Παύλος Μελάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Θάνατος: +εικόνα
→‎Υστεροφημία: +γουικισύνδεσμος
Γραμμή 107:
Την περίοδο του [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπολέμου]], όταν η εν εξελίξει προσπάθεια αφομοίωσης των [[σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας|σλαβόφωνων]] στο [[Έλληνες|ελληνικό έθνος]] και η συνέχιση ύπαρξης διαμαχών μεταξύ των πολιτικά ενεργών Μακεδονομάχων οδηγούσε στον αποκλεισμό του Μακεδονικού Αγώνα από τον επίσημο δημόσιο λόγο, η απότιση φόρου τιμής στο Μελά λειτούργησε ως υποκατάστατο της δημόσιας μνημόνευσης του Μακεδονικού Αγώνα.<ref name="KostopoulosGuerreCivileMacedonienne">{{cite journal|last=Kostopoulos|first=Tasos|title=La guerre civile macédonienne de 1903-1908 et ses représentations dans l’historiographie nationale grecque|journal=Cahiers Balkaniques|volume=38-39|year=2011|pages=213-226|url=https://ceb.revues.org/835}}</ref><ref>{{harvnb|Κωστόπουλος|2006|p=406-7}}.</ref> Το όνομα του Μελά δόθηκε το 1927 στη Στάτιστα, το χωριό όπου σκοτώθηκε, που ονομάζεται σήμερα [[Μελάς Καστοριάς|Μελάς]],<ref>{{cite web|url=http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/172156|title=Πανδέκτης: Statista -- Melas|accessdate=2018-12-08}}</ref> και σε μία «Εθνική Οργάνωση» ντόπιων κυρίως Μακεδονομάχων που ιδρύθηκε τον ίδιο χρόνο, γρήγορα εξαπλώθηκε σε πόλεις και κωμοπόλεις της Μακεδονίας, στόχευε στην ικανοποίηση μέσω πελατειακών δικτύων αιτημάτων υλικής αποκατάστασης των μελών της και ιδεολογία της οποίας ήταν η [[αντικομμουνισμός|αντικομμουνιστική]] [[εθνικοφροσύνη]].<ref>{{cite journal|last=Γούναρης|first=Βασίλης Κ.|title=Βουλευτές και Καπετάνιοι: Πελατειακές σχέσεις στη μεσοπολεμική Μακεδονία|journal=Ελληνικά|year=1990|volume=41|url=http://www.academia.edu/24757791/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CE%B9_%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7_%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1|pages=327-9, 334-5}}.</ref> Το 1931 ένα στρατόπεδο στο δυτικό τμήμα της [[Θεσσαλονίκη]]ς μετονομάστηκε προς τιμήν του σε «[[στρατόπεδο Παύλου Μελά]]».<ref>{{cite book|author=Στέλλα Ψυλλάκη|title=Οθωμανικοί Στάβλοι ιππικού στο στρατόπεδο Παύλου Μελά|year=2013|url=http://ikee.lib.auth.gr/record/282433/files/GRI-2016-16247.pdf|pages=7, 9}}</ref> Το 1934 ανεγέρθηκε στον πρώτο τάφο του Μελά, στη Στάτιστα, ένα μνημείο, που τον Οκτώβριο του ίδιου έτους καταστράφηκε από αγνώστους (ο [[βενιζελισμός|βενιζελικός]] [[Γερουσία (1927)|γερουσιαστής]] [[Λεωνίδας Ιασωνίδης]] καταλόγισε την ευθύνη σε «[[Βούλγαροι Μακεδόνες|βουλγαρίζοντας]] [[σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας|βουλγαροφώνους]]» της περιοχής), αλλά ανεγέρθηκε εκ νέου από την τοπική κοινότητα.<ref>{{harvnb|Κωστόπουλος|2006|p=409}}.