Δεύτερος Πόλεμος των Μπόερς

ένοπλη σύρραξη μεταξύ της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής και του Ηνωμένου Βασιλείου

Ο Δεύτερος Πόλεμος των Μπόερς (αγγλικά: Second Boer War‎‎) ήταν ένοπλη σύρραξη μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των ιδρυτών των ανεξάρτητων δημοκρατιών του Ελεύθερου Κράτους της Οράγγης και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής, στη βορειοανατολική Νότια Αφρική.

Δεύτερος Πόλεμος των Μπόερς
Μέρος των Πολέμων των Μπόερς
Μέλη της πολιτοφυλακής των Μπόερς στη Μάχη του Σπάιον Κοπ
Χρονολογία11 Οκτωβρίου 1899 – 31 Μαΐου 1902
ΤόποςΝότια Αφρική (σήμερα Νότια Αφρική, Λεσότο και Εσουατίνι)
ΈκβασηΕπικράτηση των Βρετανών
Εδαφικές
μεταβολές
Βρετανική διοίκηση στο Ελεύθερο Κράτος της Οράγγης και του Τράνσβααλ σύμφωνα με τη Συνθήκη του Φεριένεχινγκ
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
  • Βρετανικός τακτικός στρατός
  • 347.000
  • Αποικιακές δυνάμεις
  • 103.000–153.000
  • Αφρικανοί εθελοντές
  • 100.000[1]
  • Κομάντος των Μπόερς
  • Μπόερς του Τράνσβααλ
  • 25.000
  • Μπόερς του Ελεύθερου Κράτους
  • 15.000
  • Μπόερς του Κέιπ
  • 6.000–7.000[2]
  • Εθελοντές Μαύροι Μπόερς
  • 10.000[1]
  • Ξένοι εθελοντές
  • 5.400+[3]
Απολογισμός
  • Στρατιωτικές απώλειες
  • 22.092 νεκροί, 75.430 επέστρεψαν στην πατρίδα τους ασθενείς ή τραυματίες[4]
  • 934 αγνοούμενοι
  • 22.828 τραυματίες
  • Στρατιωτικές απώλειες
  • 6.189 νεκροί, 24.000 αιχμάλωτοι Μπόερς στάλθηκαν σε άλλες χώρες
  • 21.256 ασυμβίβαστοι Μπόερς παραδόθηκαν στο τέλος του πολέμου[3][4]
  • Απώλειες αμάχων
  • 46.370, εκ των οποίων 26.370 ήταν γυναίκες και παιδιά Μπόερς που πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζί με ακόμη 20.000+ νέγρους που είχαν φυλακιστεί

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

 
Λίζι φαν Ζιλ, νεκρή Μπόερ στο στο αγγλικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπλουμφοντέιν.

Ο πόλεμος, ο οποίος διήρκεσε μεταξύ 11 Οκτωβρίου 1899 και 31 Μαΐου 1902,[5][6] ξεκίνησε με την απόπειρα του Βρετανικού Στέμματος να ενώσει τις δύο δημοκρατίες, οι οποίες διέθεταν υψηλά αποθέματα διαμαντιών, χρυσού και σιδήρου. Οι Μπόερς, οι οποίοι καταλάμβαναν την περιοχή από το 1830, πολέμησαν για να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους. Οι Βρετανοί θεώρησαν αυτά τα εθνικιστικά κινήματα ως επικίνδυνα για την κυριαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου στη Νότια Αφρική.

Ο πόλεμος μπορεί να διακριθεί σε τέσσερις κύριες φάσεις.[6]

Στην αρχή, η υπεροχή βρισκόταν στους Μπόερς, οι οποίοι ξεκίνησαν τον πόλεμο. Εισέβαλαν στην αποικία Κέιπ, παράλληλα με την πολιορκία σημαντικών πόλεων και την προσχώρηση βρετανικών εδαφών. Αλλά, το 1902, αναπτύχθηκε η αγγλική αντεπίθεση. Η βρετανική υπεροχή σε στρατιώτες και οπλισμό υποχρέωσε τους Μπόερς σε ήττα.[7]

Τα αγγλικά στρατεύματα κατέστρεψαν και κατέκαψαν κάθε είδους ιδιοκτησία κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι αιχμάλωτοι Μπόερς (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) συγκεντρώθηκαν σε στρατόπεδα, όπου σχεδόν 20.000 πέθαναν. Οι ειδήσεις σχετικά με τις απάνθρωπες συνθήκες των Βρετανών στους αιχμαλώτους όξυναν την αρνητική εικόνα του Ηνωμένου Βασιλείου στη διεθνή κοινότητα. Περίπου 116.572 Μπόερς, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζί με επιπλέον 120.000 νέγρους Αφρικανούς. Λόγω των άθλιων συνθηκών στα στρατόπεδα, περίπου το 25% των Μπόερς (27.927 Μπόερς εκ των οποίων 22.074 ήταν παιδιά κάτω των 16) και το 12% των Αφρικανών αιχμαλώτων (14.155 αν και ορισμένοι υπολογισμοί αναφέρουν 20.000) πέθαναν.[8]

Με τη Συνθήκη του Φεριένεχινγκ, η οποία υπογράφηκε στις 31 Μαΐου 1902, οι δημοκρατίες ενσωματώθηκαν στη Βρετανική Αυτοκρατορία και, το 1910, σχημάτισαν τη Νοτιοαφρικανική Ένωση μαζί με τις αποικίες Κέιπ και Νατάλ.[9]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Role of Black people in the South African War». www.sahistory.org.za. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2018. 
  2. Scholtz, Leopold (2005). Why the Boers Lost the War. Basingstoke: Palgrave-Macmillan. σελίδες 2-5, 119. ISBN 978-1-4039-4880-9. 
  3. 3,0 3,1 «South African War». Britannica. 
  4. 4,0 4,1 Wessels, André (2011). The Anglo-Boer War 1889–1902: White Man's War, Black Man's War, Traumatic War. African Sun Media. σελ. 79. ISBN 978-1-920383-27-5. 
  5. Gooch 2000, σελ. 92.
  6. 6,0 6,1 Raugh 2004, σελ. 51.
  7. Weckenmann, Christian (2008). A brief history of the Second Boer War. Heidelberg: GRIN Verlag. ISBN 9783640096077. 
  8. Raugh, Harold E. (2004). The Victorians at War, 1815-1914: An Encyclopedia of British Military History. Santa Barbara: ABC-CLIO. σελ. 108. ISBN 9781576079256. 
  9. Phillipson, Coleman (2008). Termination of War and Treaties of Peace. Clark, New Jersey: The Lawbook Exchange, Ltd. σελ. 17. ISBN 9781584778608. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία