Τάγμα του Αγίου Αυγουστίνου

Το Τάγμα του Αγίου Αυγουστίνου (λατινικά: Ordo Fratrum Sancti Augustini) είναι ένα θρησκευτικό επαιτικό τάγμα της Καθολικής Εκκλησίας. Ιδρύθηκε το 1244 κατά το ποντιφικάτο του Πάπα Ιννοκέντιου Δ΄ με την συνένωση διάφορων ερημιτικών ομάδων της Τοσκάνης, τα οποία ακολουθούσαν τον Κανόνα του Αγίου Αυγουστίνου, γραμμένο από τον Άγιο Αυγουστίνο της Ιππώνος τον 5ο αιώνα. Επί του παρόντος έχει παρουσία σε 50 χώρες.

Τα μέλη του τάγματος είναι γνωστά ως Αυγουστινιανοί ή Μοναχοί του Όστιν, ενώ ήταν επίσης ιστορικά γνωστοί ως Ερημίτες του Τάγματος του Αγίου Αυγουστίνου.

Το τάγμα έχει συνδεθεί ιδιαίτερα με την διάδοση της λατρείας της Παναγίας υπό το προσωνύμιο «Παναγία της Καλής Συμβουλής» (Mater boni consilii).

Ιστορία

Γύρω στις αρχές του 13ου αιώνα, δημιουργήθηκαν πολλές ερημιτικές κοινότητες, ειδικά στην περιοχή της Σιένα της Ιταλίας. Αυτές οι ομάδες ήταν συχνά ολιγομελείς (όχι περισσότερα από δέκα άτομα) και αποτελούνταν από λαϊκούς. Το θεμελιώδες πνεύμα τους βασιζόταν στην μοναχικότητα και την μετάνοια. Εκείνη την εποχή εντοπίζονται πολλές ερημιτικές κοινότητες σε διάφορα μέρη της Ευρώπης, όπως η Τοσκάνη, το Λάτιο, η Ουμβρία, η Λιγουρία, η Αγγλία, η Ελβετία, η Γερμανία και η Γαλλία. Το 1223 τέσσερις από τις ερημιτικές κοινότητες που βρίσκονταν στην ευρύτερη περιοχή της Σιένα ενώθηκαν σε μια χαλαρή ένωση, η οποία μέσα σε λίγα χρόνια αύξησε σημαντικά τα μέλη της.

Οι μοναχοί που υιοθέτησαν τον Κανόνα του Αγίου Αυγουστίνου δημιούργησαν ένα επαιτικό κίνημα, που αποτέλεσε μία νέας μορφής θρησκευτική ζωή. Προσπάθησαν να φέρουν τα θρησκευτικά ιδεώδη της μοναστικής ζωής στο αστικό περιβάλλον, εξυπηρετώντας τις ανάγκες του λαού μέσα από το αποστολικό τους έργο. Το 1243 οι ερημίτες της Τοσκάνης ζήτησαν από τον Πάπα Ιννοκέντιο Δ΄ να τους ενώσει όλους ως μια κοινότητα. Ο Ιννοκέντιος Δ΄ εξέδωσε ειδική βούλα (την Incumbit Nobis) στις 16 Δεκεμβρίου 1243, που προέτρεπε αυτούς τους ερημίτες να υιοθετήσουν «τον κανόνα και τον τρόπο ζωής του μακαριστού Αυγουστίνου» και να εκλέξουν έναν επικεφαλής τους. Η βούλα διόρισε επίσης τον καρδινάλιο Ρικάρντο Ανιμπάλντι ως επόπτη και νομικό καθοδηγητή τους.

Στις 15 Ιουλίου του 1255, ο Πάπας Αλέξανδρος Δ΄ εξέδωσε την βούλα Cum quaedam salubria για να διατάξει μια σειρά από θρησκευτικές ομάδες να συγκεντρωθούν με σκοπό να συγχωνευθούν σε ένα νέο Τάγμα Ερημιτών του Αγίου Αυγουστίνου. Σε εκείνους που κλήθηκαν περιλαμβάνονταν οι Γουλιελμίτες, αρκετές απροσδιόριστες κοινότητες του Τάγματος του Αγίου Αυγουστίνου, οι Βονίτες και οι Βρικτινιανοί.

Οι αντιπρόσωποι των διάφορων κοινοτήτων συναντήθηκαν στη Ρώμη την 1η Μαρτίου του 1256, καταλήγοντας σε μία ενοποίηση. Ο Λανφράνκο Σεπτάλα από το Μιλάνο εκλέχτηκε στο αξίωμα του καθηγούμενου του νεοσύστατου Τάγματος.