Βικιπαίδεια

Δικτυακή ουδετερότητα

Η δικτυακή ουδετερότητα ή ουδετερότητα του δικτύου είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου και οι κυβερνήσεις που ρυθμίζουν το Διαδίκτυο πρέπει να αντιμετωπίζουν ισότιμα το σύνολο των δεδομένων στο Διαδίκτυο και να μην εισάγουν διακρίσεις ή να χρεώνουν διαφορετικά ανάλογα με το χρήστη, το περιεχόμενο, τον ιστότοπο, την πλατφόρμα, την εφαρμογή, το είδος του συνδεδεμένου εξοπλισμού ή τη μέθοδο επικοινωνίας.[1]  Για παράδειγμα, εταιρείες Διαδικτύου όπως η Comcast και η Verizon δεν μπορούν να επιλέξουν να μπλοκάρουν ή να επιβραδύνουν ιστοτόπους ή περιεχόμενο στο διαδίκτυο. Το διαδίκτυο υπάρχει για να προσφέρει ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης.

Ο όρος δημιουργήθηκε το 2003 από τον καθηγητή Tim Wu του Πανεπιστημίου Columbia, ως επέκταση της μακρόχρονης αντίληψης ενός κοινού πάροχου, που χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει το ρόλο των τηλεφωνικών συστημάτων.[2][3][4][5]

Ένα ευρέως γνωστό παράδειγμα της παραβίασης των αρχών της δικτυακής ουδετερότητας ήταν το secretslowing (γνωστό και ως "throttling", δηλαδή η επιτηδευμένη καθυστέρηση της παροχής Διαδικτύου από έναν πάροχο Διαδικτύου), από τον πάροχο υπηρεσιών Διαδικτύου Comcast, των μεταφορτώσεων από εφαρμογές P2P (peer-to-peer file sharing), χρησιμοποιώντας πλαστά πακέτα.[6] Η Comcast δεν σταμάτησε να μπλοκάρει αυτά τα πρωτόκολλα, όπως το BitTorrent, μέχρις ότου το FCC τους διέταξε να σταματήσουν.[7] Σε ένα άλλο παράδειγμα, η εταιρεία Madison River Communications δέχθηκε πρόστιμο ύψους US $ 15.000 από το FCC, το 2004, επειδή περιόριζε την πρόσβαση των πελατών της στο Vonage, το οποίο ανταγωνιζόταν τις δικές τους υπηρεσίες.[8] Η AT&T βρέθηκε επίσης να περιορίζει την πρόσβαση στο FaceTime, έτσι ώστε μόνο οι χρήστες που πλήρωναν για τα νέα προγράμματα δεδομένων της AT&T να μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στην εφαρμογή.[9]

Τον Απρίλιο του 2017, ο νεοδιορισθείς πρόεδρος του FCC Ajit Varadaraj Pai εξέτασε μια προσπάθεια να υπονομευθεί η ουδετερότητα του δικτύου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις 16 Μαΐου 2017, μια διαδικασία άρχισε να επαναφέρει τους κανόνες του Open Internet/Ανοικτού Διαδικτύου, που ίσχυαν το 2015. Αυτή η διαδικασία δημιουργίας κανόνων περιλάμβανε μια περίοδο δημόσιου σχολιασμού που διήρκεσε 60 ημέρες: 30 ημέρες για δημόσια σχόλια και 30 ημέρες για να απαντήσει το FCC.[10]

Οι έρευνες υποδεικνύουν ότι ένας συνδυασμός μεθόδων τακτικής θα συμβάλει στην πραγματοποίηση του φάσματος των πολύτιμων πολιτικών και οικονομικών στόχων που είναι κεντρικής σημασίας για τη συζήτηση της ουδετερότητας του δικτύου.[11] Σε συνδυασμό με την ισχυρή κοινή γνώμη, αυτό έχει οδηγήσει ορισμένες κυβερνήσεις να ρυθμίσουν τις υπηρεσίες ευρυζωνικού διαδικτύου ως δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, παρόμοια με τον τρόπο ρύθμισης της ηλεκτρικής ενέργειας, του φυσικού αερίου και της ύδρευσης, καθώς και να προβούν στον περιορισμό των παρόχων και στη ρύθμιση και έλεγχο των επιλογών που μπορούν να προσφέρουν οι πάροχοι.[12]

