Αδόλφος του Γύλιχ-Μπεργκ
Ο Αδόλφος, γερμ.: Adolf, herzog von Jülich-Berg (π. 1370 - 14 Ιουλίου 1437) από τον Οίκο του Γύλιχ ήταν ο πρώτος δούκας των ενωμένων δουκάτων του Γύλιχ και του Μπεργκ. Ήταν ο γιος του Γουλιέλμου Ζ΄ κόμη του Γύλιχ και 1ου δούκα του Μπεργκ και της Άννας των Βίτελσμπαχ, κόρης του Ρούπερτ Β΄ εκλέκτορα του Παλατινάτου. [6]
| Αδόλφος του Γύλιχ-Μπεργκ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1370 ή 1375[1] |
| Θάνατος | 14 Ιουλίου 1437[2] ή 14 Ιουλίου 1437[1] Κολωνία |
| Τόπος ταφής | Great St. Martin Church |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[3] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γιολάντα του Μπαρ[3] Ελισάβετ της Βαυαρίας (από 1430)[4] Γιολάντα του Μπαρ (από 1398)[4] |
| Τέκνα | Ruprecht von Jülich-Berg[5] |
| Γονείς | Γουλιέλμος Ζ΄ του Γύλιχ, 1ος δούκας του Μπεργκ[5] και Anna von der Pfalz[5] |
| Αδέλφια | Βεατρίκη του Μπεργκ Margaret of Julich-Berg Ruprecht von Berg Γουλιέλμος Η΄ του Γύλιχ, κόμης του Ράβενσμπεργκ |
| Οικογένεια | Jülich-Hengebach |
Το 1397 ο Αδόλφος επαναστάτησε εναντίον του πατέρα του μαζί με τον αδελφό του Γουλιέλμο Η΄, κατέστρεψε το Ντύσελντορφ και φυλάκισε τον πατέρα του. Κηρύχθηκε παράνομος και στη συνέχεια υποτάχθηκε το 1405. Μετά το τέλος του πατέρα του το 1408, ο Aδόλφος έγινε ο 2ος δούκας του Μπεργκ. Ο Aδόλφος πολέμησε εναντίον της Λωρραίνης και άλλων διεκδικητών για το Μπαρ, αλλά παραδόθηκε μετά τη σύλληψή του το 1417. Ο εξάδελφος τού πατέρα του, ο Ρέγκιναλντ δούκας των Γύλιχ & Χέλρε, δεν είχε κληρονόμους και μετά το τέλος του το 1423, ο Aδόλφος τον διαδέχθηκε στα τρία τέταρτα του δουκάτου, το υπόλοιπο τέταρτο (που ονομάστηκε Jülicher Quart) περιήλθε στον Ιωάννη Β΄ του Λόον κύριο των Χάινσμπεργκ & Λέβενμπεργκ, εγγονό του πρώτου δούκα του Γύλιχ, Γουλιέλμου Ε΄.. Το δουκάτο του Γύλιχ πέρασε στον Αδόλφο, και έγινε ο πρώτος δούκας των ενωμένων δουκάτων Γύλιχ & Μπεργκ. ΟΕπίσης ο Ιωάννης Β΄ του Λόον-Χάινσμπεργκ ονομάστηκε κύριος του Γύλιχ. [7] Ο Aδόλφος ξεκίνησε επίσης έναν πολυετή πόλεμο διαδοχής ενάντια στον Οίκο του Έχμοντ για το δουκάτο του Χέλρε, αλλά δεν μπόρεσε να κερδίσει, ακόμη και με την οικονομική υποστήριξη του Σιγισμούνδου της Γερμανίας, ο οποίος υποστήριξε τον Aδόλφο σε αυτόν τον αγώνα, παρά την αντίθεση του Aδόλφου στη στέψη του Σιγισμούνδου στο Άαχεν το 1414. Ο Aδόλφος υποστήριξε τον Ρωμαίο υποψήφιο στη Σύνοδο της Κωνσταντίας, που τερμάτισε το Δυτικό Σχίσμα. Παραδοσιακά πολέμησε ενάντια στον αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας. Αργότερα εξασφάλισε το Μονσώ-Μονζουά και το 1428 κατέλαβε το Λήβενταλ-Βέφελινγκοφεν.
Ο Aδόλφος είχε μόνο έναν γιο, που προαπεβίωσε αυτού, οπότε μετά το τέλος του Aδόλφου το 1437 το δουκάτο του Γύλιχ-Μπεργκ πέρασε στον ανιψιό του Γκέρχαρντ Ζ΄, γιο του αδελφού του Γουλιέλμου Η΄. Ο Aδόλφος απεβίωσε στην Κολωνία στις 14 Ιουλίου 1437 και τάφηκε στην εκκλησία του Αγ. Μαρτίνου στην Κολωνία.
Οικογένεια Επεξεργασία
Το 1397 ο Αδόλφος αρχικά είχε μνηστευθεί την Αικατερίνη των Γουέλφων, κόρη του Ερρίκου Α΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ, αλλά αυτός ο γάμος δεν έγινε ποτέ.
Το 1400 ο Aδόλφος νυμφεύτηκε στο Σατώ ντε Ντυν με τη Γιολάντα του Μπαρ (τη Νεότερη) (π.1378 - 10 Ιανουαρίου 1421), κόρη του Ροβέρτου Α΄ δούκα του Μπαρ και της Μαρίας των Βαλουά. Ο Aδόλφος είχε ένα παιδί από την πρώτη του σύζυγο:
- Ρούπερτ (απεβ. 2 Αυγούστου 1431), νυμφεύτηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1426 τη Μαρία των Αρκούρ, κόρη του Ιωάννη ΣΤ΄ κόμη του Αρκούρ και χήρα του Ρέγκιναλντ δούκα των Γύλιχ & Χέλρε, των οποίων ο τίτλος είχε περάσει στον πατέρα τού Ρούπερτ.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1430 στο Μάιντς ο Αδόλφος νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, με την Ελισάβετ των Βίττελσμπαχ (π. 1406 - 5 Μαρτίου 1468), κόρη του Ερνέστου δούκα της Βαυαρίας. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 p4308.htm#i43073.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 189427450. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 p4308.htm#i43073. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Walther Möller, Stammtafeln westdeutscher Adelsgeschlechter im Mittelalter (Darmstadt, 1922, reprint Verlag Degener & Co., 1995), Vol. 1, page 14.
- ↑ Severin Corsten: Der Überfall Heinsberger Kriegsknechte auf das Münster in Aachen (1428), in: Heimatkalender des Kreises Heinsberg 2011. Published by the county of Heinsberg, Heinsberg 2011, (ISBN 978-3-925620-32-4), p. 27 ff.