Χρήστης:Apostolos Petros/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
-παρωχημένο html tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
||
Γραμμή 19:
Μην ξεχνάς να υπογράφεις στις [[Βοήθεια:Σελίδες συζήτησης|σελίδες συζήτησης]] γράφοντας ~~~~ ή πατώντας το κουμπί της υπογραφής (<sup>[[Αρχείο:Signature_button_beta.png]]</sup>). Για οποιαδήποτε βοήθεια ή απορία, μπορείς να απευθυνθείς στην [[Βικιπαίδεια:Αγορά|Αγορά]]. Καλή συνέχεια!
== Συριακός Χριστιανισμός ==
Ο '''Συριακός Χριστιανισμός''' ({{lang-syr|ܡܫܝܚܝܘܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ}} / Mšiḥoyutho Suryāyto) αντιπροσωπεύει έναν ξεχωριστό κλάδο του [[Ανατολικός Χριστιανισμός|ανατολικού χριστιανισμού]], του οποίου τα μορφοποιητικά θεολογικά κείμενα και οι παραδοσιακές λειτουργίες εκφράζονται στην κλασική [[συριακή γλώσσα]], μια παραλλαγή της [[Αραμαϊκή γλώσσα|αραμαϊκής γλώσσας]].<ref name=":0">{{Cite book|title=The Oxford handbook of early Christian studies|first=Susan Ashbrook|last=Harvey|first2=David G.|last2=Hunter|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-927156-6|year=2008|location=Oxford|page=365-386|url=https://www.worldcat.org/oclc/182738683|id=182738683}}</ref><ref name=":1">{{Cite book|title=The Blackwell Companion to Eastern Christianity.|first=Ken|last=Parry|publisher=John Wiley & Sons|isbn=978-0-470-76639-2|year=|date=2008|location=Oxford|page=249|url=https://www.worldcat.org/oclc/437192644|id=437192644}}</ref><ref>{{Cite book|title=The Orthodox Christian World|first=Augustine|last=Casiday|publisher=Routledge|isbn=978-1-136-31484-1|year=|date=2012-08-21|location=|page=66-77|url=https://books.google.gr/books?id=IcDeFiZgxK0C&redir_esc=y}}</ref> Με μια ευρύτερη έννοια, ο όρος μπορεί επίσης να αναφέρεται στον '''Aραμαϊκό Xριστιανισμό''' γενικά, συμπεριλαμβάνοντας όλες τις χριστιανικές παραδόσεις που βασίζονται σε λειτουργικές χρήσεις της αραμαϊκής γλώσσας και των παραλλαγών της, ιστορικών και σύγχρονων.<ref>{{Cite book|title=The Fathers and Doctors of the Church|first=Ernest|last=Simmons|publisher=Bruce Publishing Company|year=|date=1959|location=|page=13|url=https://books.google.gr/books?id=UnU9AAAAYAAJ&redir_esc=y}}</ref><ref>{{Cite book|title=Bulletin|first=|last=|publisher=The Society|year=|date=2001|location=|page=149|url=https://books.google.gr/books?id=1HltAAAAMAAJ&redir_esc=y}}</ref><ref>{{Cite book|title=Gnostica, Judaica, Catholica. Collected Essays of Gilles Quispel|first=Gilles|last=Quispel|first2=Johannes van|last2=Oort|publisher=BRILL|isbn=978-90-474-4182-3|year=|date=2008-12-31|location=|page=80|url=https://books.google.gr/books?id=2u15DwAAQBAJ&redir_esc=y}}</ref>
