Ιερός Συνασπισμός (1684): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 1:
'''Ιερός Συνασπισμός''' ([[γερμανικά]]: Heilige Liga) ή '''Ιερός Συνασπισμός του LinzΛιντς'''<ref>Χασιώτης, Ι. Κ. : Οι πόλεμοι του Ιερού Συνασπισμού του Linz και οι Έλληνες (1684-1699), στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τομ. ΙΑ΄, (περίοδος 1669-1821), σελ.13-38.</ref> ήταν μια συμμαχία που οργανώθηκε το 1684 από τον [[Πάπας Ιννοκέντιος ΙΑ΄|Πάπα Ιννοκέντιο ΙΑ΄]], με σκοπό να αντιμετωπισθεί η [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] στην επιδίωξή της να επεκταθεί στην κεντρική Ευρώπη. Ο πόλεμος, που ακολούθησε αναφέρεται συνήθως ως [[Μεγάλος Τουρκικός Πόλεμος]] (γερμανικά: Der Große Türkenkrieg) ή Αυστρο-οθωμανικός πόλεμος (1683-1699). Αρχικώς τα μέλη του συνασπισμού ήταν εκτός από τα [[Παπικά Κράτη]], η Τοσκάνη, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Σαβοΐα, η [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] υπό τον [[Οίκος των Αψβούργων|Αψβούργο]] αυτοκράτορα [[Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |Λεοπόλδο Α΄]], η [[Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία |Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία]] υπό τον [[Γιαν Σομπιέσκι |Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι]] και η [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας |Δημοκρατία της Βενετίας]]. Η Ρωσία την εποχή εκείνη της συμβασιλείας του [[Ιβάν Ε΄ της Ρωσίας |Ιβάν Ε΄]] και του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄ Αλεξέγεβιτς]] προσχώρησε στο Συνασπισμό δύο χρόνια αργότερα, το 1686.
Στην οργάνωση του Συνασπισμού ο Πάπας Ιννοκέντιος είχε τη βοήθεια του καπουτσίνου μοναχού MarcoΜάρκο dντ'AvianoΑβιάνο, τον οποίο ο πάπας είχε διορίσει ως προσωπικό του απεσταλμένο στον αυτοκράτορα Λεοπόλδο Α΄.
 
Ο Συνασπισμός του LinzΛιντς συμμετέσχε στην αντιμετώπιση των Οθωμανών από τη [[Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης|δεύτερη πολιορκία της Βιέννης]] το 1683 μέχρι και τη [[μάχη της Ζέντα]] το 1697<ref>Georges Castelan: Η Χριστιανική ανακατάκτηση και η προώθηση των Αψβούργων. Στο: Ιστορία των Βαλκανίων (μεταφρ: Β. Αλιφέρη), Γκοβόστης Εκδοτική, ISBN 960-270-609-0, Αθήνα, 1991, σελ.267-274</ref>. Ουσιαστικά σταμάτησε την προέλαση των Τούρκων στην κεντρική Ευρώπη. Ο συνασπισμός διατηρήθηκε μέχρι το 1699 και διαλύθηκε, αφού επετεύχθη ο σκοπός του, με τη [[Συνθήκη του Κάρλοβιτς]], η οποία ήταν μια [[διεθνής συνθήκη]] ειρήνης που υπογράφηκε στις 26 Ιανουαρίου 1699 στο [[Σρέμσκι Καρλόβτσι]], μετά από δίμηνη διαπραγμάτευση. Η συνθήκη αυτή είχε σημαντική επίπτωση στον Ελληνισμό, καθώς διευκόλυνε, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τη διασπορά των Ελλήνων στη Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ευρώπη<ref>Χασιώτης, Ι. Κ. : Μεταξύ Οθωμανικής Κυριαρχίας και Ευρωπαϊκής Πρόκλησης, University Studio Press, ISBN 960-12-0912-3, Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 162.</ref>. Στα πλαίσια του Μεγάλου Τουρκικού Πολέμου, η Βενετία κατέλαβε την Πελοπόννησο στον [[Πόλεμος του Μωριά|Πόλεμο του Μωρέως]], και εγκαθίδρυσε το βραχύβιο «[[Βασίλειο του Μωρέα]]».
 
==Παραπομπές==