Ορισμός και συναφείς αρχές Επεξεργασία

Διαδικτυακή Ουδετερότητα ή Ουδετερότητα του Διαδικτύου Επεξεργασία

Η ουδετερότητα του δικτύου είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία όλη η διαδικτυακή κίνηση πρέπει να αντιμετωπίζεται ισότιμα.[13] Η κίνηση/κυκλοφορία στο Διαδίκτυο περιλαμβάνει όλα τα διαφορετικά μηνύματα, αρχεία και δεδομένα που αποστέλλονται μέσω του Διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων, για παράδειγμα, μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (emails), ψηφιακών αρχείων ήχου, ψηφιακών αρχείων βίντεο κλπ. Σύμφωνα με τον καθηγητή Tim Wu του Columbia Law School, ο καλύτερος τρόπος να εξηγήσεις τη δικτυακή ουδετερότητα είναι ότι ένα δημόσιο δίκτυο πληροφόρησης θα καταλήξει να είναι πιο χρήσιμο εάν όλα τα περιεχόμενα, οι ιστοτόποι και οι πλατφόρμες (π.χ. κινητές συσκευές, κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών κλπ.) αντιμετωπίζονται εξίσου.[14] Ένας πιο λεπτομερής προτεινόμενος ορισμός της δικτυακής ουδετερότητας τεχνικών και υπηρεσιών υποδηλώνει ότι η ουδετερότητα του δικτύου εξυπηρέτησης είναι η τήρηση της αρχής ότι η λειτουργία μιας υπηρεσίας σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο δεν επηρεάζεται από άλλα δεδομένα εκτός από τα δεδομένα που ερμηνεύονται σε αυτό το επίπεδο και σύμφωνα με την προδιαγραφή πρωτοκόλλου για αυτό το στρώμα.[15]

Ανοιχτό Διαδίκτυο Επεξεργασία

Σύμφωνα με ένα σχήμα "ανοιχτού Διαδικτύου", όλοι οι πόροι του Διαδικτύου και τα μέσα για τη λειτουργία του πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμα σε όλα τα άτομα, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς. Οι ισχύουσες έννοιες περιλαμβάνουν: την ουδετερότητα του δικτύου, τα ανοιχτά πρότυπα, τη διαφάνεια, την έλλειψη λογοκρισίας στο Διαδίκτυο και τα χαμηλά εμπόδια για είσοδο σε αυτό. Η έννοια του ανοιχτού Διαδικτύου εκφράζεται μερικές φορές ως προσδοκία αποκεντρωμένης τεχνολογικής εξουσίας και θεωρείται από ορισμένους παρατηρητές ως στενά συνδεδεμένη με το λογισμικό ανοιχτού κώδικα, ένα είδος προγράμματος λογισμικού του οποίου ο κατασκευαστής επιτρέπει στους χρήστες να έχουν πρόσβαση στον κώδικα που εκτελεί το πρόγραμμα, ώστε οι χρήστες να μπορούν να βελτιώσουν το λογισμικό ή να διορθώσουν τα σφάλματα.[16]  

Οι υποστηρικτές της δικτυακής ουδετερότητας το βλέπουν αυτό ως ένα σημαντικό στοιχείο ενός "ανοιχτού Διαδικτύου", όπου οι πολιτικές όπως η ίση μεταχείριση των δεδομένων και τα ανοιχτά πρότυπα του διαδικτύου επιτρέπουν σε όσους χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο να επικοινωνούν εύκολα και να διεξάγουν επιχειρηματικές δραστηριότητες και δραστηριότητες χωρίς παρεμβολές από τρίτους.[17] Αντίθετα, ένα "κλειστό Διαδίκτυο" αναφέρεται στην αντίθετη κατάσταση, όπου τα εγκατεστημένα πρόσωπα, οι εταιρείες ή οι κυβερνήσεις ευνοούν ορισμένες χρήσεις, περιορίζουν την πρόσβαση στα απαραίτητα πρότυπα διαδικτύου, υποβαθμίζουν τεχνητά ορισμένες υπηρεσίες ή φιλτράρουν ρητά το περιεχόμενο. Ορισμένες χώρες, όπως η Ταϊλάνδη αποκλείουν συγκεκριμένους ιστότοπους ή τύπους ιστότοπων και παρακολουθούν και / ή λογοκρίνουν τη χρήση του Διαδικτύου χρησιμοποιώντας αστυνομία του Διαδικτύου, έναν εξειδικευμένο τύπο επιβολής του νόμου ή μυστική αστυνομία.

