Καραμανλήδικα (τουρκική διάλεκτος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λόγω των [[Εξισλαμισμός|εξισλαμισμών]] που σημειώνονταν ως τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα στη Μικρά Ασία, μεγάλο μέρος των Ελλήνων λησμόνησαν τη μητρική τους γλώσσα και χρησιμοποιούσαν την [[Τουρκία|Τουρκική]]. Ένας περιορισμένος αριθμός Ελλήνων που βρισκόταν σε περιοχές μακριά από τα παράλια και από μεγάλα αστικά κέντρα αφομοιώθηκαν μεν γλωσσικά από τον κατακτητή, κατάφεραν όμως να διατηρήσουν τη συνείδηση της [[θρησκεία|θρησκευτικής]] και φυλετικής τους αυτοτέλειας.

 

Η γραφή αυτή ονομάσθηκε "καραμανλήδικη γραφή", την οποία τελικά αναγνώρισε και το τουρκικό κράτος δίνοντας την έγκριση συγγραφής τουρκοελληνικού λεξικού στον Ι. Χλωρό υπό την από 28 Σαφέρ [[1313]] [[Έτος Εγίρας]]-(1895 μ.Χ.) του τουρκικού Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης.<ref>{{cite book|last=Χλώρος|first=Ι.|title=Λεξικόν Τουρκο-Ελληνικόν|year=1899|location=Κωνσταντινούπολη|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F3%2F7%2F3%2Fattached-metadata-01-0000111%2F60466_01_w.pdf&rec=%2Fmetadata%2F3%2F7%2F3%2Fmetadata-01-0000111.tkl&do=60466_01_w.pdf&width=1190&height=841&pagestart=1&maxpage=529&lang=el&pageno=1&pagenotop=1&pagenobottom=6}}</ref>