</ref><ref>{{cite news|url=http://www.iospress.gr/ios2000/ios20001126b.htm|title=Ο εμφύλιος των προτομών|author=Ο Ιός|newspaper=[[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|Ελευθεροτυπία]]|date=2000-11-26|accessdate=2018-12-14}}</ref> Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1940 η στοχευμένη παρουσίαση των κομμουνιστών ως "Βουλγάρων" και η θεώρηση του [[ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1946-1949)|εμφυλίου πολέμου]] ως επανάληψη της ελληνοβουλγαρικής διένεξης των αρχών του αιώνα είχε ως αποτέλεσμα την επιστράτευση στην [[εθνικοφροσύνη|εθνικόφρονα]] ρητορική της εποχής των συμβολικών μορφών του Δραγούμη και του Μελά, το όνομα του οποίου δόθηκε σε μία σειρά από τοπόσημα και διοργανώσεις.<ref>{{harvnb|Gounaris|2004|p=177-178}}.</ref>
 
Το 1926 δημοσιεύθηκε ανώνυμα στην [[Αλεξάνδρεια]] και το 1963 επώνυμα στην Αθήνα μία βιογραφία του Μελά γραμμένη από τη σύζυγό του, Ναταλία Δραγούμη, συνοδευόμενη από την επιστολογραφία του και εικονογραφημένη από το [[Φώτης Κόντογλου|Φώτη Κόντογλου]].<ref name="Kostopoulos20181014" /><ref>{{harvnb|Καραμπάτη|2014|p=9-10}}.</ref> Η Ναταλία επενέβη στη γλώσσα του σημειωματαρίου του Μελά και των επιστολών του, ώστε να είναι περισσότερο κατάλληλη για δημοσίευση, και λογόκρινε αναφορές που υπήρχαν σε προσωπικές στιγμές του Μελά με την ίδια, τα παιδιά του ή την Έφη Καλλέργη, καθώς και σε πρακτικές που μπορούσαν να απομυθοποιήσουν το Μακεδονικό Αγώνα στην κοινή γνώμη, όπως την παροχή χρημάτων σε εμπλεκόμενους στον Αγώνα ή διηγήσεις του Μελά για την ανευθυνότητα πολλών από αυτούς.<ref>{{harvnb|Καραμπάτη|2005|pp=19-23}}.</ref> Το 1973, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό [[στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967-1974)|στρατιωτική δικτατορία]], κυκλοφόρησε η [[Παύλος Μελάς (ταινία)|ταινία ''Παύλος Μελάς'']] του σκηνοθέτη [[Φίλιππος Φυλακτός|Φίλιππου Φυλακτού]] με το [[Λάκης Κομνηνός|Λάκη Κομνηνό]] στον πρωταγωνιστικό ρόλο.<ref>{{cite web|url=https://www.imdb.com/title/tt0070520/|title=Pavlos Melas (1973)|publisher=[[IMDb]]|accessdate=2018-12-05}}</ref> Πριν γυριστεί η ταινία διορίστηκε ένας [[λοχαγός]] για να επεξεργαστεί το σενάριό της και διατάχθηκε από το [[Υπουργείο Εξωτερικών (Ελλάδα)|ΥπΕξ]] να αποκρυφθεί ότι η ταινία ήταν παραγωγή του [[Αρχηγείο Στρατού (Ελλάδα)|Αρχηγείου Στρατού]].<ref>{{cite news|url=http://archive.efsyn.gr/?p=132217|title=Μια ανύπαρκτη απαγόρευση|author=Τ. Κωστ.|newspaper=[[Η Εφημερίδα των Συντακτών]]|date=2013-10-14|accessdate=2018-12-05}}</ref> Την προβολή της ταινίας παρακολούθησαν όλα τα σχολεία της χώρας.<ref>{{harvnb|Karakasidou|2004|p=207}}.</ref>
 
[[Αρχείο:Θεσσαλονίκη 2014 (The statue of Pavlos Melas) - panoramio (1).jpg|thumb|''Παύλος Μελάς'' ([[Θεσσαλονίκη]], [[Ναταλία Μελά]]).|εναλλ.=]]