Κάρολος Μαρτέλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σήμανση "σε χρήση" (υπάρχουν πολλές ανακρίβειες λόγω κακής μετάφρασης) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 48:
[[Αρχείο:Francia_at_the_death_of_Pepin_of_Heristal,_714.jpg|thumb|left|Το Φραγκικό βασίλειο την εποχή που πέθανε ο [[Πεπίνος του Χέρσταλ]] (714)]]
Ο Κάρολος Μαρτέλος, δηλ. Κάρολος ο «Σφυροκόπος», γεννήθηκε στο [[Χέρσταλ]] (σήμερα στο [[Βέλγιο]]). Ήταν νόθος γιος του δούκα Πεπίνου του Χέρσταλ και της παλλακίδας του Αλπαΐδας.<ref>{{cite book|title=Women in World History: A Biographical Encyclopedia|date=2002|publisher=Yorkin Publications|isbn=0-7876-4074-3|editor1-last=Commire|editor1-first=Anne|location=Waterford, Connecticut|chapter=Alphaida (c. 654–c. 714)|chapter-url=http://www.highbeam.com/doc/1G2-2591300322.html|archive-url=https://web.archive.org/web/20150924170313/http://www.highbeam.com/doc/1G2-2591300322.html|archive-date=2015-09-24|url-status=dead|chapter-url-access=subscription}}</ref><ref>{{Cite book|last=Hanson|first=Victor Davis|url=https://books.google.com/books?id=XGr16-CxpH8C|title=Carnage and Culture: Landmark Battles in the Rise to Western Power|date=2007-12-18|publisher=Knopf Doubleday Publishing Group|isbn=978-0-307-42518-8|language=en}}</ref> Είχε έναν αδελφό, τον [[Χίλντεμπραντ Α΄]], που έγινε αργότερα Δούκας της Βουργουνδίας.<ref name=":0">{{Cite web|last=Commire|first=Anne|date=2015-09-24|orig-year=2002|title=Alphaida (c. 654–c. 714) - Women in World History: A Biographical Encyclopedia {{!}} HighBeam Research|url=http://www.highbeam.com/doc/1G2-2591300322.html|archive-url=https://web.archive.org/web/20150924170313/http://www.highbeam.com/doc/1G2-2591300322.html|archive-date=24 September 2015|access-date=2020-09-24|publisher=Yorkin Publications|publication-place=Waterford, Connecticut}}</ref> Ενώ ο πατέρας του ήταν παντρεμένος με την [[Πλεκτρούδη]], ένας αγγελιαφόρος έφερε στον Πεπίνο το νέο της γέννησης γιου με την υπηρέτριά του Αλπαΐδα. Για να γλυτώσει την οργή της Πλεκτρούδης, προσπάθησε με τρόπο να πει στον Πεπίνο για την γέννηση του παιδιού αποκαλώντας το ''"Καρλ"'', που σήμαινε στα γερμανικά ''«αγόρι»''. Έτσι το νεογέννητο πήρε το όνομα Κάρολος. Στην παλαιότερη ιστοριογραφία καταγράφεται ως ''«Νόθος»'' αλλά είναι ασαφές αν στη [[Φραγκία]] τον 8ο αιώνα υπήρχε σαφής διάκριση μεταξύ συζύγων και παλλακίδων. Έτσι η επίκληση αυτή οφείλεται πιθανότατα στην μεγάλη επιθυμία της Πλεκτρούδης να διαδεχτούν τον Πεπίνο οι δικοί της γιοι.<ref name="Matthiesen Verlag">
Στην [[Αυστρασία]], μετά τη βασιλεία του [[Δαγοβέρτος Α΄|Δαγοβέρτου Α΄]] (629–639), την πραγματική εξουσία ασκούσε όχι η [[Μεροβίγγειοι|Μεροβίγγεια]] δυναστεία αλλά ο [[Μαγιορδόμος]] των Ανακτόρων, αξίωμα που κατείχαν ο Πεπίνος του Χέρσταλ και οι απόγονοί του. Αυτός ήλεγχε το βασιλικό θησαυροφυλάκιο και μπορούσε να παραχωρεί προστασία, γη και προνόμια στο όνομα του διακοσμητικού βασιλιά. Ο Πεπίνος του Χέρσταλ, πατέρας του Καρόλου Μαρτέλου, κατέκτησε την [[Νευστρία]] και την [[Βουργουνδία]], ενώνοντας ολόκληρο το Φραγκικό βασίλειο. Ήτα ο πρώτος που αποκάλεσε τον εαυτό του «Δούκακαι Πρίγκηπα των Φράγκων», τίτλο που αργότερα κληρονόμησε ο Κάρολος.