Μαζί με τα [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]] και τα [[Λατινική γλώσσα|λατινικά]], η κλασική συριακή ήταν μία από τις τρεις σημαντικότερες γλώσσες του πρώιμου χριστιανισμού.<ref>{{Cite book|title=Orientalia christiana periodica|first=|last=|publisher=Pont. institutum orientalium studiorum.|year=|date=2005|location=|page=5-20|url=https://books.google.gr/books?id=QOckAQAAIAAJ&redir_esc=y}}</ref> Έγινε ένα μέσο για την ανάπτυξη μιας ξεχωριστής συριακής μορφής χριστιανισμού, που άνθισε σε όλη την [[Εγγύς Ανατολή]] και σε άλλα μέρη της [[Ασία|Ασίας]] κατά την [[Ύστερη αρχαιότητα|Ύστερη Αρχαιότητα]] και την [[Πρώιμος Μεσαίωνας|Πρώιμη Μεσαιωνική περίοδο]], δημιουργώντας διάφορες λειτουργικές και ονομαστικές παραδόσεις, που αντιπροσωπεύονται στη σύγχρονη εποχή από αρκετές [[Εκκλησία|Εκκλησίες]] που συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά του Συριακού Χριστιανισμού.<ref>{{Cite book|title=The Syriac World|first=Daniel|last=King|publisher=Routledge|isbn=978-1-138-89901-8|year=|date=2019|location=|page=119-133, 783-796|url=https://books.google.gr/books?id=E48JswEACAAJ&redir_esc=y}}</ref>
Ο Συριακός Χριστιανισμός περιλαμβάνει δύο [[Λειτουργική|λειτουργικές]] παραδόσεις. Η Ανατολική Συριακή Ιεροτελεστία (επίσης γνωστή ως Χαλδαϊκή, Ασσυριακή, Σασσανιδική, Βαβυλωνιακή ή Περσική Ιεροτελεστία),<ref>{{Cite book|title=The Syriac World|first=Daniel|last=King|publisher=Routledge|isbn=978-1-138-89901-8|year=|date=2019|location=|page=391-404|url=https://books.google.gr/books?id=E48JswEACAAJ&redir_esc=y}}</ref><ref>{{Cite book|title=Catholic Dictionary: An Abridged and Updated Edition of Modern Catholic Dictionary|first=John|last=Hardon|publisher=Crown Publishing Group|isbn=978-0-307-88635-4|year=|date=2013-06-25|location=|page=493|url=https://books.google.gr/books?id=1MsufgDEL1oC&pg=PA493&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false}}</ref> της οποίας η κύρια αναφορά είναι η [[Ιερή Κουρμπάνα]] των Αγίων Άνται και Μάρι, είναι αυτή της Καθολικής Εκκλησίας των Χαλδαίων, της [[Νεστοριανισμός|Ασσυριακής Εκκλησίας της Ανατολής]], της Αρχαίας Εκκλησίας της Ανατολής και της Χαλδαϊκής Συριακής Εκκλησίας (η τελευταία ανήκει στην ασσυριακή εκκλησία της Ανατολής).
Στην [[Ινδία]], οι αυτόχθονες [[Χριστιανισμός|χριστιανοί]] της Ανατολής (Χριστιανοί του Αγίου Θωμά) και των δύο λειτουργικών παραδόσεων (ανατολικών και δυτικών) ονομάζονται «Σύριοι» Χριστιανοί. Η παραδοσιακή ανατολικοσυριακή κοινότητα εκπροσωπείται από την Συρο-Μαλαβαρική Εκκλησία και τη Χαλδαϊκή Συριακή Εκκλησία της Ινδίας (μέρος της ασσυριακής εκκλησίας της Ανατολής). Η δυτικοσυριακή λειτουργική παράδοση εισήχθη μετά το 1665 και η κοινότητα που σχετίζεται με αυτήν, εκπροσωπείται από την Ιακωβίτικη Συριακή Χριστιανική Εκκλησία (μέρος της [[Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία|Συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας]]), την Ορθόδοξη Συριακή Εκκλησία Μαλανκάρα (και οι δύο ανήκουν στην Ανατολική Ορθοδοξία), την Συρο-Μαλανκάρα Καθολική Εκκλησία ([[Ανατολική Καθολική Εκκλησία]]) και την Ανεξάρτητη Μαλαβάρ Συριακή Εκκλησία (ανεξάρτητη ανατολίτικη ορθόδοξη εκκλησία που δεν ανήκει στην Ανατολίτικη Ορθόδοξη Κοινωνία).<ref>{{Cite book|title=The Syriac World|first=Daniel|last=King|publisher=Routledge|isbn=978-1-138-89901-8|year=|date=2019|location=|page=653-697|url=https://books.google.gr/books?id=E48JswEACAAJ&redir_esc=y}}</ref>
