Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ
Η Μαργαρίτα Β΄ (1311 - 23 Ιουνίου 1356) από τον Οίκο του Αβένν ήταν κόμισσα του Αινώ, και της Ολλανδίας ως Μαργαρίτα Α΄ (1345 - 1356). Ήταν θυγατέρα του Γουλιέλμου Α΄ κόμη του Αινώ και της Ιωάννας, κόρης του Καρόλου κόμη του Βαλουά. Έγινε βασίλισσα της Γερμανίας, όταν παντρεύτηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1324 στην Κολωνία σε δεύτερο γάμο της τον κατά 30 χρόνια μεγαλύτερο της Λουδοβίκο Δ΄ της Γερμανίας.
| Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1311[1][2][3] |
| Θάνατος | 23 Ιουνίου 1356[1][2] Λε Κενουά |
| Τόπος ταφής | Βαλανσιέν |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας (από 1324)[4] |
| Τέκνα | Μαργαρίτα της Βαυαρίας, δούκισσα της Σλαβονίας Λουδοβίκος ΣΤ΄ ο Ρωμαίος Αλβέρτος Α΄ της Βαυαρίας Όθων Ε΄ της Βαυαρίας Βεατρίκη της Βαυαρίας Αγνή της Βαυαρίας (μοναχή) Ελισάβετ της Βαυαρίας Γουλιέλμος Α΄, δούκας της Βαυαρίας[5] |
| Γονείς | Γουλιέλμος Α΄ του Αινώ και Ιωάννα του Βαλουά |
| Αδέλφια | Γουλιέλμος Β΄ του Αινώ Ιωάννα του Αινώ Φιλίππη του Αινώ |
| Οικογένεια | Οίκος του Αβέν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Διάδοχος της κομητείας του Αινώ Επεξεργασία
Διαδέχθηκε τον αδελφό της Γουλιέλμο Β΄ κόμη του Αινώ, ο οποίος σκοτώθηκε σε μάχη στο Φρίσλαντ (1345), στην συνέχεια ο Λουδοβίκος Δ΄ ο Βαυαρός διεκδίκησε το Αινώ, την Ολλανδία, την Ζηλανδία και την Φρίσλαντ για λογαριασμό της συζύγου του. [6]. Οι αδελφές της Μαργαρίτας ιδιαίτερα η Φιλίππη του Αινώ που είχε παντρευτεί τον Εδουάρδο Γ΄ της Αγγλίας αμφισβήτησαν την διαδοχή. [7] Η συνεχώς αυξανόμενη εχθρότητα ιδιαίτερα από τον Οίκο του Λουξεμβούργου οδήγησαν τον σύζυγο της Λουδοβίκο σε σκληρή αντίδραση, η Μαργαρίτα επέστρεψε στην Ολλανδία για να προστατέψει τα εδάφη της (1346) αλλά δεν κατάφερε να εμποδίσει την στέψη του Καρόλου Δ΄ του Λουξεμβούργου αντιβασιλιά στο Έξ λα Σαπέλ. Ο σύζυγος της Λουδοβίκος Δ΄ πέθανε στις 11 Οκτωβρίου 1347 και τον διαδέχθηκαν οι 6 γιοι του, 2 χρόνια αργότερα οι γιοι του αποφάσισαν να μοιράσουν τις κτήσεις του (1349) από τους γιους από τον πρώτο του γάμο ο Λουδοβίκος Ε΄, δούκας της Βαυαρίας κράτησε το Βρανδεμβούργο και το Τιρόλο και ο Στέφανος Β΄ κράτησε την Κάτω Βαυαρία, από τους υπόλοιπους οι οποίοι ήταν γιοι της Μαργαρίτας ο Όθων Ε΄ δέχθηκε την Άνω Βαυαρία, ο Γουλιέλμος Ε΄ την Ολλανδία και ο Αλβέρτος το Αινώ. Ο Λουδοβίκος ΣΤ΄ παραιτήθηκε στην Ολλανδία και το Αινώ για λογαριασμό των αδελφών του Γουλιέλμου και Αλβέρτου (1349) προκειμένου να κληρονομήσει το Πολωνικό στέμμα μετά από τον γάμο του με την Κουνιγκάνδη της Πολωνίας, ο Στέφανος με την σειρά του παραιτήθηκε στην Ολλανδία και το Αινώ υπέρ του Γουλιέλμου (1353).
