Πάπας Αλέξανδρος Δ΄

Ο Πάπας Αλέξανδρος Δ΄ (Papa Alessandro IV, 1199 - 25 Μαΐου 1261) διετέλεσε Πάπας Ρώμης από το 1254 έως το θάνατό του το 1261.

Πάπας Αλέξανδρος Δ΄
Από	12 Δεκεμβρίου 1254
Έως	25 Μαΐου 1261
Προκάτοχος	Ιννοκέντιος Δ΄
Διάδοχος	Ουρβανός Δ΄

Προσφωνήσεις του Πάπα Αλέξανδρου Δ΄
Προσφώνηση αναφοράς	Αγιότατος
Προφορική προσφώνηση	Αγιότατε
Θρησκευτική προσφώνηση	Άγιος Πατέρας
Μεταθανάτια προσφώνηση	Μακαριστός

Πριν την ανακήρυξη του ως Πάπα

Το κοσμικό του όνομα ήταν Ρινάλντο ντι Τζένε (Rinaldo di Jenne) και κατοικούσε στο Τζεν, κοντά στο Αναγνί. Από την πλευρά της μητέρας του ήταν μέλος της οικογένειας ντε Κόντι ντι Σέγκνι, όπως ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ (1198 - 1216) και ο Πάπας Γρηγόριος Θ΄ (1227 - 1241). Ο θείος του, Πάπας Γρηγόριος Θ΄ τον χειροτόνησε καρδινάλιο διάκονο και προστάτη του τάγματος των Φραγκισκανών το 1227, Camerlengo της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας από το 1227 μέχρι το 1231 και επίσκοπο Όστιας το 1231 (ή το 1232). Έγινε επικεφαλής του Κολεγίου των Καρδιναλίων το 1244 (ή το 1240). Μετά το θάνατο του Πάπα Ιννοκέντιου Δ΄ (1243 - 1254) εκλέχτηκε Πάπας στη Νάπολη στις 12 Δεκεμβρίου του 1254.

Ως Πάπας

Ο Αλέξανδρος Δ΄ διαδέχθηκε τον Ιννοκέντιο Δ΄ στην προστασία του Κονραντίν, του τελευταίου από τον οίκο των Χοενστάουφεν, εγγυόμενος την προστασία του αλλά σε λιγότερο από ένα δεκαπενθήμερο συνωμότησε εναντίον του και εναντιώθηκε στο θείο του Κονραντίν, Μανφρέδο της Σικελίας. Ο Αλέξανδρος απείλησε την παράταξη του Μανφρέδου με αφορισμό και ακοινωνησία, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Δεν μπόρεσε ακόμη να πείσει τους βασιλείς της Αγγλίας και της Νορβηγίας να συμμετάσχουν σε μία σταυροφορία ενάντια στους Χοενστάουφεν. Ακόμη και η Ρώμη έγινε τόσο αφιλόξενη για τον Πάπα, που αποσύρθηκε στο Βιτέρμπο, όπου και πέθανε το 1261. Τάφηκε στον Καθεδρικό του Βιτέρμπο, αλλά ο τάφος του καταστράφηκε το 16ο αιώνα κατά τη διάρκεια ανακαινίσεων.

Η περίοδος της παποσύνης του σηματοδοτήθηκε από προσπάθειες ένωσης της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την εγκαθίδρυση του Inquisition στη Γαλλία, από την επίδειξη εύνοιας στα επαιτικά τάγματα, και από μία προσπάθεια να οργανώσει μία σταυροφορία ενάντια στους Τάταρους μετά τη δεύτερη επιδρομή ενάντια στην Πολωνία το 1259.

Η απαλλαγή του Ερρίκου

Στις 12 Απριλίου του 1261, λίγο πριν το θάνατό του, εξέδωσε παπικό βούλευμα με το οποίο απάλλασσε τον Ερρίκο Γ' της Αγγλίας από τους όρκους που είχε πάρει στις Διατάξεις της Οξφόρδης, κάτι πολύ σημαντικό για το δεύτερο πόλεμο με τους βαρόνους.

Πηγές

• Ο Πάπας Αλέξανδρος Δ στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια του 1913
• Richard, Jean (1999). Οι σταυροφόροι (The Crusades): c. 1071-c. 1291. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62566-1. 
• Harding, Alan. Η Αγγλία το δέκατοτρίτο αιώνα (England in the Thirteenth Century). Cambridge University Press. σελ. σελ.290.