Πολιτική καταστολή

δίωξη ενός ατόμου ή μιας ομάδας στην κοινωνία για πολιτικούς λόγους, με σκοπό τον περιορισμό ή την παρεμπόδιση της ικανότητάς τους να συμμε

Πολιτική καταστολή είναι η πράξη μιας κρατικής οντότητας που ελέγχει πολίτες με τη βία για πολιτικούς λόγους, ιδίως με σκοπό τον περιορισμό ή την αποτροπή της ικανότητας των πολιτών να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή μιας κοινωνίας, μειώνοντας έτσι τη θέση τους μεταξύ των συμπολιτών τους.[1][2] Συχνά εκδηλώνεται με πολιτικές όπως παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατάχρηση επιτήρησης, αστυνομική βία, φυλάκιση, ακούσιο διακανονισμό, αφαίρεση των δικαιωμάτων των πολιτών, κάθαρση και βίαιη δράση ή τρόμο, όπως δολοφονία, συνοπτικές εκτελέσεις, βασανιστήρια, αναγκαστική εξαφάνιση και άλλες εξωδικαστικές ποινές πολιτικών ακτιβιστών, αντιφρονούντων ή γενικού πληθυσμού.[3] Η πολιτική καταστολή μπορεί επίσης να ενισχυθεί με μέσα εκτός γραπτής πολιτικής, όπως η ιδιοκτησία δημόσιων και ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης και η αυτολογοκρισία εντός του κοινού.


Όπου η πολιτική καταστολή εγκρίνεται και οργανώνεται από το κράτος, μπορεί να συνιστά κρατική τρομοκρατία, γενοκτονία, πολιτοκτονία ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η συστημική και βίαιη πολιτική καταστολή είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό των δικτατοριών, των ολοκληρωτικών κρατών και παρόμοιων καθεστώτων.[4] Πράξεις πολιτικής καταστολής μπορεί να πραγματοποιηθούν από μυστικές αστυνομικές δυνάμεις, στρατό, παραστρατιωτικές ομάδες ή ομάδες θανάτου. Κατασταλτικές δραστηριότητες έχουν επίσης βρεθεί σε δημοκρατικά πλαίσια.[5][6] Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη και τη δημιουργία καταστάσεων όπου ο θάνατος του στόχου της καταστολής είναι το τελικό αποτέλεσμα.[7] Εάν η πολιτική καταστολή δεν πραγματοποιηθεί με την έγκριση του κράτους, ένα τμήμα της κυβέρνησης μπορεί να εξακολουθεί να είναι υπεύθυνο. Ένα παράδειγμα είναι οι επιχειρήσεις COINTELPRO του FBI στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ 1956 και 1971.[8][9]

Σε ορισμένα κράτη, η «καταστολή» μπορεί να είναι ένας επίσημος όρος που χρησιμοποιείται στη νομοθεσία ή στα ονόματα των κυβερνητικών ιδρυμάτων. Η Σοβιετική Ένωση είχε μια νόμιμη πολιτική καταστολής της πολιτικής αντιπολίτευσης που οριζόταν στον ποινικό της κώδικα και η Κούβα υπό τον Φουλχένσιο Μπατίστα είχε μια μυστική αστυνομική υπηρεσία που ονομάστηκε επίσημα Γραφείο για την καταστολή των κομμουνιστικών δραστηριοτήτων. Σύμφωνα με τον μελετητή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κομμουνισμού, Στίβεν Γ. Γουίτκροφτ, στην περίπτωση της Σοβιετικής Ένωσης οι όροι όπως ο «τρόμος», οι «εκκαθαρίσεις» και η «καταστολή» χρησιμοποιούνται για να αναφέρονται στα ίδια γεγονότα. Πιστεύει ότι οι πιο ουδέτεροι όροι είναι η καταστολή και οι μαζικές δολοφονίες, αν και στα ρωσικά η ευρεία έννοια της καταστολής συνήθως θεωρείται ότι περιλαμβάνει μαζικές δολοφονίες και μερικές φορές θεωρείται ότι είναι συνώνυμη με αυτήν, κάτι που δεν συμβαίνει σε άλλες γλώσσες.