Ο γιος της Γουλιέλμος Ε΄ κληρονόμος στην Ολλανδία Επεξεργασία
Ο Γουλιέλμος Ε΄ έμεινε ο μοναδικός κληρονόμος της Ολλανδίας[8]. Το 1350 οι Ολλανδοί ευγενείς κάλεσαν την Μαργαρίτα να επιστρέψει στην Ολλανδία και να κυβερνήσει η ίδια αντί του γιου της. Δημιουργήθηκαν σύντομα δύο αντιμαχόμενες ομάδες, που δημιούργηααν εμφύλιο πόλεμο στην Ολλανδία: οι Κόντ, υποστηρικτές του Γουλιέλμου και εκπρόσωποι της αστικής τάξης (23 Μαΐου 1350) και οι Χουκ, υποστηρικτές της Μαργαρίτας και εκπρόσωποι της συντηρητικής βασιλικής τάξης (5 Σεπτεμβρίου 1350). Ο Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας, ο οποίος είχε παντρευτεί την αδελφή της Μαργαρίτας, τη Φιλίππη, ήρθε στην Ολλανδία να υποστηρίξει την κουνιάδα του, αλλά η Μαργαρίτα και οι Άγγλοι σύμμαχοί της ηττήθηκαν (1351). Ο Εδουάρδος Γ΄ ήταν έτοιμος να αλλάξει ομάδα, υποστηρίζοντας αυτή την φορά τον γιο της Γουλιέλμο Ε΄. Η Μαργαρίτα Β΄ βλέποντας ότι δεν είχε άλλη επιλογή και λόγω των προβλημάτων υγείας που είχε, συμφιλιώθηκε με τον γιο της Γουλιέλμο Ε΄ και παραιτήθηκε οριστικά από την Ολλανδία (1354). [9] Η Μαργαρίτα πέθανε 2 χρόνια αργότερα και ο Γουλιέλμος Ε΄ κληρονόμησε την Ολλανδία και το Αινώ.
Οικογένεια Επεξεργασία
Με τον γάμο της το 1324 με τον Λουδοβίκο Δ΄ των Βίττελσμπαχ δούκα της Βαυαρίας και βασιλιά της Γερμανίας παιδιά της ήταν:
- Μαργαρίτα 1325-1374, παντρεύτηκε τον Στέφανο των Καπετιδών-Ανζού δούκα της Σλαβονίας και μετά τον Γκέρλαχ φον Χόενλοε.
- Άννα π.1326-1361, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α΄ των Βίττελσμπαχ δούκα της Κάτω Βαυαρίας.
- Λουδοβίκος ΣΤ΄ ο Ρωμαίος 1328-1365, εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου.
- Ελισάβετ 1329-1402, παντρεύτηκε πρώτα τον Κανγκράντε Β΄ ντελλα Σκάλα κύριο της Βερόνας και μετά τον Ούλριχ κόμη της Βυρτεμβέργης.
- Γουλιέλμος Α΄ 1330-1389, δούκας της Βαυαρίας-Στράουμπινγκ.
- Αγνή 1335-1352, μοναχή, απεβ. 17 ετών.
- Αλβέρτος Α΄ 1336-1404, δούκας της Βαυαρίας.
- Όθων Ε΄ 1340-1379, δούκας της Βαυαρίας.
- Βεατρίκη της Βαυαρίας (1344-1359) 1344-1359, παντρεύτηκε τον Έρικ ΙΒ΄ των Μπγιέλμπο της Σουηδίας.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Biografisch Portaal. 22173318. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Ολλανδικά, Αγγλικά) Online Dictionary of Dutch Women. margarethavanholland. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p200.htm#i1991. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p200.htm#i1991. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Sury, Geoffroy G., Bayern Straubing Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe-XVe s., Brussels, © 2010 (2nd ed.), p. 66. - French: Un parchemin daté du 7/09/1346 à Francfort, dont le sceau est détruit, énonce que Louis IV de Bavière empereur du St.-Empire Romain Germanique s’engage pour lui-même et ses héritiers, et au nom de son épouse, l’impératrice Marguerite, à ne jamais céder, diviser ni engager les comtés de Hainaut, de Hollande, de Zélande et de la seigneurie de Frise, qui appartiennent à la dite Marguerite (Marguerite II (d’Avesnes) comtesse de Hainaut) et à ses héritiers, sauf les droits de ses soeurs, et, après le décès de cette dernière, à leur deuxième fils, Guillaume (futur Guillaume III comte de Hainaut) duc (I) de Bavière, et, celui-ci décédé, à Albert (futur Albert Ier comte de Hainaut), duc (I) de Bavière, leur troisième fils. A parchment dated 7 September 1346 in Frankfurt, of which the seal is destroyed, announces that Louis IV of Bavaria, Emperor of the Holy Germanic Empire bestows for himself and his heirs, in the name of his spouse, the empress Margaret, to never cede, divide or bestow the counties of Hainut, Holland, Zeeland and the palatine of Frisia, which belong to his wife, Margaret II (of Avesnes), Countess of Hainaut and to her heirs, excepting the rights of her sisters and after her death, to William (future William III, Count of Hainaut) Duke (I) of Bavaria, and after his decease to Albert (future Albert I, Count of Hainaut) G. Wymans, Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut , the State Archives, Palais des Expos, Aux Grands Près, Mons tél. 065/400460 order number (slide) 868, Editions A.G.R., Brussels, 1985, p. 190. (Or. sur pch. ; dét. (Francfort, 7/09/1346.)
