[[Αρχείο:Without prejudice (Punch 1916).jpg|thumb|Βρετανική γελοιογραφία ειρωνεύεται τον βασιλιά Κωνσταντίνο για την αδράνειά του κατά τη βουλγαρική εισβολή στη Μακεδονία το 1916. Ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|Βούλγαρος βασιλιάς Φερδινάνδος]] μπαίνει από το παράθυρο ρωτώντας ''Ενοχλώ;'' και ο Κωνσταντίνος του απαντά ''Όχι. Νιώσε σαν στο σπίτι σου''.]]
Ύστερα από την παραβίαση της ελληνικής ουδετερότητας με τη κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τη [[Στρατιά της Ανατολής]] της [[Τριπλή Συνεννόηση|Τριπλής Συνεννόησης (Αντάντ)]], το φθινόπωρο του 1915, η Γερμανική Αυτοκρατορία προβάλλειπροέβαλλε αξιώσεις παραχώρησης και προς τη δική της πλευρά.{{πηγή}} Σε αυτό το πλαίσιο, Στιςστις 13 / 26 Μαΐου 1916 τα γερμανο-βουλγαρικά στρατεύματα προχώρησαν στην κατάληψη του οχυρού Ρούπελ, αφού το Γ΄και Δ΄ Σώμα του ελληνικού στρατού είχαν διαταγές από το Γενικό Επιτελείο Στρατού να μην προβάλλουν αντίσταση.<ref>https://dspace.lib.uom.gr/bitstream/2159/22021/4/PapaioannouChristosMsc2018.pdf, σελ. 62</ref>
Ο φιλοβενιζελικός δημοσιογράφος [[Γεώργιος Βεντήρης|Γ. Βεντήρης]] έγραψε πως η παράδοση του Ρούπελ αποτέλεσε «αίσχος εις τας ημέρας του ελληνισμού».<ref>{{Cite web|url=https://serraikanea.gr/koinonia/item/45617-i-paradosi-tou-roypel-kai-tis-an-makedonias-otan-o-metaksas-eipe-nai-stous-germanovoulgarous.html|title=Η παράδοση του Ρούπελ και της Αν. Μακεδονίας: Όταν ο Μεταξάς είπε «ΝΑΙ» στους Γερμανοβουλγάρους|accessdate=2020-04-08|archive-date=2020-09-27|archive-url=https://web.archive.org/web/20200927215604/https://serraikanea.gr/koinonia/item/45617-i-paradosi-tou-roypel-kai-tis-an-makedonias-otan-o-metaksas-eipe-nai-stous-germanovoulgarous.html|url-status=dead}}</ref> Στη συνέχεια ακολούθησε η παράδοσηκατάληψη της [[Καβάλα|Καβάλας]], της [[Δράμα (πόλη)|Δράμας]] και των [[Σέρρες|Σερρών]] από τους Βούλγαρους, καθώς και η [[Αιχμαλωσία του Δ΄ Σώματος Στρατού στο Γκέρλιτς|παράδοση του ελληνικού Δ' Σώματος Στρατού]], με περισσότερους από 7.000 αξιωματικούς και στρατιώτες [[Αιχμαλωσία του Δ΄ Σώματος Στρατού στο Γκέρλιτς|να καταλήγουν αιχμάλωτοι]] στο γερμανικό στρατόπεδο του [[Γκέρλιτς]]<ref>{{cite web|url=https://www.mixanitouxronou.gr/i-ntropi-tou-ethnikou-dichasmou-to-d-soma-stratou-pou-egkatelipse-ti-drama-ke-paradothike-amachiti-stous-germanous/| title=Η ντροπή του εθνικού διχασμού| accessdate=2020-04-08| date=1941-04-29 | publisher=Μηχανή του Χρόνου}}</ref>. Μετά την, τυπική μόνο, λήξη του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]] και την επαναφορά της [[Βουλή των Λαζάρων|βενιζελικής Βουλής]], στη ''«Δίκη του πρώην Επιτελείου»'' (του ΓΕΣ, ή αλλιώς ''«Υπόθεση Ρούπελ»'') των στρατιωτικών του Παλατιού για την παραπάνω αμαχητί παράδοση, το 1919 - 20, <ref>https://www.ilak.org/images/docs/proceedings_c/volume_2/05.pdf. σελ.665 </ref> ο [[Ιωάννης Μεταξάς]] και ο [[Βίκτωρ Δούσμανης]] θα καταδικαστούνκαταδικάστηκαν σε θάνατο για προδοσία (του Δούσμανη μετατράπηκε αμέσως σε ισόβια), ερήμην, αφού βρίσκονταν ήδη σε εξορία, στην [[Κορσική]]. Η ποινή του Μεταξά δεν θαεκτελέστηκε εκτελεστεί ούτε όταν επέστρεψε από την εξορία, λόγω της αναπάντεχης ήττας των «Φιλελεύθερων» στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920|εκλογές του Νοεμβρίου του 1920]], μετάκαι τηντης νικηφόραεπαναφοράς λήξητων τουφιλοβασιλικών Πολέμου,δυνάμεων καιστην ενπολιτική μέσωζωή της [[Μικρασιατική εκστρατεία|Μικρασιατικής Εκστρατείας]]Ελλάδας.{{πηγή}}