Στην πολιτική σύγκρουση Επεξεργασία

Η πολιτική σύγκρουση αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα κρατικής καταστολής. Αυτό είναι αναμφισβήτητα το πιο ισχυρό εύρημα στην έρευνα των κοινωνικών επιστημών για την πολιτική καταστολή. Οι εμφύλιοι πόλεμοι αποτελούν ισχυρό προγνωστικό παράγοντα κατασταλτικής δραστηριότητας, όπως και άλλες μορφές προκλήσεων από μη κυβερνητικούς παράγοντες.[10] Τα κράτη συμμετέχουν τόσο συχνά σε κατασταλτικές συμπεριφορές σε περιόδους εμφύλιων συγκρούσεων που η σχέση μεταξύ αυτών των δύο φαινομένων έχει ονομαστεί «Νόμος της καταναγκαστικής ανταπόκρισης».[11] Όταν απειλείται η εξουσία ή η νομιμότητά τους, τα καθεστώτα απαντούν με την απροκάλυπτη ή κρυφή καταστολή των αντιφρονούντων για την εξάλειψη της απειλητικής συμπεριφοράς. Η κρατική καταστολή επηρεάζει στη συνέχεια την κινητοποίηση αντιφρονούντων, αν και η κατεύθυνση αυτού του αποτελέσματος είναι ακόμα ένα ανοιχτό ερώτημα. Ορισμένα ισχυρά στοιχεία υποδηλώνουν ότι η καταστολή καταστέλλει την κινητοποίηση αντιφρονούντων μειώνοντας την ικανότητα οργάνωσης των αμφισβητιών, αλλά είναι επίσης εφικτό οι αμφισβητίες να μπορούν να αξιοποιήσουν την κρατική κατασταλτική συμπεριφορά για να προκαλέσουν την κινητοποίηση μεταξύ των υποστηρικτών, διατυπώνοντας την καταστολή ως μαι νέα αιτίαση εναντίον του κράτους.[12]

Βία Επεξεργασία

 
Μέλη του δεξιού Κινήματος Λάπουα επιτίθενται σε έναν πρώην αξιωματικό των Κόκκινων Φρουρών και εκδότη της κομμουνιστικής εφημερίδας στην εξέγερση της Βάασα στις 4 Ιουνίου 1930 στην Βάασα της Φινλανδίας.

Η πολιτική καταστολή συχνά συνοδεύεται από βία, η οποία μπορεί να είναι νόμιμη ή παράνομη, σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο.[13] Η βία μπορεί είτε να εξαλείψει την πολιτική αντιπολίτευση άμεσα σκοτώνοντας μέλη της αντιπολίτευσης, είτε έμμεσα προκαλώντας φόβο.

Μισαλλοδοξία Επεξεργασία

Η πολιτική καταστολή μερικές φορές συνοδεύεται από μισαλλοδοξία. Αυτή η μισαλλοδοξία εκδηλώνεται με διακριτικές πολιτικές, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αστυνομική βία, φυλάκιση, εξόντωση, εξορία, εκβιασμό, τρομοκρατία, εξωδικαστικές δολοφονίες, συνοπτική εκτέλεση, βασανιστήρια, αναγκαστική εξαφάνιση και άλλες ποινές εναντίον πολιτικών ακτιβιστών, αντιφρονούντων και γενικότερα του πληθυσμού.

