Μονοκομματικό πολιτικό σύστημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[File:Forms of government 2021.svg|μικρογραφία|300px|Χάρτης των κρατών ανά πολιτικό σύστημα. Το ''καφέ χρώμα'' προσδιορίζει τα κράτη με μονοκομματικό πολιτικό σύστημα σήμερα που είναι: η [[Κίνα]], η [[Κούβα]], η [[Ερυθραία]], το [[Λάος]], η [[Βόρεια Κορέα]], η [[Δημοκρατία της Σαχάρας]], το [[Βιετνάμ]] και η [[Πολιτεία Βα]].]]
 
 
 
'''Μονοκομματικό πολιτικό σύστημα''', ονομάζεται το πολιτικό σύστημα που πηγή της εξουσίας μιας χώρας είναι ένα κόμμα, ή ένας πολιτικός σχηματισμός.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=2KFvJwi8_jwC&pg=PA611|title=Principles of Comparative Politics|last1=Clark|first1=William Roberts|last2=Golder|first2=Matt|last3=Golder|first3=Sona Nadenichek|date=2012-03-23|publisher=SAGE|isbn=9781608716791|language=en}}</ref>
Το μονοκομματικό πολιτικό σύστημα μπορεί να είναι αποτέλεσμα [[Επανάσταση|Επανάστασης]], [[Δικτατορία|Στρατιωτικής δικτατορίας]], ή και κοινής συναίνεση και αποδοχής.
 
 
Μονοκομματικό καθεστώς μπορούμε να συναντήσουμε στις παρακάτω τρεις μορφές:<br />
Γραμμή 12 ⟶ 11 :
Τα φασιστικά πολιτικά κόμματα - με την εξαίρεση του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|Ναζιστικού κόμματος]] - δεν κατάφεραν ποτέ να κυριαρχήσουν στο πολιτικό σύστημα της χώρας τους. Το Εθνικό σοσιαλιστικό κόμμα του [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφου Χίτλερ]] κατάφερε μέσα από το πολυκομματικό σύστημα να αναρριχηθεί στην εξουσία, και να μετατρέψει τον πολυκομματισμό στην δικτατορία του ναζιστικού κόμματος. Ωστόσο, η εξουσία του στηριζόταν στον στρατιωτικό έλεγχο του πληθυσμού και όχι στην ύπαρξη ιδεολογίας, γι' αυτό και κατέρρευσε μαζί με τον αρχηγό του.<br />
Το πρώτο φασιστικό μονοκομματικό πολιτικό σύστημα εγκαθιδρύθηκε το 1922 στην Ιταλία από τον Μπενίτο Μουσολίνι και υπό τη σκέπη του βασιλιάς της Ιταλίας, Βίκτωρα Εμμανουήλ.
 
 
* Πολιτικό σύστημα πρώην [[Αποικιοκρατία|αποικιακών]] ή [[Αποαποικιοποίηση|αποαποικοιοπημένων]] χωρών:
Κομμουνιστικά κόμματα, κυρίως [[Η νέαΝέα Δημοκρατία (Κίνα)|μαοϊκής κατεύθυνσης]], κατέλαβαν την εξουσία σε αρκετές περιοχές της Ασίας και της Αφρικής, εγκαθιδρύοντας για μικρό ή μεγαλύτερο διάστημα μονοκομματικά πολιτικά συστήματα. Το πιο ανθεκτικό από αυτά, είναι το καθεστώς της Βόρειας Κορέας, όπως και του Βιετνάμ.<br />
Σε άλλα κράτη, όπως η Αίγυπτος της περιόδου του Νάσερ ή η Τουρκία της περιόδου του Κεμάλ Ατατούρκ δεν μπορούν να αποδοθούν κομμουνιστικού τύπου οργάνωση, αφού ήταν κόμματα που απλώς επεδίωξαν και κατάφεραν την εξάπλωση της κυριαρχίας τους στην πολιτική σκηνή, είτε μέσων διασυνδέσεων, είτε μέσω εκμετάλλευσης της κοινωνικής δομής της κοινωνίας περισσότερο λόγω της ύπαρξης χαρισματικού ηγέτη, που η υπό την εξουσία του επετεύχθη η κοινωνική συναίνεση.
Επίσης, και στις χώρες της Αφρικής, εκεί που έχει εγκαθιδρυθεί ο λεγόμενος «Αφρικανικός σοσιαλισμός», το μονοκομματικό καθεστώς νομιμοποιείται από τον χαρισματικό ηγέτη που εμπιστεύονται οι μάζες. <ref>https://books.google.gr/books?id=gZTq2us1F90C&pg=PA251&lpg=PA251&dq=μονοκομματικο+πολιτικο+συστημα&source=bl&ots=3gTowqhYoY&sig=ACfU3U3VumrzyJ93G8kR57klorXZ2oOnFA&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwiX5amivK7xAhWlgf0HHWZ5DT0Q6AEwCnoECAYQAw#v=onepage&q=μονοκομματικο%20πολιτικο%20συστημα&f=false μαριος νικολινάκος</ref>