Μπάρμπα Μυτούσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|19|02|2013}}
 
Ο '''Μπάρμπα Μυτούσης''' ήταν η βασικότερη φιγούρα του [[Κουκλοθέατρο Αθηνών|'''Κουκλοθεάτρου Αθηνών]]''', η οποία έδωσε το όνομά της και στο ίδιο το [[Κουκλοθέατρο]]. Ο Μπάρμπα Μυτούσης είχε και δυο χαριτωμένα "ανιψουδάκια", τον τεμπέλη και γκρινιάρη '''Κλούβιο''' και τη χαριτωμένη και σκανταλιάρα '''Σουβλίτσα'''.
 
==Σύντομο ιστορικό σημείωμα==
Την 1 Μαρτίου του 1939 η ζωγράφος [[Ελένη Θεοχάρη-Περράκη]], η οποία είχε κατασκευάσει ήδη τον [[Μπάρμπα Μυτούσης|Μπάρμπα Μυτούση]], - η φιγούρα δημιουργήθηκε στις [[18 Ιανουαρίου]] του [[1939]])- αποφάσισε να ιδρύσει ένα Κουκλοθέατρο, το οποίο πήρε το όνομα του βασικού ήρωά των έργων του. <br />
Η φιγούρα δημιουργήθηκε στις [[18 Ιανουαρίου]] του [[1939]] από τη ζωγράφο [[Ελένη Θεοχάρη Περράκη]]. Στα χρόνια της Κατοχής, το Κουκλοθέατρο αυτό περιόδευε σε διάφορες πόλεις και χωριά της Ελλάδας και διασκέδαζε τα μικρά παιδιά, καθώς τότε μόνο δυο είδη θεάτρου μπορούσαν να παρακολουθήσουν τα μικρά παιδιά στην Ελλάδα: Το ένα ήταν το Κουκλοθέατρο και το άλλο το Θέατρο Σκιών ή [[Καραγκιόζης]]. Θεατρικά έργα για παιδιά, τα οποία να παίζονται από ηθοποιούς στη σκηνή, ακόμα δεν παρουσιάζονταν στη χώρα. Ο Μπάρμπα Μυτούσης ξεκινάει τη δράση του, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνονται και οι άλλοι ήρωες. Ο Κλούβιος, που παύει πια να είναι το ναυτάκι του Οδυσσέα (Οι ''Κλαψωδίες'' έργο της Άλκης Ζέη) και γίνεται το ανεψούδι του Μπάρμπα Μυτούση, και η αδερφή του, η Σουβλίτσα. Τη βασική ομάδα αποτελούν η Ελένη Κοτσίρη, η Ανθούλα Ξανθού, η Κεούλα Κατσούρη και η Έπη Πρωτονοταρίου. Αρκετά χρόνια αργότερα θα προστεθεί και η μουσικός Έρση Παπαστάμου. Την 1 Νοεμβρίου 1966, το Κουκλοθέατρο αυτό έκανε την εμφάνισή στην Τηλεόραση του ΕΙΡΤ με τη μορφή παιδικής σειράς. Τον Οκτώβριο του 1970, το Κουκλοθέατρο Αθηνών "Μπάρμπα Μυτούσης" βρήκε τη μόνιμη στέγη του για τη Χειμερινή Περίοδο, ή οποία ήταν ο χώρος του αμφιθεάτρου της [[Χριστιανική Ένωση Νεανίδων|ΧΕΝ]] στην οδό Αμερικής 11 στην [[Πλατεία Συντάγματος]]. Οι παραστάσεις των έργων του κουκλοθεάτρου Μπάρμπα Μυτούσης στο Αθηναϊκό κοινό ξεκινούσαν το 2ο Σάββατο του Οκτωβρίου κάθε χρόνου και ολοκληρώνονταν την Κυριακή των Βαΐων του επόμενου, καθώς μετά το Πάσχα ξεκινούσε τις περιοδείες στην επαρχία.
Στα χρόνια της Κατοχής, το '''''Κουκλοθέατρο του Μπάρμπα Μυτούση''''' όπως έγινε γνωστό, περιόδευε σε διάφορες πόλεις και χωριά της Ελλάδας , καθώς τότε μόνο δυο είδη θεάτρου μπορούσαν να παρακολουθήσουν τα μικρά παιδιά στην Ελλάδα: Το ένα ήταν το Κουκλοθέατρο και το άλλο το Θέατρο Σκιών ή [[Καραγκιόζης]]. Θεατρικά έργα για παιδιά, τα οποία να παίζονται από ηθοποιούς στη σκηνή, ακόμα δεν παρουσιάζονταν στη χώρα.
 