Κρατική τρομοκρατία Επεξεργασία

Όταν η πολιτική καταστολή εγκρίνεται και οργανώνεται από το κράτος, μπορούν να επιτευχθούν καταστάσεις κρατικής τρομοκρατίας, γενοκτονίας και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Η συστηματική και βίαιη πολιτική καταστολή είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό των δικτατοριών, του ολοκληρωτισμού και παρόμοιων καθεστώτων. Σε αυτά τα καθεστώτα, πράξεις πολιτικής καταστολής μπορούν να πραγματοποιηθούν από την αστυνομία και τη μυστική αστυνομία, το στρατό, τις παραστρατιωτικές ομάδες και τις ομάδες διώξεων. Μερικές φορές τα καθεστώτα θεωρούσαν τη δημοκρατική άσκηση πολιτικής καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας σε άλλα κράτη ως μέρος της πολιτικής τους για την ασφάλεια.[14]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Κρίστιαν Ντάβενπορτ (2007). State Repression and the Domestic Democratic Peace Νέα Υόρκη: Cambridge University Press.
  2. Ντάβενπορτ, Κρίστιαν, Τζόνστον, Χανκ και Μύλερ, Κάρολ (2004). Repression and Mobilization Minneapolis: University of Minnesota Press.
  3. Κίτρι, Νίκολας Ν. 1995. The War Against Authority: From the Crisis of Legitimacy to a New Social Contract. Βαλτιμόρη: Johns Hopkins University Press.
  4. Serge, Victor, 1979, What Everyone Should Know About State Repression, Λονδίνο: New Park Publications.
  5. Ντόνερ, Φρανκ Γ. (1980). The Age of Surveillance: The Aims and Methods of America’s Political Intelligence System. Νέα Υόρκη: Alfred A. Knopf. (ISBN 0-394-40298-7)
  6. Ντόνερ, Φρανκ Γ. (1990). Protectors of Privilege: Red Squads and Police Repression in Urban America. Μπέρκλεϊ: University of California Press. (ISBN 0-520-05951-4)
  7. Χάας, Τζέφρι. The Assassination of Fred Hampton: How the FBI and the Chicago Police Murdered a Black Panther. Σικάγο: Lawrence Hill /Chicago Review, 2010.
  8. COINTELPRO: The FBI's Covert Action Programs Against American Citizens, Final Report of the Senate Committee to Study Governmental Operations with respect to Intelligence Activities.
  9. Κάνινγκχαμ, Ν. 2004. There’s something happening here: The New Left, the Klan, and FBI counterintelligence. Μπέρκλεϊ: Univ. of California.
  10. Hill, Daniel W.; Jones, Zachary M. (2014). «An Empirical Evaluation of Explanations for State Repression». American Political Science Review 108 (3): 661–687. doi:10.1017/s0003055414000306. https://archive.org/details/sim_american-political-science-review_2014-08_108_3/page/661. 
  11. Davenport, Christian (2007). «State Repression and Political Order». Annual Review of Political Science 10: 1–23. doi:10.1146/annurev.polisci.10.101405.143216. 
  12. Ritter, Emily Hencken (2014). «Policy Disputes, Political Survival, and the Onset and Severity of State Repression». Journal of Conflict Resolution 58 (1): 143–168. doi:10.1177/0022002712468724. https://archive.org/details/sim_journal-of-conflict-resolution_2014-02_58_1/page/143. 
  13. «Los Derechos Humanos y la trata de personas» (PDF). www.ohchr.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2017. 
  14. Patricia., Scipioni, Estela (1 Ιανουαρίου 2000). Torturadores, apropiadores y asesinos : el terrorismo de estado en la obra dramática de Eduardo Pavlovsky. Edition Reichenberger. ISBN 9783931887919. 

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

Άρθρα
Βιβλία
  • Γκόλντσταϊν, Ρόμπερτ Τζάστιν, Political Repression in Modern America (University of Illinois Press, 1978, 2001) (ISBN 0-8467-0301-7) .
  • Τζένσεν, Τζόαν Μ. Army Surveillance in America, 1775 - 1980. New Haven. Yale University Press. 1991.(ISBN 0-300-04668-5)ISBN 0-300-04668-5 .
  • Τάλμπερτ Τζούνιορ Ρόι. Αρνητική Νοημοσύνη: Ο στρατός και η αμερικανική αριστερά, 1917 - 1941. Τζάκσον. University of Mississippi Press, 1991.(ISBN 0-87805-495-2)ISBN 0-87805-495-2 .
  • Ίρβιν, Σίνθια Λ. Μαχητικός εθνικισμός μεταξύ κινήματος και κόμματος στην Ιρλανδία και τη Χώρα των Βάσκων. University of Minnesota Press, 1999.
  • Σέιγκελ, Μίκολ. 2018 Εργασία βίας: Η κρατική εξουσία και τα όρια της αστυνομίας. Duke University Press.