Κορνέι Τσουκόφσκυ
Ο Κορνέι (Κορνήλιος) Ιβάνοβιτς Τσουκόφσκυ (Корне́й Ива́нович Чуко́вский, 31 Μαρτίου (ν.η.) 1882 – 28 Οκτωβρίου 1969) ήταν ένας από τους πλέον δημοφιλείς ποιητές για παιδιά που έγραψαν ποτέ στη ρωσική γλώσσα. Οι επινοητικές ομοιοκαταληξίες και οι ρυθμοί των ποιημάτων του, όπως και οι απίθανοι χαρακτήρες του έχουν γίνει αιτία να αποκληθεί πρόδρομος του Αμερικανού παιδικού συγγραφέα Δρα. Σους (Seuss).[1] Τα ποιήματα του Τσουκόφσκυ Tarakanishche («Κατσαρίδας»), Krokodil («Ο κροκόδειλος»), Telefon («Το τηλέφωνο») και Moydodyr («Πλύντε τα») υπήρξαν τα αγαπημένα ποιήματα γενεών παιδιών στη Ρωσία και αλλού. Στίχοι ποιημάτων του, ιδίως από το Telefon, έχουν ενσωματωθεί ως χαρακτηριστικές φράσεις στην καθημερινή ρωσική γλώσσα και στα ΜΜΕ. Ο Τσουκόφσκυ μετέφρασε και διασκεύασε πολλά γνωστά αγγλικά παιδικά ποιήματα στη ρωσική. Επιπλέον, υπήρξε κριτικός της λογοτεχνίας και δοκιμιογράφος με μεγάλη επίδραση.
| Κορνέι Τσουκόφσκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Корней Чуковский (Ρωσικά) |
| Γέννηση | 19ιουλ. / 31 Μαρτίου 1882γρηγ. Αγία Πετρούπολη |
| Θάνατος | 28 Οκτωβρίου 1969 Μόσχα |
| Αιτία θανάτου | ηπατίτιδα |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | κοιμητήριο Περεντέλκινο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ρωσικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
| Εκπαίδευση | Doctor of Sciences in Philology |
| Σπουδές | Κρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής μεταφραστής δοκιμιογράφος συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας δημοσιογράφος κριτικός λογοτεχνίας ιστορικός της λογοτεχνίας συγγραφέας πεζογράφος δημοσιογράφος άποψης θεωρητικός της λογοτεχνίας |
| Περίοδος ακμής | 1901 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Maria Goldfeld (από 1903) |
| Τέκνα | Λίντια Τσουκόφσκαγια Νικολάι Τσουκόφσκυ Μαρία Τσουκόφσκαγια |
| Συγγενείς | Vladimir Abramovich Rokhlin (ανιψιός) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Λένιν τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας βραβείο Λένιν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οικογένεια, εκπαίδευση και απαρχές Επεξεργασία
Το ληξιαρχικό του ονοματεπώνυμο ήταν Νικολάι Βασίλιεβιτς Κορνεϊτσούκοφ (Николай Васильевич Корнейчуков), όνομα το οποίο τροποποίησε στο λογοτεχνικό ψευδώνυμο Κορνέι Τσουκόφσκυ όταν εργαζόταν ως δημοσιογράφος στα Νέα της Οδησσού το 1901. Γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη ως νόθος γιος της Αικατερίνα Οσίποβνα Κορνεϊτσούκοβα (κόρη αγροτών από την περιοχή της Πολτάβα της Ουκρανίας) και του Εμμανουήλ Σ. Λέβενσον, γόνο εύπορης οικογένειας ρωσοεβραϊκής καταγωγής (νόμιμος εγγονός του ήταν ο μαθηματικός Βλαντίμιρ Α. Ρόχλιν). Η οικογένεια του Λέβενσον δεν επέτρεψε τον γάμο του με την Κορνεϊτσούκοβα και το ζευγάρι τελικώς υποχρεώθηκε να διακόψει τις σχέσεις. Η Αικατερίνα εγκαταστάθηκε στην Οδησσό με τα δύο τέκνα της, τον Νικολάι και την αδελφή του τη Μαρούσια.[2] Ο Λέβενσον τους υποστήριξε οικονομικά για κάποιο διάστημα, μέχρι τον γάμο του με μία άλλη γυναίκα. Ο Νικολάι πήγε γυμνάσιο στην Οδησσό, όπου είχε συμμαθητή τον Ζέγιεφ Ζαμποτίνσκυ. Αποπεράτωσε όμως τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το πανεπιστήμιο με σπουδές δι' αλληλογραφίας.