Το 1966 εισήχθησαν στο Κουκλοθέατρο 2 νέοι χαρακτήρες, τους οποίους δημιούργησε γνωστή συγγραφέας [[Άλκη Ζέη]], ο Κλούβιος και η αδερφή του Σουβλίτσα, που έγιναν τα ανιψάκια του Μπάρμπα Μυτούση.
==Οριστική διάλυση του κουκλοθεάτρου Μπάρμπα Μυτούσης==
Το κουκλοθέατρο Μπάρμπα Μυτούσης τερμάτισε οριστικά τη λειτουργία του την Κυριακή 15 Απριλίου 1984. Τότε η Ελένη Θεοχάρη-Περράκη είδε πως είχε κουραστεί επειδή είχαν περάσει 45 χρόνια από τότε που το ίδρυσε και δεν μπορούσε να γράψει κανένα άλλο καινούριο έργο για τα ίδια πρόσωπα (Μπαρμπα Μυτούσης, Κλούβιος και Σουβλίτσα). Οι πρώτες τρεις κούκλες (ο Μπάρμπα Μυτούσης, ο Κλούβιος κι η Σουβλίτσα) εκτίθενται στο [[Θεατρικό μουσείο]], μια σειρά ηρώων βρίσκεται στο [[Λαογραφικό Μουσείο Ναυπλίου]], ενώ όλο το αρχείο με τις κούκλες από τις παραστάσεις ανήκει στο [[Μουσείο Μπενάκη]].
 
Την 1 Νοεμβρίου 1966, το Κουκλοθέατρο αυτό έκανε την εμφάνισή στην Τηλεόραση του ΕΙΡΤ με τη μορφή παιδικής σειράς. Τον Οκτώβριο του 1970, το '''''Κουκλοθέατρο Αθηνών «Μπάρμπα Μυτούσης»''''' βρήκε τη μόνιμη στέγη του για τη χειμερινή περίοδο, ή οποία ήταν ο χώρος του αμφιθεάτρου της [[Χριστιανική Ένωση Νεανίδων|ΧΕΝ]] στην οδό Αμερικής 11 στην [[Πλατεία Συντάγματος]]. Οι παραστάσεις των έργων του κουκλοθεάτρου Μπάρμπα Μυτούσης στο Αθηναϊκό κοινό ξεκινούσαν το 2ο Σάββατο του Οκτωβρίου κάθε χρόνου και ολοκληρώνονταν την Κυριακή των Βαΐων του επόμενου, καθώς μετά το Πάσχα ξεκινούσε τις περιοδείες στην επαρχία.
Πολλοί νέοι άνθρωποι πέρασαν κατά καιρούς από τον θίασο[i].Το 1977 δημιουργήθηκε η ομάδα των νέων (η Έμυ Μπαντούνα, η Αλεξάνδρα Σακελαροπούλου, η Μαριλένα Ξανθού, η Αντιγόνη Παρούση, και η Δήμητρα Κουμαντάκη.
 
Το κουκλοθέατρο Μπάρμπα Μυτούσης τερμάτισε οριστικά τη λειτουργία του την Κυριακή 15 Απριλίου 1984. Τότε η Ελένη Θεοχάρη-Περράκη είδε πως είχε κουραστεί επειδή είχαν περάσει 45 χρόνια από τότε που το ίδρυσε και δεν μπορούσε να γράψει κανένα άλλο καινούριο έργο για τα ίδια πρόσωπα (Μπαρμπα Μυτούσης, Κλούβιος και Σουβλίτσα). Οι πρώτες τρεις κούκλες (ο Μπάρμπα Μυτούσης, ο Κλούβιος κι η Σουβλίτσα) εκτίθενται στο [[Θεατρικό Μουσείο - Κέντρο Μελέτης & Έρευνας Ελληνικού Θεάτρου|Θεατρικό μουσείο]], μια σειρά ηρώων βρίσκεται στο [[Λαογραφικό Μουσείο Ναυπλίου]], ενώ όλο το αρχείο με τις κούκλες από τις παραστάσεις ανήκει στο [[Μουσείο Μπενάκη]].
 
 
[i] Λία Μαυρίδου, Ζωγράφω Σπάθη, Μαίρη Αποστόλου, Κατίνα Κοτσίρη, Ντόρα Χρυσοχοΐδου, Κλειώ Νικολάου, Έρση Αντύπα, Μαίρη Σπύρου, Ηρώ Καλφοπούλου, ΆνναΊσαρη, Μάνια Γριβέλη, Λίλη Τσιώκου, Νίτσα Πλατή, Καίτη Μαλτέζου, Ρένα Καραγιάννη, Μίνα Αθηναίου, Λιλέτα Πανουργιά, Ρένα Γρηγοριάδου  (Κουκλοθέατρο Αθηνών,  Κατάλογος για τα 20 χρόνια του ομίλουΨυχαγωγίας Παιδιού). Αργότερα οι Πέλια Σαββοπούλου, Γιάννα Πετροπούλου, ΛουκίαΧατζηλουκά, και Λίλα Τζικάκου (Κουκλοθέατρο Αθηνών, Κατάλογος για τα 40 χρόνια κουκλοθέατρο, Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, 1979).
 
==Βιβλιογραφία==