Βικιπαίδεια

Ραλπατσέν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Θιβετιανός αυτοκράτορας
Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
δημιουργήθηκε με το πρότυπο:πρόχειρο χρήστη+
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 23:00, 3 Νοεμβρίου 2021

Ο Ραλπατσέν (θιβετιανά: རལ་པ་ཅན, μεταγραφή Γουίλι: ra pal chen) ήταν Θιβετιανός Αυτοκράτορας που άκμασε τον 9ο αιώνα μ.Χ. Διατηρήθηκε στον θρόνο από το 815 μέχρι το 838 και θεωρείται ως ένας από τους ηγεμόνες που εδραίωσαν τον βουδισμό στην περιοχή του Θιβέτ[1].

Βιογραφία

Βασιλεία

Ο Ραλπατσέν γεννήθηκε γύρω στο 800. Ήταν γιος του αυτοκράτορα Σεναλέκ και εγγονός του Τίσογκ-ντέτσεν, επί βασιλείας του οποίου καθιερώθηκε ο βουδισμός ως η επίσημη θρησκεία του κράτους[2]. Ανήλθε στην εξουσία το 815, μετά τη δολοφονία του πατέρα του, παρά το γεγονός πως ήταν ο νεότερος από τους γιους του[3][4]. Κατά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του σύναψε συνθήκη ειρήνης με την κινεζική Δυναστεία των Τανγκ που επικυρώθηκε μεταξύ των 821-823 στη Λάσα[5] και έθεσε τέρμα σε μια σκληρή πολεμική αναμέτρηση[4][6].

Υπήρξε φανατικός υποστηρικτής του βουδισμού ιδρύοντας μοναστήρια με κρατικούς πόρους και παραχωρώντας σημαντικά προνόμια στους μοναχούς[7], τη συντήρηση των οποίων επωμίστηκαν οι ίδιοι οι υπήκοοι[3][7][8][9]. Η θρησκευτική και οικονομική πολιτική του Ραπαλτσέν, η ισχύς που απέκτησαν επί πολιτικών ζητημάτων οι μοναχοί και οι ξένες επιρροές που προέκυψαν στο εσωτερικό του κράτους εξαιτίας της παρουσίας Ινδών και Κινέζων στις τάξεις τους[7], αλλά και οι σκληρές διώξεις έναντι κάθε εκδήλωσης αντιβουδιστικών αισθημάτων[3] προκάλεσαν δυσαρέσκεια σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού[7]. Ακόμα, υποστηρίζεται πως τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του είχε απωλέσει τον έλεγχο του κράτους, ο οποίος βρισκόταν στα χέρια του υπουργικού του συμβουλίου, με τον ίδιο να περιορίζεται σε διακοσμητικό ρόλο[9]. Επί θητείας του, πραγματοποιήθηκε η σύνταξη του πρώτου σανσκριτο-θιβετιανού λεξικού από μικτή ομάδα Ινδών και Θιβετιανών λογίων[10].

Δολοφονία

Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή[11] ο Ραλπατσέν ανατράπηκε και δολοφονήθηκε το 838 μαζί με τον πρωθυπουργό του από μερίδα ευγενών που ήταν πιστοί στη γηγενή θρησκεία των Μπον[7]. Κατά μια λιγότερο αποδεκτή θεωρία, ο θάνατός του οφειλόταν σε φυσικά αίτια. Τον διαδέχτηκε στον θρόνο o Λαντγκντάρμα, ο οποίος αναφέρεται ως μεγαλύτερος αδελφός του, που το 815 είχε παραγκωνιστεί στη διαδοχή από τους βουδιστές μοναχούς που ήλεγχαν το κράτος[7].

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ Ζιάκας, Γρηγόρης Δ. (2008) [2006]. Ζιάκα, Αγγελική Γρ., επιμ. Θρησκείες και πολιτισμοί της Ασίας. Ινδοϊσμός, Ταοϊσμός, Κομφουκισμός, Βουδισμός, Θιβέτ και Ιαπωνία (β΄ έκδοση). Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη. σελ. 376. 
  2. ↑ Ζιάκας (2008). σελ. 377.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Jianqiang, Liu (2015). Tibetan Environmentalists in China. The King of Dzi. Lanham, Maryland: Lexington Books. σελ. 12. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Stein, R. A. (1972). Tibetan Civilization. Stanford, California: Stanford University Press. σελ. 68-69. 
  5. ↑ Richardson, H. E. (1978). «The Sino-Tibetan Treaty Inscription of A.D. 821/823 at Lhasa». The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (Cambridge University Press) (2): 137. https://www.jstor.org/stable/25210955. 
  6. ↑ Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India (γ΄ έκδοση). New Delhi: Atlantic Publishers & Dist. σελ. 364. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Ζιάκας (2008). σελ. 385.
  8. ↑ Stein (1972). σελ. 143.
  9. ↑ 9,0 9,1 van Schaik, Sam (2011). Tibet. A History. New Heaven and London: Yale University Press. σελ. 44-45. 
  10. ↑ Huntington, John C.· Bangdel, Dina (2003). The Circle of Bliss. Buddhist Meditational Art. Columbus and Chicago: Serindia Publications. σελ. 39. 
  11. ↑ Schlieter, Jens. «Compassionate Killing or Conflict Resolution? The Murder of King Langdarma according to Tibetan Buddhist Sources». info-buddhism.com (στα Αγγλικά). Tibetan Buddhism in the West. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021. 

Βιβλιογραφικές πηγές

  • Ζιάκας, Γρηγόρης Δ. (2008) [2006]. Ζιάκα, Αγγελική Γρ., επιμ. Θρησκείες και πολιτισμοί της Ασίας. Ινδοϊσμός, Ταοϊσμός, Κομφουκισμός, Βουδισμός, Θιβέτ και Ιαπωνία (β΄ έκδοση). Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη.
  • Huntington, John C.· Bangdel, Dina (2003). The Circle of Bliss. Buddhist Meditational Art. Columbus and Chicago: Serindia Publications.
  • Jianqiang, Liu (2015). Tibetan Environmentalists in China. The King of Dzi. Lanham, Maryland: Lexington Books.
  • Richardson, H. E. (1978). «The Sino-Tibetan Treaty Inscription of A.D. 821/823 at Lhasa». The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (Cambridge University Press) (2): σσ. 137-162.
  • Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India (γ΄ έκδοση). New Delhi: Atlantic Publishers & Dist.
  • Stein, R. A. (1972). Tibetan Civilization. Stanford, California: Stanford University Press.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ραλπατσέν&oldid=9120316"