Η συριακή γλώσσα είναι μια ποικιλία αραμαϊκών γλωσσών, που εμφανίστηκε στην [[Έδεσσα Μεσοποταμίας|Έδεσσα]] της [[Άνω Μεσοποταμία|Άνω Μεσοποταμίας]] κατά τους πρώτους μετά Χριστώ αιώνες.<ref>Brock, Sebastian P. (1998). "Syriac Culture, 337-425". ''The Cambridge Ancient History''. '''13'''. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 708–719. ISBN <bdi>9780521302005</bdi>.</ref> Σχετίζεται με την αραμαϊκή γλώσσα του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]] (διάλεκτος της [[Γαλιλαία|Γαλιλαίας]]).<ref>{{Cite book|title=The Eerdmans Bible dictionary|first=Allen C.|last=Myers|publisher=Eerdmans|isbn=0-8028-2402-1|year=|date=1987|location=Grand Rapids, Mich.|page=72|url=https://www.worldcat.org/oclc/15856070|id=15856070|quote=Γενικά συμφωνείται ότι η αραμαϊκή ήταν η κοινή γλώσσα της Παλαιστίνης τον πρώτο αιώνα μ.Χ. Ο Ιησούς και οι μαθητές του μιλούσαν τη Γαλιλαϊκή διάλεκτο, η οποία διακρινόταν από αυτή της Ιερουσαλήμ.}}</ref> Αυτή η σχέση πρόσθεσε το κύρος της για τους Χριστιανούς.<ref>{{Cite book|title=The Lopsided Spread of Christianity: Toward an Understanding of the Diffusion of Religions|first=Robert L.|last=Montgomery|publisher=Greenwood Publishing Group|isbn=978-0-275-97361-2|year=|date=2002|location=|page=27|url=https://books.google.gr/books?id=RkeOLTrPDI0C&redir_esc=y}}</ref> Η μορφή της γλώσσας που χρησιμοποιείται στην Έδεσσα κυριαρχούσε στα χριστιανικά γραπτά και έγινε αποδεκτή ως η τυπική μορφή, "ένα βολικό μέσο για τη διάδοση του Χριστιανισμού όπου υπήρχε ένα υπόστρωμα ομιλούμενων Αραμαϊκών".<ref name=":0" /> Η περιοχή όπου κυριαρχούσαν τα συριακά ή αραμαϊκά, μια περιοχή επαφής και σύγκρουσης μεταξύ της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] και της [[Αυτοκρατορία των Σασσανιδών|Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών]], εκτεινόταν από την [[Αντιόχεια η Μεγάλη|Αντιόχεια]] στα δυτικά έως τη Σελεύκεια-Κτεσιφόνη, την πρωτεύουσα της Σασσανίας (στο Ιράκ), στα ανατολικά και αποτελούσε την ολόκληρη ή τμήματα της σημερινής Συρίας, Λιβάνου, Ισραήλ / Παλαιστίνης, Ιράκ και τμήματα της Τουρκίας και του Ιράν.<ref name=":0" /><ref name=":1" />
== Ιστορία ==
Ο Χριστιανισμός ξεκίνησε στην Εγγύς Ανατολή, στην Ιερουσαλήμ, μεταξύ Εβραίων που μιλούσαν Αραμαϊκά. Σύντομα εξαπλώθηκε σε άλλους αραμαϊκούς [[Σημιτικές γλώσσες|σημιτικούς]] λαούς κατά μήκος της ακτής της [[Ανατολική Μεσόγειος|Ανατολικής Μεσογείου]] και επίσης στα εσωτερικά τμήματα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και πέραν αυτής στην [[Δυναστεία των Αρσακιδών της Παρθίας|Παρθική Αυτοκρατορία]] και την μετέπειτα Αυτοκρατορία της Σασσανίας,<ref>{{Cite book|title=The Syriac World|first=Daniel|last=King|publisher=Routledge|isbn=978-1-138-89901-8|year=|date=2019|location=|page=33-43|url=https://books.google.gr/books?id=E48JswEACAAJ&redir_esc=y}}</ref> συμπεριλαμβανομένης της [[Μεσοποταμία|Μεσοποταμίας]], η οποία κυριαρχήθηκε σε διαφορετικούς χρόνους και σε διαφορετικό βαθμό από αυτές τις αυτοκρατορίες.
Τα ερείπια της [[Δούρα Ευρωπός]] Εκκλησίας, που χρονολογούνται από το πρώτο μισό του 3ου αιώνα, αποτελούν συγκεκριμένες ενδείξεις για την παρουσία οργανωμένων χριστιανικών κοινοτήτων στην αραμαϊκόφωνη περιοχή, μακριά από την [[Ιερουσαλήμ]] και τις ακτές της Μεσογείου και υπάρχουν παραδόσεις κηρύγματος του χριστιανισμού στην περιοχή ήδη από την εποχή των [[Απόστολος|Αποστόλων]].<ref>''The Hellenistic Settlements'', p. 156-159</ref>
Ωστόσο, "σχεδόν κάθε πτυχή του Συριακού Χριστιανισμού πριν από τον τέταρτο αιώνα παραμένει σκοτεινή και μόνο τότε μπορεί κανείς να νιώσει τον εαυτό του σε πιο σταθερό έδαφος".<ref name=":2">{{Cite book|title=The Cambridge History of Early Christian Literature|first=Professor of Patristic and Byzantine Studies Andrew|last=Louth|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-46083-5|year=2004|location=|page=362|url=https://books.google.gr/books?id=aepYpUVf9OkC&redir_esc=y}}</ref> Ο τέταρτος αιώνας χαρακτηρίζεται από τα πολλά γραπτά στα Συριακά του Αγίου [[Εφραίμ ο Σύρος|Εφρέμ του Σύρου]], τις ''Διαδηλώσεις'' του ελαφρώς παλαιότερου [[Αφραχάτ]] (Σύριος χριστιανός συγγραφέας του τρίτου αιώνα από την Περσική / Σασσανική Αυτοκρατορία που συνέθεσε μια σειρά από είκοσι τρεις εκθέσεις) και το ανώνυμο ασκητικό Βιβλίο των Βημάτων. Ο Εφρέμ έζησε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κοντά στα σύνορα με την Αυτοκρατορία της Σασσανίας, στην οποία ανήκαν οι άλλοι δύο συγγραφείς.<ref name=":2" />
Οι επίσκοποι που έλαβαν μέρος στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας]] ([[325]]), την πρώτη από τις οικουμενικές συνελεύσεις, περιελάμβαναν είκοσι από τη [[Συρία]] και έναν από την [[Περσία]], εκτός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Δύο συμβούλια που πραγματοποιήθηκαν τον επόμενο αιώνα χώρισαν τον Συριακό Χριστιανισμό σε δύο αντίθετες ομάδες.<ref>{{Cite book|title=The Lopsided Spread of Christianity: Toward an Understanding of the Diffusion of Religions|first=Robert L.|last=Montgomery|publisher=Greenwood Publishing Group|isbn=978-0-275-97361-2|year=|date=2002|location=|page=27, 57|url=https://books.google.gr/books?id=RkeOLTrPDI0C&redir_esc=y}}</ref>
== Παραπομπές ==
<references />
| |||