Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1950: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διόρθωση συνδ |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Στον πολιτικό χώρο της [[Δεξιά (πολιτική)|Δεξιάς]] πρώτο κόμμα αναδείχτηκε το Λαϊκό Κόμμα υπό τον [[Κωνσταντίνος Τσαλδάρης|Κ. Τσαλδάρη]] με 18,8 των ψήφων (62 έδρες). Διάφορα άλλα κόμματα της δεξιάς έλαβαν μικρότερα ποσοστά (περίπου 18% των ψήφων και 24 έδρες). Το συνολικό ποσοστό των κομμάτων της Δεξιάς όμως συγκριτικά με τις εκλογές του 1946 μειώθηκε σημαντικά, από 68% σε 35%.
Το Κέντρο το εκπροσωπούσαν τρία κόμματα ([[Κόμμα Φιλελευθέρων|Φιλελεύθεροι]] με αρχηγό τον [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σ. Βενιζέλο]], [[ΕΠΕΚ]] με αρχηγό τον [[Νικόλαος Πλαστήρας|Πλαστήρα]] και ΔΣΚ
Η [[Αριστερά (πολιτική)|Αριστερά]] παρουσιάστηκε στις εκλογές με το σχήμα της Δημοκρατικής Παράταξης (ΔΠ) που ιδρύθηκε στις [[2 Φεβρουαρίου]] από τον Αλ. Σβώλο (ΣΚ-ΕΛΔ), τον Σ. Χατζήμπεη (Αριστεροί Φιλελεύθεροι) και τον Ι. Σοφιανόπουλο που είχαν ήδη συνεργαστεί με το [[ΕΑΜ]] στο δημοψήφισμα του 1946. Η ΔΠ είχε και την υποστήριξη του παράνομου μηχανισμού του [[ΚΚΕ]], υπό τον [[Νίκος Πλουμπίδης|Νίκο Πλουμπίδη]], που ήδη από τα τέλη του 1949 προωθούσαν την συγκρότηση ενός "Δημοκρατικού Μετώπου". Η υποστήριξη αυτή του ΚΚΕ εκφράστηκε τελικά με την "πριμοδότηση" ορισμένων υποψηφίων της ΔΠ, κυρίως στα αστικά κέντρα. <ref>Εκδοτική Αθηνών, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. 16ος, σ. 174-75, Αθήνα 2000</ref> Η ΔΠ συγκέντρωσε τελικά το 9,70% των ψήφων και 18 έδρες.
| |||