Διαγωνισμός ομορφιάς (Κέυνς)

Ο "διαγωνισμός ομορφιάς" του Κέυνς είναι ένα θεωρητικό σχήμα που αναπτύχθηκε από τον John Maynard Keynes και εισήγαγε στο Κεφάλαιο 12 του βιβλίου του, Η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος (1936), για να εξηγήσει τις διακυμάνσεις των τιμών στις χρηματιστηριακές αγορές.[1]

Επισκόπηση Επεξεργασία

Ο Κέυνς περιέγραψε τη δράση των ορθολογικών πρακτόρων σε μια αγορά χρησιμοποιώντας μια αναλογία με βάση ένα φανταστικό διαγωνισμό εφημερίδας στον οποίο οι συμμετέχοντες καλούνται να επιλέξουν τα έξι πιο ελκυστικά πρόσωπα από εκατό φωτογραφίες. Αυτοί που θα διαλέξουν τα πιο δημοφιλή πρόσωπα σε σχέση με τις απαντήσεις των υπόλοιπων συμμετεχόντων είναι στη συνέχεια επιλέξιμοι για ένα βραβείο.

Μια αφελής στρατηγική θα ήταν να επιλέξει κάποιος τα πρόσωπα που κατά τη γνώμη του είναι τα πιο όμορφα. Μια πιο εξελιγμένη σκέψη για ένα συμμετέχοντα που επιθυμεί να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες να κερδίσει ένα βραβείο, θα ήταν να σκεφτεί το ποια είναι η αντίληψη της πλειοψηφίας για το τι θεωρείται ελκυστικό πρόσωπο και στη συνέχεια να κάνει μια επιλογή με βάση το τι θεωρεί πως αποτελεί την κοινή δημόσια αντίληψη. Αυτή η συλλογιστική μπορεί να πάει ένα βήμα παραπέρα μιας και κάποιος μπορεί να να λάβει υπόψη το γεγονός ότι και άλλοι συμμετέχοντες θα έχουν τη δική τους άποψη για το ποιες είναι οι αντιλήψεις του κοινού και να διαλέξουν αναλόγως. Έτσι, η στρατηγική μπορεί να επεκταθεί και για το επόμενο επίπεδο και το επόμενο και ούτω καθεξής. Όπου σε κάθε επιπλέον επίπεδο θα προσπαθούν να προβλέψουν το αποτέλεσμα της διαδικασίας με βάση το σκεπτικό των άλλων ορθολογικών πρακτόρων.

"Δεν είναι μια περίπτωση σχετική με την επιλογή των προσώπων που για κάποιον  είναι πραγματικά τα πιο όμορφα, ούτε καν για αυτά που κατά μέσο όρο η κοινή γνώμη πραγματικά πιστεύει ότι είναι τα πιο όμορφα. Έχουμε φτάσει στον τρίτο βαθμό που αφιερώνουμε την νοημοσύνη μας για την πρόβλεψη του τι η μέση γνώμη αναμένει να αποτελεί την μέση γνώμη. Και υπάρχουν, πιστεύω και αυτοί που ασκούν το τέταρτο, το πέμπτο και μεγαλύτερο επίπεδο." (Keynes, η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος, 1936).

Ο Κέυνς πίστευε ότι παρόμοια συμπεριφορά παρατηρείται μέσα στο χρηματιστήριο. Οι άνθρωποι εκτιμούν τις τιμές των μετοχών  όχι με βάση το ποια πιστεύουν ότι είναι η θεμελιώδη αξία τους αλλά για το τι σκέφτονται όλοι οι άλλοι ως προς το ποια είναι η αξία τους, ή για το τι όλοι οι άλλοι προβλέπουν για το ποια μπορεί να είναι η μέση εκτίμηση της αξίας.

Αναφορές Επεξεργασία

  1. Maynard., Keynes, John (2007). General Theory of Employment, Interest and Money (Reprinted edition έκδοση). New Delhi: Atlantic Publishers & DistributorsPvt Ltd. ISBN 8126905913. 945784000.