== Αγώνας για την εξουσία ==
Τον Δεκέμβριο του 714, πεθαίνοντας, ο Πιπίνος άφησε διάδοχο του τον εγγονό του Θευδοάλδο, γιο του γιου του [[Γκρίμοαλντ ο Νεότερος|Γκρίμοαλντ]], για να κατευνάσει την οργή της Πλεκτρούδης.<ref>https://www.newadvent.org/cathen/06238a.htm</ref>
Οι ευγενείς αντιστάθηκαν, γιατί ο Θευδοάλδος ήταν παιδί μόλις 8 ετών και δεν μπορούσε να κυβερνήσει. Η Πλεκτρούδη φοβήθηκε τον Κάρολο Μαρτέλο και τον φυλάκισε στην [[Κολωνία]] που ήθελε να την κάνει πρωτεύουσα. Η φυλάκιση μπόρεσε να αποτρέψει την εξέγερση στην Αυστρασία αλλά όχι στην Νευστρία.
=== Εμφύλιος πόλεμος (715-718) ===
Ο θάνατος του Πεπίνου άφησε μια κατάσταση ανοιχτών συγκρούσεων ανάμεσα στους διαδόχους. Ο [[Δαγοβέρτος Γ΄]] επέλεξε νέο Μαγιορδόμο των ανακτόρων της [[Νευστρία|Νευστρίας]] τον Ραγεφρείδο (715), τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη δική του πολιτική ανεξαρτησία. Οι δυνάμεις του νεαρού Θευδοάλδου συνάντησαν τις δυνάμεις του Ραγεφρείδου στην [[Κομπιένη]] (26 Σεπτεμβρίου 715). Ο Θευδοάλδος ηττήθηκε και δραπέτευσε στην Κολωνία. Αναζητώντας έναν ισχυρό άντρα, οι ευγενείς της Αυστρασίας κάλεσαν τον Κάρολο Μαρτέλο που είχε δραπετεύσει από την φυλακή να τον αντικαταστήσει.<ref>https://www.newadvent.org/cathen/06238a.htm</ref> Την ίδια χρονιά ο βασιλιάς [[Δαγοβέρτος Γ΄]] πέθανε και οι Νευστριανοί κήρυξαν βασιλιά τον [[Χιλπέριχος Β΄|Χιλπέριχο Β΄]], γιο του [[Χιλδέριχος Β΄|Χιλδέριχου Β΄]], χωρίς την υποστήριξη του λαού των Φράγκων. Ο Χιλπέριχος Β΄ και ο Ραγεφρείδος συγκέντρωσαν στρατό για εκστρατεία στην Αυστρασία με στόχο να την καταλάβουν από τους Πεπινίδες (716). Οι Νευστρασιανοί συμμάχησαν με τον Ρέντμπαντ, ηγεμόνα των [[Φρίσιοι|Φρισίων]], και έδωσε μάχη με τον Κάρολο πλησίον της Κολωνίας την οποία κρατούσε ακόμα η Πλεκτρούδη. Ο Κάρολος Μαρτέλος δεν πρόλαβε να συγκεντρώσει στρατό με αποτέλεσμα να γνωρίσει την πρώτη του ήττα. Οι Φρίσιοι κράτησαν τον Κάρολο, ο Χιλπέριχος Β΄ και ο Μαγιορδόμος του πολιόρκησαν την Πλεκτρούδη στην Κολωνία, την ανάγκασαν να παραδοθεί και να τους δώσει ένα μεγάλο μέρος του θησαυρού του Πεπίνου προκειμένου να αποχωρήσουν.<ref>Costambeys, Marios; Matthew Innes & MacLean, Simon (2011) The Carolingian World, p. 43, Cambridge, GBR: Cambridge University Press</ref> Αυτή ήταν η μόνη ήττα στη σταδιοδρομία του Μαρτέλου.
