Έριχ Μίλκε
Ο Έριχ Μίλκε (γερμανικά: Erich Fritz Emil Mielke, 28 Δεκεμβρίου 1907 - 21 Μαΐου 2000), ήταν Γερμανός κομμουνιστής πολιτικός της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Υπουργός Κρατικής Ασφάλειας από το 1957-1989, μέλος του Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Σοσιαλιστικού Ομοσπονδιακού Κόμματος της Γερμανίας (SED), Στρατηγός, δύο φορές Ήρωας της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, δύο φορές Ήρωας της Εργασίας της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας και Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης.[3]
.jpg)
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Ο Μίλκε γεννήθηκε στο Βερολίνο από οικογένεια της εργατικής τάξης: ο πατέρας του ήταν ξυλουργός και η μητέρα του μοδίστρα.
Μετά την αποφοίτηση του από το γυμνάσιο, το 1921 εισήλθε στην Κομσόμολ, και το 1925 στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας.
Υπήρξε εμπορικός πράκτορας και μεταφορέας, την ίδια περίοδο το 1928-1931 εργάστηκε ως δημοσιογράφος για την κομμουνιστική εφημερίδα "Die Rote Fahne".
Πρώτα συνελήφθη το 1930 επειδή συμμετείχε σε διαδήλωση απαγορευμένη από την κυβέρνηση. Το 1931, κατά τη διάρκεια μιας κομμουνιστικής διαδήλωσης στο Βερολίνο, μαζί με τον Έριχ Τσίμερ, συμμετείχε στη δολοφονία δύο αστυνομικών (Paul Anlauf και Franz Lenk) ενώ ένας τρίτος αστυνομικός τραυματίστηκε σοβαρά. Μετά από αυτό, ο Μίλκε αναγκάστηκε να διαφύγει στο Βέλγιο και από εκεί το 1932 στη Μόσχα. Για τη συνέργεια στη δολοφονία των αστυνομικών καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο.
Ισπανικός Εμφύλιος και Β' Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία
Στη Μόσχα, ο Μίλκε σπούδασε στη Διεθνή Λενινιστική Σχολή και αφού αποφοίτησε το 1934, έπειτα δίδαξε σε αυτήν. Από τον Σεπτέμβριο του 1936 έως τον Μάρτιο του 1939 συμμετείχε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο εναντίον υποστηρικτών του Φρανσίσκο Φράνκο με το ψευδώνυμο Fritz Leisner. Ήταν επικεφαλής του επιχειρησιακού τμήματος και εκπαιδευτής της 11ης διεθνούς ταξιαρχίας και κατείχε τον στρατιωτικό βαθμό του "καπετάνιου". Συμμετείχε επίσης σε συλλήψεις και ανακρίσεις των ισπανών τροτσκιστών.
Μετά την ήττα των Ρεπουμπλικανών, μαζί με άλλους μαχητές των διεθνών ταξιαρχιών, διέσχισε τα γαλλο-ισπανικά σύνορα, αλλά αφού οι γαλλικές αρχές συνελάβαν όσους διέσχιζαν τα σύνορα και τους έβαλαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο Μίλκε διέφυγε παράνομα στο Βέλγιο από τη Γαλλία. Εκεί κατάφερε να βρει δουλειά στο εκδοτικό γραφείο μιας από τις εφημερίδες.
Κατά την εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας στο Βέλγιο το 1940, έφυγε για τη Γαλλία, όπου και έμεινε για κάποιο διάστημα κάτω από ένα ψεύτικο όνομα όπου και δούλεψε ως ξυλουργός.
Τον Δεκέμβριο του 1943, συνελήφθη από τις γερμανικές αρχές και ασχολήθηκε με την κατασκευή οχυρωματικών κατασκευών και ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1944 κατόρθωσε να δραπετεύσει και να παραδοθεί στα στρατεύματα των συμμάχων.
Μεταπολεμική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Μετά την ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας τον Ιούνιο του 1945, ο Μίλκε επέστρεψε στο Βερολίνο όπου και εργάστηκε ως επιθεωρητής της αστυνομίας, ενώ ταυτόχρονα ήταν επικεφαλής της αστυνομίας και της δικαιοσύνης στην Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας και από τον Ιούνιο του 1946 διετέλεσε υφυπουργός του Γερμανικού Υπουργείου Εσωτερικών.
Μετά την ίδρυση της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας στις 7 Οκτωβρίου 1949, ο Μίλκε άρχισε να εργάζεται στη νεοσυσταθείσα υπηρεσία ασφαλείας και τον Οκτώβριο του 1949 έγινε γενικός επιθεωρητής της Κεντρικής Διεύθυνσης για την Προστασία της Οικονομίας. Από το 1955 Αναπληρωτής και από το Νοέμβριο του 1957 μέχρι το Νοέμβριο του 1989 Υπουργός στο νεοσυσταθέν Υποργείο Κρατικής Ασφαλείας, γνωστό και ως Στάζι.
Για περισσότερο από 30 χρόνια, ο Μίλκε ήταν επικεφαλής της Στάζι, όπου την καταστήσε μια από τις καλύτερες και αποτελεσματικότερες υπηρεσίες αντιπληροφόρησης και ξένων πληροφοριών που υπήρξε ποτέ στις χώρες μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του SED από το 1950, υποψήφιος μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής της SED από το 1971 και μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής της SED από το 1976.
Με απόφαση του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης της 25ης Δεκεμβρίου 1987 για τη συμβολή του στην πάλη ενάντια στον φασισμό κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και σε σχέση με τα 80α γενέθλια του Υπουργού Κρατικής Ασφάλειας της ΛΔΓ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΕΔ, του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης με την απονομή του Τάγματος του Λένιν.
Ύστερα χρόνια Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0076289. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Řád přátelství (zřízenzákonem č. 152/1976 Sb. ze dne 14. prosince 1976)». d:Q46996293.
- ↑ «Έριχ Μίλκε, ο πανίσχυρος Υπουργός Κρατικής Ασφάλειας της Ανατολικής Γερμανίας». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020. (Αγγλικά)