Εκκλησία της Ιερής Καρδιάς και του Αγίου Ιακώβου του Καρινιάνο
Η Εκκλησία της Ιερής Καρδιάς και Αγίου Ιακώβου του Καρινιάνο είναι θρησκευτικό κτίριο της περιοχής Γένοβα του Καρινιάνο στην οδό Τζάκοπο Ρουφίνι.
| Εκκλησία της Ιερής Καρδιάς και του Αγίου Ιακώβου του Καρινιάνο | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | εκκλησία |
| Αρχιτεκτονική | νεορομανική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 44°24′1″N 8°56′16″E |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός[1] |
| Θρησκευτική υπαγωγή | ρωμαιοκαθολική αρχιεπισκοπή της Γένοβας |
| Διοικητική υπαγωγή | Γένοβα |
| Χώρα | Ιταλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1892 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η ενοριακή κοινότητά της είναι μέρος της ενορίας Καρινιάνο-Φότσε της Αρχιεπισκοπής της Γένοβας.
Ιστορία Επεξεργασία
Η αρχαία εκκλησία του Αγίου Ιακώβου Επεξεργασία
Η παλαιότερη εκκλησία του Αγίου Ιακώβου, που ιδρύθηκε το 1154 από τον Ανσάλντο Σπινόλα ως ευγενής χορηγία στην εκκλησία της οικογένειας, βρισκόταν εκεί όπου τώρα βρίσκεται το Πότζο ντελα Τζοβίνε Ιτάλια[2][3], στην άκρη των γκρεμών που συνορεύουν με το λόφο του Καρινιάνο στη θάλασσα.
Το 1536 πέρασε υπό τη φροντίδα του Τάγματος του Αγίου Αυγουστίνου, που παρέμεινε εκεί μέχρι την καταστολή του 1798, όταν η εκκλησία επέστρεψε στον κοσμικό κλήρο [4], ενώ το διπλανό μοναστήρι το 1806 έγινε στρατιωτική φυλακή. Προς το τέλος του αιώνα η εκκλησία βρισκόταν σε επισφαλείς συνθήκες και έκλεισε για το κοινό στις 25 Ιουλίου 1890. Το κτίριο, που πωλήθηκε στον δήμο το 1891, κατεδαφίστηκε το 1905. Επομένως, ο κοινοτικός τίτλος μεταφέρθηκε στη νέα εκκλησία, που χτίστηκε όχι πολύ μακριά.[2]
Η Ρωμαϊκή εκκλησία ήταν αρχιτεκτονικά ταπεινή και δεν υπήρχαν ιδιαίτερα πολύτιμα έργα τέχνης. Μέχρι το 1871 στο υπόγειο της εκκλησίας, βρίσκοταν τα σώματα εκείνων που καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν στην κοντινή πλατεία του Λατομείου τοποθετημένα σε ένα κοινό πηγάδι (οι κατάδικοι για κοινά εγκλήματα απαγχονίστηκαν, ενώ πυροβολισμοί επιφυλάχθηκαν για τους καταδικασθέντες για πολιτικούς λόγους). Gι 'αυτό το λόγο η εκκλησία ονομάστηκε ευρέως « η ενορία των απαγχονισμένων ανδρών ». Αυτά τα υπολείμματα, με την κατεδάφιση της εκκλησίας, μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο του Σταλιένο στα τέλη του 1800.
Η σημερινή εκκλησία Επεξεργασία
Η νέα εκκλησία, στην οποία μεταβιβάστηκε ο κοινοτικός τίτλος, χτίστηκε σε νεο - ρωμαϊκό στιλ, απο τον αρχιτέκτονα Λουίτζι Ροβέλι, στην πλατεία που πήρε το όνομά του από τον Νίνο Μπίσιο, σε έναν δεντρόφυτο ανοιχτό χώρο που ανοίγει στη μέση, στο κέντρο των περιοχών της περιφέρειας Καρινιάνο, το οποίο αστικοποιήθηκε στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα .
Περιγραφή Επεξεργασία
Το μεγάλο εσωτερικό χωρίζεται σε τρία κλίτη, χωρισμένα με συζευγμένες στήλες σε γρανίτη. Στα πλαϊνά κλίτη υπάρχουν τέσσερις βωμοί, αφιερωμένοι στην Παναγία, τον Ιωάννη Βαπτιστή, τον Άγιο Αντώνιο και τον Άγιο Ιάκωβο.[2]
Συλλογή εικόνων Επεξεργασία
-
Η εκκλησία τη νύχτα -
Το εσωτερικό της εκκλησίας -
.jpg)
_-_Genoa_2014.JPG)
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Parrocchia del Sacro Cuore e San Giacomo - La Chiesa». www.sacrocuorecarignano.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2023.
- ↑ Touring Club Italiano, Guida d'Italia - Liguria, 2009
- ↑ G.B. Cevasco, in "Descrizione di Genova e del Genovesato", Tipografia Ferrando, Genova, 1846