Γραμμή 61 ⟶ 67 :
Ο Κάρολος Μαρτέλος κέρδισε χρόνο για να συγκεντρώσει τον στρατό του μέχρι την επόμενη άνοιξη και στην συνέχεια επιτέθηκε στην Νευστρία. Ο Κάρολος έστειλε απεσταλμένο και πρότεινε να σταματήσει τις εχθροπραξίες σε περίπτωση που τον αναγνώριζαν Μαγιορδόμο της Αυστρασίας. Η άρνηση του έδωσε την ευκαιρία να πείσει τους άντρες του για τον παραλογισμό της ηγεσίας των Νευστριανών. Ακολούθησε η Μάχη του Βινσί'','' κοντά στο [[Καμπραί]] (21 Μαρτίου 717), ο Κάρολος Μαρτέλος καταδίωξε τον Χιλπέριχο Β΄ και τον Μαγιορδόμο του αλλά δεν ήταν έτοιμος να κρατήσει την πόλη και επέστρεψε για να ασχοληθεί με την Πλεκτρούδη. Κατέλαβε την Κολωνία, διέλυσε τους οπαδούς της Πλεκτρούδης αλλά επέτρεψε στην ίδια να αποσυρθεί σε μοναστήρι. Ο Θευδοάλδος έζησε μετά το 741 στην αυλή του θείου του υπό την προστασία του, το φαινόμενο αυτό ήταν σπάνιο στην εποχή του για τους πρώην αντιπάλους.
== Σταθεροποίηση της εξουσίας ==
Μετά την μεγάλη νίκη του Βινσί, ο [[Χλωτάριος Δ΄]] ανακηρύχτηκε από τον Κάρολο βασιλιάς της Αυστρασίας ως αντίπαλος του Χιλπέριχου Β΄ και αντικαταστάθηκε ο αρχιεπίσκοπος της [[Ρενς]]. Ο Χιλπέριχος Β΄ συμμάχησε με τον [[Δούκας της Ακουιτανίας|Δούκα της Ακουιτανίας]], [[Εύδης ο Μέγας|Εύδη τον Μέγα]] (718), που είχε γίνει ανεξάρτητος το 715, αλλά ο Κάρολος Μαρτέλος τους νίκησε ξανά στην Μάχη του Σουασόν.<ref>Strauss, Gustave Louis M. (1854) Moslem and Frank; or, Charles Martel and the rescue of Europe, Oxford, GBR:Oxford University Press</ref> Ο Χιλπέριχος Β΄ και ο Δούκας δραπέτευσαν στην περιοχή νότια του [[Λίγηρας|Λίγηρα]] και ο Ραγεφρείδος στην [[Ανζέ]]. ο Χλωτάριος Δ΄ πέθανε πολύ γρήγορα και ο Εύδης παρέδωσε τον Χιλπέριχο στον Κάρολο για να τον αναγνωριστεί ο ίδιος ως δούκας. Ο Κάρολος Μαρτέλος δέχτηκε να αναγνωρίσει τον Χιλπέριχο Β΄ ως βασιλιά, με αντάλλαγμα να αναγνωριστεί ο ίδιος ως Μαγιορδόμος σε ολόκληρο το βασίλειο των Φράγκων.
===Πόλεμοι μεταξύ 718 και 732===
[[Αρχείο:Charles_Martel_bad.jpg|thumb|250px|right|Θάνατος του Καρόλου Μαρτέλου - μικρογραφία του 14ου αιώνα]]
| |||