Γιώργος Κολοζώφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 19:
==Απόδραση από τις φυλακές Συγγρού και φυγή στη Σοβιετική Ένωση==
Τον Απρίλιο του 1931 απέδρασαν από τις φυλακές Συγγρού οκτώ στελέχη του ΚΚΕ μαζί με τον δεκανέα της φρουράς [[Γρηγόρης Γρηγοριάδης|Γρηγόρη Γρηγοριάδη]] που ήταν μέλος της ΟΚΝΕ.<ref>Ριζοσπάστης της 16ης Απρίλη 1931</ref> Οι οκτώ που απέδρασαν ήταν οι [[Βασίλης Ασίκης]], [[Λευτέρης Αποστόλου]], [[Κώστας Ευτυχιάδης]], Περικλής Καρασκόγιας, [[Μάρκος Μαρκοβίτης]], [[Ορφέας Οικονομίδης]], [[Δημήτρης Παπαρήγας]] και Ανδρόνικος Χαϊτάς.<ref> Γκριτζώνας (1985), σελ. 21-22</ref> Οι εννιά δραπέτες μαζί με τον Γιώργο Κολοζώφ και άλλα φυγόδικα μέλη του ΚΚΕ θα καταφύγουν με ρώσικο καράβι στη [[Σοβιετική Ένωση]].
Τον Μάρτιο του 1931 ο [[Νίκος Ζαχαριάδης]] από τη Μόσχα, με εντολή της [[Κομιντέρν|ΚΔ]], ζήτησε από τον [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννη Ιωαννίδη]] να συντάξει λίστα με τα άτομα που συμμετείχαν στην φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές. Ο Ιωαννίδης συνέταξε μια λίστα με 38 άτομα που κλήθηκαν και πήγαν στη Μόσχα για να λογοδοτήσουν, ανάμεσα σε αυτούς και οι 9 δραπέτες των φυλακών Συγγρού. Εκεί όλοι προέβησαν σε αυστηρή αυτοκριτική και μόνο δύο, ο Γιώργης Σιάντος και ο Κώστας Θέος επέστρεψαν μετά από τρεις μήνες στην Ελλάδα, αφού υποσχέθηκαν υποταγή στη νέα ηγεσία που διόρισε η ΚΔ στο κόμμα, με επικεφαλής το Νίκο Ζαχαριάδη, το Νοέμβριο του 1931. Οι υπόλοιποι παρέμειναν στη Σοβιετική Ένωση για αρκετό χρονικό διάστημα πριν επιστρέψουν οι περισσότεροι φοίτησαν σε κομματικά ιδρύματα (KYTV, KUNMZ) και κάποιοι, παρά τη θέλησή τους, δεν επέστρεψαν ποτέ.
| |||