Νομικές πτυχές Επεξεργασία

Η νομική επιβολή των αρχών της δικτυακής ουδετερότητας έχει διάφορες μορφές, από τις διατάξεις που καταργούν τον αποκλεισμό από τον ανταγωνισμό και τον «περιορισμό» των υπηρεσιών Διαδικτύου, μέχρι τη νομική επιβολή που εμποδίζει τις εταιρείες να επιδοτούν τη χρήση του Διαδικτύου σε συγκεκριμένες τοποθεσίες.[18] Σε αντίθεση με τις δημοφιλείς ρητορείες και τις δηλώσεις διαφόρων ατόμων που εμπλέκονται στη συνεχιζόμενη ακαδημαϊκή συζήτηση, η έρευνα δείχνει ότι ένα ενιαίο μέσο πολιτικής (όπως μια πολιτική μη μπλοκαρίσματος ή μια πολιτική επιπέδων ποιότητας υπηρεσιών) δεν μπορεί να επιτύχει το φάσμα των πολύτιμων πολιτικών και οικονομικών στόχων στη συζήτηση. Όπως υποστηρίζουν οι Bauer και Obar, "η διαφύλαξη των πολλαπλών στόχων απαιτεί συνδυασμό μέσων που πιθανώς θα περιλαμβάνουν κυβερνητικά και μη κυβερνητικά μέτρα. Επιπλέον, η προώθηση στόχων όπως η ελευθερία του λόγου, η πολιτική συμμετοχή, οι επενδύσεις και η καινοτομία απαιτούν συμπληρωματικές πολιτικές."[19]


Ανά χώρα Επεξεργασία

Ηνωμένο Βασίλειο Επεξεργασία

Το 2007, η Plusnet χρησιμοποιούσε deep packet inspection για να εφαρμόσει όρια και διαφορετικές χρεώσεις για peer-to-peer, πρωτόκολλα μεταφοράς αρχείων, και για την κίνηση online παιχνιδιών.[20] Ωστόσο, η φιλοσοφία τους για τη διαχείριση του δικτύου για κάθε πακέτο που πουλούσε κατέστη σαφής  και ήταν συνεπής μεταξύ διαφορετικών ιστοσελίδων.[21]

Ηνωμένες Πολιτείες Επεξεργασία

Υπήρξε εκτεταμένη συζήτηση για το αν η ουδετερότητα του διαδικτύου θα πρέπει να απαιτείται από το νόμο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι υποστηρικτές της ουδετερότητας του δικτύου έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα των ευρυζωνικών παρόχων να χρησιμοποιούν την υποδομή "τελευταίο μίλι" ("last mile") για να μπλοκάρουν διαδικτυακές εφαρμογές και περιεχόμενο (π.χ. ιστοσελίδες, υπηρεσίες και πρωτόκολλα), ακόμη και για να μπλοκάρουν τους ανταγωνιστές.[22] Οι αντίπαλοι ισχυρίζονται ότι οι κανονισμοί δικτυακής ουδετερότητας είναι περιττοί και θα αποθαρρύνουν τις επενδύσεις για τη βελτίωση της ευρυζωνικής υποδομής.[23][24]

ΕΕ και δικτυακή ουδετερότητα Επεξεργασία

Το άρθρο 3 του Κανονισμού της ΕΕ 2015/2120[25] καθορίζει το βασικό πλαίσιο για τη διασφάλιση της ουδετερότητας του διαδικτύου σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, το κείμενο του κανονισμού έχει επικριθεί ως προσφορά κενών που μπορούν να υπονομεύσουν την αποτελεσματικότητα.[26] Ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ, όπως η Σλοβενία και οι κάτω χώρες, έχουν ισχυρότερους νόμους δικτυακής ουδετερότητας.

