Άρης Βελουχιώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: Αναιρέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 9143351 από τον 2A02:587:8003:6F2E:A17E:E140:199E:E83B (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 7:
Γεννήθηκε στη [[Λαμία]], όντας γόνος εύπορης οικογένειας. Σπούδασε στην Αβερώφεια Μέση Γεωργική Σχολή Λαρίσης γεωπονική, αλλά σύντομα εγκατέλειψε το επάγγελμά του και μετέβη στην [[Αθήνα]]. Εκεί μυήθηκε στην [[Κομμουνισμός|κομμουνιστική]] ιδεολογία και το 1924 έγινε μέλος της [[Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας|Κομμουνιστικής Νεολαίας Αθήνας]]. Στην διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στάλθηκε στον [[Πειθαρχικός Ουλαμός Καλπακίου|Πειθαρχικό Ουλαμό Καλπακίου]]. Στις γραμμές του ΚΚΕ ανέπτυξε έντονη δράση, ενώ στο τέλος του 1928 έγινε αρχισυντάκτης του ''[[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]]''. Φυλακίστηκε στου [[Φυλακές Συγγρού|Συγγρού]], στην [[Αίγινα]] και στη [[Γυάρος|Γυάρο]] και ως στέλεχος του ΚΚΕ έδρασε στη [[Θράκη]]. Κατά τη [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|μεταξική δικτατορία]] φυλακίστηκε στην Αίγινα και στην [[Κέρκυρα]], όπου υπέγραψε δήλωση μετάνοιας. Στον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|Ελληνοϊταλικό πόλεμο]] υπηρέτησε στο πυροβολικό και μετά την κατάρρευση του μετώπου ζήτησε από το ΚΚΕ την οργάνωση αντάρτικου κατά των κατακτητών. Μετά την ίδρυση του ΕΛΑΣ τον Φεβρουάριο του 1942, τέθηκε επικεφαλής μικρής ένοπλης ομάδας αλλάζοντας το όνομά του σε Άρης Βελουχιώτης. Με δικές του ενέργειες το τμήμα του αναπτύχθηκε εντυπωσιακά και έγινε ο πυρήνας του ΕΛΑΣ στην κεντρική Ελλάδα.
 
Τον Νοέμβριο του 1942 συνεργάστηκε με τον [[Ναπολέων Ζέρβας|Ναπολέοντα Ζέρβα]] και Βρετανούς σαμποτέρ στην [[Μάχη του Γοργοποτάμου|ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου]], μιας επιχείρησης δολιοφθοράς από τις μεγαλύτερες του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Έγινε καπετάνιος του Γενικού Αρχηγείου Ρούμελης τον Μάρτιο του 1943 και τον Μάιο του ίδιου έτους έγινε καπετάνιος του ΓΣ του ΕΛΑΣ, όπου και παρέμεινε μέχρι τη διάλυσή του. Με το ξέσπασμα των [[ενδοαντιστασιακές συγκρούσεις στην Ελλάδα|εμφυλίων συγκρούσεων]] με τον [[ΕΔΕΣ]] τον Οκτώβριο του 1943, ο Βελουχιώτης διοίκησε τα τμήματα του ΕΛΑΣ που έκαναν επίθεσηδιμέτωπο στην [[Ήπειρος (διαμέρισμα)|Ήπειρο]] κατά του Ζέρβα και τουτων ΕΔΕΣΓερμανών. Στα μέσα Απριλίου του 1944 επιτέθηκε και διέλυσε το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων της αντιστασιακής οργάνωσης [[Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση|ΕΚΚΑ]]. Κατά το διάστημα Απριλίου–Σεπτεμβρίου 1944 στάλθηκε στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], όπου διεύθυνε τις επιχειρήσεις κατά των Γερμανών και των [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]]. Για την προσφορά του η Κυβέρνηση του Βουνού [[ΠΕΕΑ]] τον Μάιο του 1944 του απένειμε τον βαθμό του Υποστράτηγου. Στα [[Δεκεμβριανά]] στάλθηκε μαζί με τον [[Στέφανος Σαράφης|Στέφανο Σαράφη]] στην Ήπειρο, όπου διάλυσε με ευκολία τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ και διευκόλυνε την αποχώρηση Τσάμηδων και Γερμανών προς την Αλβανία με ασφάλεια.<ref>http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=108&dc=5&db=7&da=1945</ref> Μετά την ήττα του ΕΛΑΣ στα Δεκεμβριανά και την επακόλουθη [[Συμφωνία της Βάρκιζας]] υπέγραψε διαταγή αποστράτευσης και αφοπλισμού των ανδρών του, νομιμοποιώντας με αυτό τον τρόπο την συμφωνία της Βάρκιζας, όμως λίγο καιρό μετά συγκρότησε ένοπλη ομάδα από πιστούς συντρόφους του. Διαγράφηκε και αποκηρύχτηκε από το ΚΚΕ και διωκόμενος από κυβερνητικές δυνάμεις αυτοκτόνησε στις 15 Ιουνίου 1945 στη [[Μεσούντα Άρτας]].
 
Χαρισματικός και αμφιλεγόμενος, ο Βελουχιώτης είναι μια από τις πλέον τραγικές φυσιογνωμίες της Νεοελληνικής Ιστορίας. Για ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θεωρείται μέχρι και σήμερα ένας ήρωας ή προδομένος ήρωας, ενώ για ένα άλλο τμήμα της ένας βίαιος εγκληματίας. Τον Ιούλιο του 2011 το ΚΚΕ τον απεκατέστησε πολιτικά και τον Ιούνιο του 2018 του αποδόθηκε η ιδιότητα του μέλους του κόμματος.