτηκε την [[Ισαβέλλα της Βαυαρίας]], κόρη του [[Στέφανος Γ΄ της Βαυαρίας|Στεφάνου ΣΤ΄, δούκα της Βαυαρίας]] και παιδιά του ήταν :
 
* [[Ισαβέλλα των Βαλουά|Ισαβέλλα]] 1389-1409, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας|Ριχάρδο Β΄ των Ανζού]] της Αγγλίας και μετά τον [[Κάρολος Α΄ της Ορλεάνης|Κάρολο Α΄, δούκα της Ορλεάνης]].<ref>Jeffrey Hamilton, The Plantagenets: History of a Dynasty, (Continuum, 2010), 205</ref>
* [[Ιωάννα της Γαλλίας, δούκισσα της Βρετάνης|Ιωάννα]] 1391-1433, παντρεύτηκε τον [[Ιωάννης Ε΄ της Βρετάνης|Ιωάννη Ε΄ των Ντρε]] δούκα της Βρετάνης.
* [[Μαρία των Βαλουά (1393–1438)|Μαρία]] 1393-1438, ηγουμένη του Πουασύ.
Γραμμή 120:
 
==Παραπομπές==
 
<references />
 
==Πηγές==
 
*Famiglietti, R.C., Royal Intrigue: Crisis at the Court of Charles VI, 1392–1420, New York; AMS Press, 1986.
*Famiglietti, R.C., Tales of the Marriage Bed from Medieval France (1300–1500), Providence; Picardy Press, 1992.