Επιχειρήματα υπέρ Επεξεργασία

Στους υποστηρικτές της δικτυακής ουδετερότητας περιλαμβάνονται υποστηρικτές των καταναλωτών, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως το Άρθρο 19 (Article 19),[27] ηλεκτρονικές εταιρείες και ορισμένες εταιρείες τεχνολογίας.[28] Πολλές μεγάλες εταιρείες εφαρμογών στο διαδίκτυο υποστηρίζουν την ουδετερότητα.Yahoo!, Vonage, [115] eBay, Amazon,[29] IAC / InterActiveCorp. Η Microsoft, το Twitter, το Tumblr, το Etsy, η Daily Kos, η Greenpeace, μαζί με πολλές άλλες εταιρείες και οργανώσεις, έχουν επίσης υιοθετήσει μια στάση υπέρ της ουδετερότητας του δικτύου.[30][31] Η Cogent Communications, ένας διεθνής πάροχος υπηρεσιών διαδικτύου, έκανε μια ανακοίνωση υπέρ ορισμένων πολιτικών ουδετερότητας του δικτύου.[32] Το 2008, η Google δημοσίευσε μια δήλωση που μίλησε εναντίον του να αφήσει τους παρόχους ευρυζωνικών υπηρεσιών να καταχραστούν την ισχύ της αγοράς τους για να επηρεάσουν την πρόσβαση σε ανταγωνιστικές εφαρμογές ή περιεχόμενο. Εξέτασαν περαιτέρω την κατάσταση στην αγορά τηλεφωνίας, όπου οι τηλεφωνικές εταιρείες δεν επιτρέπεται να ελέγχουν ποιους καλούν οι πελάτες τους ή τι δύναται να πει ο πελάτης. Ωστόσο, η υποστήριξη της Google για την ουδετερότητα δικτύου αμφισβητήθηκε το 2014.[33] Πολλές ομάδες πολιτικών δικαιωμάτων, όπως η ACLU, το Electronic Frontier Foundation, το Free Press και το Fight for the Future, υποστηρίζουν την ουδετερότητα του δικτύου.[34]

Στα άτομα που υποστηρίζουν τη δικτυακή ουδετερότητα περιλαμβάνονται ο εφευρέτης του World Wide Web Tim Berners-Lee[35] ο Vinton Cerf,[36][37] ο Lawrence Lessig, ο Robert W. McChesney, ο Steve Wozniak, η Susan P. Crawford, ο Marvin Ammori, ο Ben Scott, ο David Reed,[38] και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.[39][40] Στις 10 Νοεμβρίου του 2014, ο Ομπάμα συνέστησε το FCC να επανακατατάξει την υπηρεσία ευρυζωνικού διαδικτύου ως υπηρεσία τηλεπικοινωνιών, προκειμένου να διατηρηθεί η ουδετερότητα του δικτύου.[41][42][43] Στις 12 Νοεμβρίου του 2014, η AT&T διέκοψε την κατασκευή του δικτύου οπτικών ινών έως ότου ακολουθήσει "σταθερούς κανόνες ουδετερότητας δικτύου".[44] Στις 31 Ιανουαρίου του 2015, η AP News ανέφερε ότι το FCC θα παρουσιάσει την έννοια της εφαρμογής του Title ΙΙ του νόμου περί επικοινωνιών του 1934 και του άρθρου 706 του νόμου περί τηλεπικοινωνιών του 1996 στο Internet σε ψηφοφορία που αναμενόταν στις 26 Φεβρουαρίου 2015.[45][46][47][48][49]

Επιχειρήματα κατά Επεξεργασία

Στους αντιπάλους των κανόνων δικτυακής ουδετερότητας περιλαμβάνονται οικονομολόγοι, πάροχοι Διαδικτύου και τεχνολόγοι. Μεταξύ των εταιρειών, στους αντιπάλους περιλαμβάνονται οι Comcast, AT&T, Verizon, IBM, Intel, Cisco, Nokia, Qualcomm, Broadcom, Juniper,D-Link, Wintel, Alcatel-Lucent, Corning, Panasonic, Ericsson και άλλοι.[50][51] Στους αξιοσημείωτους τεχνολόγους που αντιτίθενται στην ουδετερότητα του δικτύου περιλαμβάνουν οι Marc Andreessen, Scott McNealy, Peter Thiel, David Farber, Nicholas Negroponte, Rajeev Suri, Jeff Pulver, John Perry Barlow και Bob Kahn.[52][53][54][55][56][57][58][59][60]


Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Lohr, Steve (March 30, 2017). «Net Neutrality Is Trump’s Next Target, Administration Says». The New York Times. https://www.nytimes.com/2017/03/30/technology/net-neutrality.html. Ανακτήθηκε στις March 31, 2017. 
  2. ↑ Tim Wu (2003). Network Neutrality, Broadband Discrimination. http://www.jthtl.org/content/articles/V2I1/JTHTLv2i1_Wu.PDF. Ανακτήθηκε στις 23 Apr 2014. 
  3. ↑ Krämer, J & Wiewiorra, L. & Weinhardt, C. (2013). «Net Neutrality: A Progress Report». Telecommunications Policy 37: 794–813. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17. https://web.archive.org/web/20160417084313/http://www.im.uni-karlsruhe.de/Upload/Publications/336c39b3-7a62-4159-bb1a-483f39dd5b24.pdf. Ανακτήθηκε στις 2017-10-07. 
  4. ↑ Berners-Lee, Tim (21 Ιουνίου 2006). «Net Neutrality: This is Serious». timbl's blog. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008. 
  5. ↑ Staff. «A Guide to Net Neutrality for Google Users». Google. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2008. 
  6. ↑ Peter Svensson (19 October 2007). «Comcast Blocks some Subscriber Internet Traffic, AP Testing shows». MSNBC. Associated Press. http://www.msnbc.msn.com/id/21376597/. Ανακτήθηκε στις 25 October 2009. 
  7. ↑ «BitTorrent Throttling Internet Providers Exposed» (στα αγγλικά). TorrentFreak. 2011-10-20. http://torrentfreak.com/bittorrent-throttling-internet-providers-exposed-111020/. Ανακτήθηκε στις 2017-04-29. 
  8. ↑ «Phone Company Settles in Blocking of Internet Calls». Highbeam. 2005-03-04. http://www.highbeam.com/doc/1P2-3260.html?refid=easy_hf. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. ↑ Kravets, David. «AT&T Breaching Net-Neutrality Rules Despite Lifting Some FaceTime Restrictions» (στα αγγλικά). WIRED. https://www.wired.com/2012/11/facetime-restrictions-lifted/. Ανακτήθηκε στις 2017-04-29. 
  10. ↑ «The FCC votes to overturn net neutrality» (στα αγγλικά). USA TODAY. https://www.usatoday.com/story/tech/news/2017/05/18/fcc-votes-overturn-net-neutrality/101828412/. Ανακτήθηκε στις 2017-06-17. 
  11. ↑ Bauer, Johannes; Obar, Jonathan A. (2014). «Reconciling political and economic goals in the net neutrality debate». Information Policy 30 (1): 1–19. https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2910104. 
  12. ↑ «F.C.C. Approves Net Neutrality Rules, Classifying Broadband Internet Service as a Utility». The New York Times. 27 February 2015. https://www.nytimes.com/2015/02/27/technology/net-neutrality-fcc-vote-internet-utility.html. 
  13. ↑ Honan, Matthew (12 February 2008). «Inside Net Neutrality: Is your ISP filtering content?». MacWorld. http://www.macworld.com/article/132075/2008/02/netneutrality1.html. Ανακτήθηκε στις 26 December 2008. 
  14. ↑ Wu, Tim. «Network Neutrality FAQ». Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008. 
  15. ↑ Hagai Bar-El (19 Αυγούστου 2014). «Protecting Network Neutrality: Both Important and Hard». hbarel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2014. 
  16. ↑ Ingram, Mathew (23 Μαρτίου 2012). «Open vs. closed: What kind of internet do we want?». GigaOm. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2014. 
  17. ↑ «About the Open Internet». European Commission. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2014. 
  18. ↑ The Editorial Board (10 April 2015). «Editorial - Global Threats to Net Neutrality». The New York Times. https://www.nytimes.com/2015/04/10/opinion/global-threats-to-net-neutrality.html. Ανακτήθηκε στις 10 April 2015. 
  19. ↑ Bauer, Johannes; Obar, Jonathan A. (2014). «Reconciling political and economic goals in the net neutrality debate». Information Policy 30 (1): 1. https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2910104. 
  20. ↑ Anderson, Nate (25 Ιουλίου 2007). «Deep packet inspection meets 'Net neutrality, CALEA». Ars Technica. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2011. 