Ο Τσουκόφσκυ έμαθε μόνος του αγγλικά και το 1903-1905 ήταν ανταποκριτής στο Λονδίνο μιας εφημερίδας της Οδησσού, αλλά περνούσε τον περισσότερο χρόνο του στη Βρετανική Βιβλιοθήκη αντί της αίθουσας τύπου του κοινοβουλίου. Επιστρέφοντας στη Ρωσία, ο Τσουκόφσκυ άρχισε να μεταφράζει αγγλική λογοτεχνία, με σημαντικότερα τα έργα του Ουώλτ Ουίτμαν, και δημοσίευσε αρκετές αναλύσεις Ευρωπαίων συγγραφέων της εποχής. Αυτές οι αναλύσεις τον έφεραν σε επαφή με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ρωσικής λογοτεχνίας και του εξασφάλισαν τη φιλία του Αλεξάντρ Μπλοκ. Η επιρροή του Τσουκόφσκυ στους ρωσικούς κύκλους των γραμμάτων της δεκαετίας του 1890 απαθανατίσθηκε σε σατιρικούς στίχους του Σάσα Τσέρνυ. Στις δύο επόμενες δεκαετίες έγραψε αρκετές ακόμα λογοτεχνικές μελέτες, όπως τις «Από τον Τσέχωφ στις ημέρες μας» (1908), «Ιστορίες κριτικής» (1911) και «Πρόσωπα και μάσκες» (1914). Επίσης εξέδωσε ένα σατιρικό περιοδικό με τίτλο «Σήμα» (1905-1906), για κείμενο του οποίου συνελήφθη για «προσβολή του βασιλεύοντος οίκου», αλλά απαλλάχθηκε των κατηγοριών μετά από εξάμηνη προφυλάκιση.
Η κυρίως περίοδος Επεξεργασία
Την ίδια εποχή ο Τσουκόφσκυ έγραψε τις πρώτες φανταστικές ιστορίες του για παιδιά. Αρκετές από αυτές διασκευάσθηκαν στη συνέχεια για το θέατρο και σε ταινίες κινούμενων σχεδίων, με τη συνεργασία του συγγραφέα. Ο Σεργκέι Προκόφιεφ και άλλοι συνθέτες έφθασαν να δημιουργήσουν από ποιήματά του όπερες και μπαλέτα. Τα έργα του ήταν πολύ δημοφιλή και στα παιδιά της ρωσικής διασποράς, των διαφυγόντων μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, όπως φανερώνει μια επαινετική επιστολή του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ προς τον Τσουκόφσκυ.
Κατά τη σοβιετική περίοδο ο Τσουκόφσκυ επιμελήθηκε τα άπαντα του Νικολάι Νεκράσοφ και δημοσίευσε το «Από τα δύο ως τα πέντε» (1933), έναν δημοφιλή οδηγό στη γλώσσα των παιδιών. Καθώς φαίνεται από τα πολύτιμα ημερολόγιά του, ο Τσουκόφσκυ χρησιμοποίησε τη μεγάλη δημοφιλία του για να βοηθήσει συγγραφείς που διώχθηκαν από το σοβιετικό καθεστώς, όπως τους Άννα Αχμάτοβα, Μιχαήλ Ζοστσένκο, Αλεξάντερ Γκάλιτς και Αλεξάντρ Σολζενίτσιν. Υπήρξε ο μοναδικός Σοβιετικός συγγραφέας που συνεχάρηκε επίσημα τον Μπορίς Παστερνάκ για το ότι κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ. Η κόρη του, η Λίντια Τσουκόφσκαγια, υπήρξε αξιοσημείωτη συγγραφέας, απομνημονευματογράφος, φιλόλογος και επί δεκαετίες βοηθός και γραμματέας της Αχμάτοβα. Ο γιος του Τσουκόφσκυ, ο Νικολάι, ήταν στρατιωτικός συγγραφέας. Είχε ακόμα δύο τέκνα, τον Μπαρίς, που έχασε τη ζωή του υπηρετώντας στον στρατό κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και τη Μαρία, που πέθανε στην παιδική ηλικία από φυματίωση.
Για κάποια περίοδο, τα έργα του για παιδιά επικρίθηκαν έντονα. Η σύζυγος του ίδιου του Λένιν, Ναντέζντα Κρούπσκαγια άρχισε αυτή την εκστρατεία, ενώ συμμετείχε και η Άγνια Μπαρτό. Από τη δεκαετία του 1930 ο συγγραφέας ζούσε στο «χωριό των λογοτεχνών», το Περεντέλκινο, κοντά στη Μόσχα, όπου και ο τάφος του.
Για το έργο του περί του Νεκράσοφ ο Τσουκόφσκυ πήρε διδακτορικό στη φιλολογία. Κέρδισε επίσης το Βραβείο Λένιν το 1962, και το ίδιο έτος ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2014.
- ↑ http://www.radiosvoboda.org/content/article/27518201.html
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Επιλεγμένα έργα του στο πρωτότυπο
- «Chukfamily.ru» Υλικό για τις τρεις γενεές της οικογένειας: Κορνήλιος, Λυδία και Έλενα (στη ρωσική)
- Βιογραφία του Κ. Τσουκόφσκυ (στη ρωσική)
- Για την 120ή επέτειο από τη γέννηση του συγγραφέα, από τον Ντμίτρι Μπύκοφ (στη ρωσική)