Μελίβοια Ξάνθης

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 41°19′48″N 24°55′48″E / 41.33000°N 24.93000°E / 41.33000; 24.93000

Η Μελίβοια είναι ημιορεινός οικισμός της Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης,[1] 34 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Ξάνθης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είχε 588 μόνιμους κατοίκους.[2]

Μελίβοια
Μελίβοια is located in Greece
Μελίβοια
Μελίβοια
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Περιφερειακή ΕνότηταΞάνθης
ΔήμοςΜύκης
Δημοτική ΕνότηταΜύκης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκης
ΝομόςΞάνθης
Υψόμετρο388 μ.
Πληθυσμός
Μόνιμος570
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΠερούνοβο
Ταχ. κώδικας673 00
Τηλ. κωδικός25440

Ίδρυση Επεξεργασία

Σύμφωνα με την παράδοση, το σημερινό χωριό χτίστηκε από τη συνένωση επτά μικρών οικισμών που υπήρχαν γύρω περιοχή. Ένας από αυτούς βρισκόταν στη θέση του σημερινού οικισμού. Ένας άλλος βρισκόταν στην περιοχή Cànivo και κάποιος άλλος στην περιοχή Bàbina Pal’äna. Οι άλλοι 4 δεν είναι γνωστό που βρισκόταν. Ο οικισμός πιθανόν να ταυτίζεται με τον οικισμό Elmalû, που το 1559 ανήκε σε βακούφι του σουλτάνου Μουράτ Β΄ του καζά Κομοτηνής.[3]

Ιστορία Επεξεργασία

Η Μελίβοια, παλαιά ονομασία Περούνοβο ή Ελμαλί (Δημοτική Κοινότητα Εχίνου - Δημοτική Ενότητα Μύκης), ανήκει στον δήμο Μύκης[4] της Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης. Έδρα του δήμου είναι η Σμίνθη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Θράκης.[5]

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το Σχέδιο «Καποδίστριας», μέχρι το 2010, η Μελίβοια ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Εχίνου, του πρώην Δήμο Μύκης του Νομού Ξάνθης.[4]

Πληθυσμός Επεξεργασία

Πληθυσμός Μελίβοιας Ξάνθης
1928 1.037
1940 1.175
1951 974[6]
1961 781[7]
1971 837[8]
1981 827[9]
1991 671[10]
2001 651[11]
2011 588
2021 -

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 21. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 301. 
  2. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού 2011», σελ. 10499 (σελ. 25 του pdf) και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2015-11-13 στο Wayback Machine.» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017. Ανακτήθηκε 15/07/2019.
  3. Χατζηδημητρίου, Σεβαστός (2005). Τοπωνυμιολογική θεώρηση των πομακικών πληθυσμών του νομού Ξάνθης (PDF). Θεσσαλονίκη: ΑΠΘ. σελ. 95. 
  4. 4,0 4,1 «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2021. 
  5. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών / Δ. Μύκης». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2021. 
  6. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 152 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  7. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 147 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  8. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 142 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  9. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 155 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  10. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 189 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  11. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 189 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.