  21. ↑ «Broadband All about traffic management». PlusNet. 
  22. ↑ Lessig, L. 1999. Cyberspace’s Architectural Constitution, draft 1.1, Text of lecture given at www9, Amsterdam, Netherlands
  23. ↑ "Letter expressing strong opposition to proposals to classify broadband as a 'Title II' service" Αρχειοθετήθηκε 2015-02-16 στο Wayback Machine., to U.S. congressional leaders and members of the FCC", from representatives of a wide range of technology companies, 10 December 2014.
  24. ↑ Chicago Tribune (18 Φεβρουαρίου 2015). «The Internet isn't broken. Obama doesn't need to 'fix' it». chicagotribune.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2017. 
  25. ↑ European Parliament and the Council of the European Union (25 Νοεμβρίου 2015). «Regulation (EU) 2015/2120 of the European Parliament and of the Council of 25 November 2015 laying down measures concerning open internet access and amending Directive 2002/22/EC on universal service and users' rights relating to electronic communications networks and services and Regulation (EU) No 531/2012 on roaming on public mobile communications networks within the Union». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016. 
  26. ↑ Hern, Alex (27 October 2015). «EU net neutrality laws fatally undermined by loopholes, critics say». The Guardian. https://www.theguardian.com/technology/2015/oct/27/eu-net-neutrality-laws-fatally-undermined-by-loopholes-critics-say. Ανακτήθηκε στις 16 February 2016. 
  27. ↑ «Four tenors: Call for Internet Speech Rights». ARTICLE 19. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2012. 
  28. ↑ Meza, Philip E. (20 Μαρτίου 2007). Coming Attractions?. Stanford University Press. σελ. 158. ISBN 9780804756600. 
  29. ↑ «Defeat for net neutrality backers». BBC News. 9 June 2006. http://news.bbc.co.uk/1/hi/technology/5063072.stm. Ανακτήθηκε στις 26 December 2008. 
  30. ↑ «Open letter to the Committee on Energy and Commerce» (PDF). 1 Μαρτίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008. 
  31. ↑ Fight for the Future. «Join the Battle for Net Neutrality». Battle For The Net. 
  32. ↑ Cogent Communications, Inc. «Net Neutrality Policy Statement». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2009. 
  33. ↑ «Google's Sordid History of Net Neutrality Hypocrisy». Gizmodo. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. 
  34. ↑ «Team Internet». Fight for the Future. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2015. 
  35. ↑ Döpfner, Mathias (7 May 2017). «The inventor of the web Tim Berners-Lee on the future of the internet, 'fake news,' and why net neutrality is so important». Business Insider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 August 2017. https://web.archive.org/web/20170830213334/http://www.businessinsider.com/mathias-dopfner-tim-berners-lee-world-wide-web-interview-2017-5. Ανακτήθηκε στις 6 November 2017. 
  36. ↑ Cerf, Vinton (7 Φεβρουαρίου 2006). «The Testimony of Mr. Vinton Cerf, Vice President and Chief Internet Evangelist, Google» (PDF). σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2012. 
  37. ↑ Cerf, Vinton (July 2009). «The Open Network. What it is, and why it matters». Telecommunications Journal of Australia 59 (2). doi:10.2104/tja09018/issn.1835-4270. http://publications.epress.monash.edu/doi/full/10.2104/tja09018. [νεκρός σύνδεσμος]
  38. ↑ Dynamic Platform Standards Project. «Preserve the Internet Standards for Net Neutrality». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008. 
  39. ↑ Albanesius, Chloe (22 Σεπτεμβρίου 2009). «Obama Supports Net Neutrality Plan». PC Magazine. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2013. 
  40. ↑ Broache, Anne (29 Οκτωβρίου 2007). «Obama pledges Net neutrality laws if elected president». CNET. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2013. 
  41. ↑ Wyatt, Edward (10 November 2014). «Obama Asks F.C.C. to Adopt Tough Net Neutrality Rules». New York Times. https://www.nytimes.com/2014/11/11/technology/obama-net-neutrality-fcc.html. Ανακτήθηκε στις 15 November 2014. 