- ↑ Sury, Geoffroy G., Bayern Straubing Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe-XVe s., Brussels, © 2010 (2nd ed.), p. 66. -<(French: Un chirographe sur parchemin daté du 17/10/1346 à Ypres (Ieper), dont le sceau est détruit, énonce un accord conclu entre l’impératrice Marguerite II comtesse de Hainaut (épouse de Louis IV de Bavière, empereur germanique) etc., et sa soeur Philippine (Philippa de Hainaut), reine d’Angleterre (épouse du roi Edouard III) touchant la succession de leur défunt frère, Guillaume II comte de Hainaut, etc. Philippa, renonçant à ses prétentions sur le Hainaut, la Hollande, la Zélande et la Frise. A chirograph on parchment dated 17 October 1346 in Ypres, of which the seal is destroyed, announces that an accord reached made between the Empress Margaret II, Countess of Hainaut (wife of Louis IV of Bavaria, the Emperor) etc., and her sister Phillippine (Phillipa of Hainaut), Queen of England (wife of King Edward III) concerning the succession of their late brother, William II Count of Hainaut, etc. Phillipa renouncing her pretentions to Hainaut, Holland, Zeeland and Frisia - G. Wymans, Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut, the State Archives, Palais des Expos, Aux Grands Près, Mons tél. 065/400460)order no (slide) 869, Editions A.G.R., Brussels, 1985, p. 190.
- ↑ (French: Un parchemin daté du 8/09/1346 à Geertruidenberg, d’après une traduction latine de l’allemand, datée du 16/03/1347 (date nouv. st.), énonce que Marguerite II comtesse de Hainaut (épouse de Louis IV de Bavière, empereur germanique) etc., commet son fils Guillaume (le futur Guillaume III comte de Hainaut) au gouvernement des comtés de Hainaut, de Hollande, de Zélande, et de la seigneurie de Frise durant son absence. A parchment dated 8 Sep. 1346 in Geertruidenberg, in a Latin translation from German, dated 16 March 1347 (New Style), announces that Margaret II, Countess of Hainaut (spouse of Louis IV of Bavaria, the Holy Roman Emperor) etc. commits her son William (the future William III, Count of Hainaut) to the government of Hainaut, Holland, Zeeland and Frisia during her absence - G. Wymans, Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut , the State Archives, Palais des Expos, Aux Grands Près, Mons tél. 065/400460), ordre no.(slide)868, Editions A.G.R., Brussels, 1985, p. 190.
- ↑ Geoffroy G. Sury, Bayern Straubing – Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe – XVe s., Brussels, 2010, 2nd ed., p. 67. - French: Un parchemin en partie détruit et daté du 7/12/1354 à Mons, à 4 sceaux appendus brisés, énonce que Jean de Hainaut et Wallerand de Luxembourg seigneur de Ligny, agissant en qualité de personnes intermédiaires et arbitres, pour rétablir la paix entre Marguerite et son fils, le duc Guillaume de Bavière (le futur Guillaume III comte de Hainaut), font connaître les termes de l’ordonnance d’arbitrage évoquée dans les actes passés, dont ils restituent la teneur : .. En exécution de ladite ordonnance, la comtesse Marguerite (II) de Hainaut, etc. cède à son fils Guillaume duc de Bavière, les comtés de Hainaut, de Hollande, de Zélande, et la seigneurie de Frise, moyennant le paiement d’une somme de 40.000 florins de Florence et d’une pension viagère de 7.000 florins ; de son côté, ledit duc ..renonce à fair valoir ses droits sur le Hainaut tant que vivra sa mère. A partially destroyed parchment dated 7 December 1354 at Mons, with four broken seals appended, announces that John of Hainaut and Wallerand of Luxemburg, Lord of Ligny, acting as intermediaries and arbitrators, to reestablish the peace between Margaret and her son, the Duke, William of Bavaria (the future William III, Count of Hainaut), make known the terms of the arbitration settlement stated in previous deeds, which they uphold : .. In execution of the said settlement, the Countess Margaret (II) of Hainaut, etc. cedes to her son William, Duke of Bavaria the counties of Hainaut, Holland, Zeeland and the lordship of Frisia, in return taking payment of 40000 Florence Florins and widow's pension of 7000 florins; for his part the said Duke waives his rights over Hainaut so long as his mother is living. - G Wymans, Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut , the State Archives, Palais des Expos, Aux Grands Près, Mons tél. 065/400460) order number(slide) 974, Editions A.G.R., Brussels, 1985, pp. 209-210.
Πηγές Επεξεργασία
- Sury, Geoffroy G., Bayern Straubing Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe-XVe s., Brussels, © 2010 (2nd ed.)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
| Προκάτοχος: Γουλιέλμος Β΄ |
Κόμης του Αινώ 1345–1356 μαζί με τον σύζυγο της Λουδοβίκο της Βαυαρίας |
Διάδοχος: Γουλιέλμος Α΄ της Βαυαρίας |