  42. ↑ NYT Editorial Board (14 November 2014). «Why the F.C.C. Should Heed President Obama on Internet Regulation». New York Times. https://www.nytimes.com/2014/11/15/opinion/why-the-fcc-should-heed-president-obama-on-internet-regulations.html. Ανακτήθηκε στις 15 November 2014. 
  43. ↑ Sepulveda, Ambassador Daniel A. (21 Ιανουαρίου 2015). «The World Is Watching Our Net Neutrality Debate, So Let's Get It Right». Wired (website). Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2015. 
  44. ↑ Hardawar, Devindra (12 November 2014). «AT&T halts fiber build-out until net neutrality rules are sorted». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-11-12. https://web.archive.org/web/20141112183003/http://www.engadget.com/2014/11/12/att-halt-fiber-network/. Ανακτήθηκε στις 12 November 2014. 
  45. ↑ Lohr, Steve (2 February 2015). «In Net Neutrality Push, F.C.C. Is Expected to Propose Regulating Internet Service as a Utility». New York Times. https://www.nytimes.com/2015/02/03/technology/in-net-neutrality-push-fcc-is-expected-to-propose-regulating-the-internet-as-a-utility.html. Ανακτήθηκε στις 2 February 2015. 
  46. ↑ Lohr, Steve (2 February 2015). «F.C.C. Chief Wants to Override State Laws Curbing Community Net Services». New York Times. http://bits.blogs.nytimes.com/2015/02/02/f-c-c-chief-wants-to-override-state-laws-curbing-community-net-services/. Ανακτήθηκε στις 2 February 2015. 
  47. ↑ Flaherty, Anne (31 January 2015). «Just whose Internet is it? New federal rules may answer that». AP News. http://apnews.excite.com/article/20150131/us--net_neutrality-news_guide-c235cbd2b9.html. Ανακτήθηκε στις 31 January 2015. 
  48. ↑ Fung, Brian (2 January 2015). «Get ready: The FCC says it will vote on net neutrality in February». Washington Post. https://www.washingtonpost.com/blogs/the-switch/wp/2015/01/02/get-ready-the-fcc-says-itll-vote-on-net-neutrality-in-february/. Ανακτήθηκε στις 2 January 2015. 
  49. ↑ Staff (2 January 2015). «FCC to vote next month on net neutrality rules». AP News. http://apnews.excite.com/article/20150103/us-fcc-net-neutrality-d8f89ffc53.html. Ανακτήθηκε στις 2 January 2015. 
  50. ↑ Pai, Ajit (26 Φεβρουαρίου 2015). «Oral Dissenting Statement of Commissioner Ajit Pai, Re: Protecting and Promoting the Open Internet, GN Docket No. 14-28». DOC-332260A5. fcc.gov. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015. 
  51. ↑ Hart, Jonathan D. (2007). Internet Law. BNA Books. σελ. 750. ISBN 9781570186837. 
  52. ↑ Robert Kahn and Ed Feigenbaum (9 Ιανουαρίου 2007). An Evening with Robert Kahn. Computer History Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (WMV) στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008.  Partial transcript: Hu-Berlin.de Αρχειοθετήθηκε 2012-09-28 στο Wayback Machine. Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.
  53. ↑ «Marc Andreessen on net neutrality». marginalrevolution.com. 
  54. ↑ Nicholas Negroponte. «Nicholas Negroponte: Net Neutrality Doesn't Make Sense - Big Think». Big Think. 
  55. ↑ «Internet Pioneers Decry Title II Rules». Light Reading. 
  56. ↑ «McNealy Discusses». washingtonpost.com. 
  57. ↑ Farber, David (2 June 2006). «Common sense about network neutrality». Interesting-People mailing list. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-16. https://web.archive.org/web/20081216143448/http://www.interesting-people.org/archives/interesting-people/200606/msg00014.html. Ανακτήθηκε στις 26 December 2008. 
  58. ↑ «Robert Kahn, Forbes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2011. 
  59. ↑ «Nokia knocks Net neutrality: Self-driving cars 'won't get the service you need'». CNET. CBS Interactive. 
  60. ↑ «Net neutrality critics are flat-out wrong, says FCC chief». CNET. CBS Interactive. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δικτυακή_ουδετερότητα&oldid=10257704"