Εκλογές στην Ταϊβάν
Στην Ταϊβάν διεξάγονται προεδρικές εκλογές και βουλευτικές εκλογές. Ο Πρόεδρος (και ο Αντιπρόεδρος) εκλέγεται από το λαό για θητεία 4 ετών και η εθνοσυνέλευση (Legislative Yuan) αναδεικνύεται με την ψήφο των πολιτών κάθε 5 χρόνια. Ο αριθμός των εδρών της εθνοσυνέλευσης είναι 113.
Προεδρικές εκλογές
ΕπεξεργασίαΠροηγούμενες προεδρικές εκλογές
Επεξεργασία1996
ΕπεξεργασίαΟι πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 23 Μαρτίου 1996.[1] Έως τότε - για τις οκτώ προηγούμενες εκλογές-, η εκλογή του προέδρου και αντιπροέδρου γινόταν με ψηφοφορία στην Εθνοσυνέλευση, με βάση το Σύνταγμα του 1947.Ο Λι Τεν-χουί εξελέγη πρόεδρος και ο Λιεν Τσαν αντιπρόεδρος. Ο Λι ήταν υποψήφιος με το κυβερνών κόμμα Κουομιντάν. Εξελέγη με ποσοστό 54% oτων ψήφων. Πριν τις εκλογές έγιναν πυραυλικές δοκιμές από την Κίνα και υπήρξε μια απόπειρα εκφοβισμού του εκλογικού σώματος προκειμένου να μην υποστηρίξουν τον Λι, χωρίς επιτυχία. Η συμμετοχή έφτασε το 76%.[2]
2000
ΕπεξεργασίαΣτις επόμενες προεδρικές εκλογές στις 18 Μαρτίου 2000 η προσέλευση έφτασε το 82,69% και πρόεδρος εξελέγη ο Τσεν Σουί-μπιαν με αντιπρόεδρο την Ανέτ Λου από το Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα. Έτσι, έπειτα από περισσότερα από 50 χρόνια δόθηκε τέλος στη συνεχόμενη διακυβέρνηση του Κουομιντάν.
2004
ΕπεξεργασίαΟ πρόεδρος Τσεν Σουί-μπιαν και η αντιπρόεδρος Ανέτ Λου επανεξελέγησαν στις προεδρικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 20 Μαρτίου 2000.[3] Ο Τσεν επανεξελέγη με ποσοστό 39,3%.
2008
ΕπεξεργασίαΣτις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 22 Μαρτίου 2008 προσήλθαν στις κάλπες περισσότεροι από 17 εκατομμύρια ψηφοφόροι.Ο υποψήφιος του κόμματος Κουομιντάν (KMT) της αντιπολίτευσης Μα Ιν Τζιόου, που τάχθηκε υπέρ μιας προσέγγισης με το Πεκίνο και υπέρ οικονομικών μεταρρυθμίσεων, αναδείχθηκε νικητής των εκλογών. Ο Μα κέρδισε με 58,4% των ψήφων, τον αντίπαλό του Φρανκ Χσίε, υποψήφιο του κυβερνώντος Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP), ο οποίος έμεινε στο 41,5%.Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν της τάξης του 76,33%.
- Αποτελέσματα προεδρικών εκλογών 2008
| Κόμμα | Υποψήφιος | Ψήφοι | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Πρόεδρος | Αντιπρόεδρος | Σύνολο ψήφων | Ποσοστό | ||
 Κουομιντάν (KMT)
|
Μα Ιν Τζιόου | Βίνσεντ Σιου | 7.658.724 | 58,45% | |
| Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα (DPP) | Φρανκ Χσίε | Σου Τσεν Τσαν | 5.445.239 | 41,55% | |
2012
ΕπεξεργασίαΣτις 14 Ιανουαρίου 2012 διεξήχθησαν προεδρικές εκλογές και επανεξελέγη πρόεδρος με ποσοστό 51,60% ο Μα Ιν Τζιόου. Η συμμετοχή ξεπέρασε το 74%.
| Κόμμα | Υποψήφιος | Ψήφοι | Ποσοστό | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Πρόεδρος | Αντιπρόεδρος | |||||
|
Κουομιντάν | Μα Ιν Τζιόου (κάτοχος) | Γου Ντεν Γι | 6.891.139 | 51,60% | |
| Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα | Τσάι Ιν Γουέν | Σου Για Τσιουάν | 6.093.578 | 45,63% | ||
|
Κόμμα Πρώτα ο Λαός | Τζέιμς Σον | Λιν Ρουέι Σιουν | 369.588 | 2,77% | |
| Σύνολο | 13.354.305 | 100% | ||||
2016
ΕπεξεργασίαΗ Τσάι Ινγκ Γουέν από το Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα (DPP) αναδείχθηκε νικήτρια στις προεδρικές εκλογές του 2016. Έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της χώρας της.[4]
2020
ΕπεξεργασίαΣτις εκλογές τον Ιανουάριο του 2020, πρόεδρος επανεξελέγη η Τσάι Ινγκ Γουέν.
Βουλευτικές εκλογές
ΕπεξεργασίαΠρόσφατες βουλευτικές εκλογές (2024)
Επεξεργασία1969
ΕπεξεργασίαΝομοθετικές εκλογές έγιναν για πρώτη φορά στις 20 Δεκεμβρίου 1969. Διεξήχθησαν εκλογές τόσο για Εθνοσυνέλευση όσο και για Νομοθετική Γιουάν.[5] Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν 54,7% και 55% αντίστοιχα. Τα 15 νέα μέλη του νομοθετικού σώματος ανήκαν όλα στο Κουομιντάνγκ.
1972-1989
ΕπεξεργασίαΜετά τις εκλογές του 1969, διενεργήθηκαν διπλές εκλογές (για Εθνοσυνέλευση και Νομοθετική Γιουάν) στις 23 Δεκεμβρίου 1972, στις 20 Δεκεμβρίου 1975, στις 6 Δεκεμβρίου 1980, στις 3 Δεκεμβρίου 1983, στις 6 Δεκεμβρίου 1986 και στις 3 Δεκεμβρίου 1989. Το νεοσύστατο Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα αμφισβήτησε την έως τότε κυριαρχία του Κουομιντάνγκ, καθώς έλαβε 21 έδρες στην παρθενική του συμμετοχή σε βουλευτικές εκλογές, το 1989.[5]
1992
ΕπεξεργασίαΟι πρώτες άμεσες νομοθετικές (βουλευτικές) εκλογές διεξήχθησαν στις 19 Δεκεμβρίου 1992 και το αποτέλεσμα ήταν η νίκη του κυβερνώντος Κουομιντάνγκ με 95 έδρες από τις συνολικά 161 στη Νομοθετική Γιουάν.[5]
1995-1998
ΕπεξεργασίαΤο Κουομιντάνγκ ήταν σταθερά πρώτο και στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, στις 2 Δεκεμβρίου 1995 (κερδίζοντας 85 από 164 έδρες) και στις 5 Δεκεμβρίου 1998 (με 123 έδρες από τις συνολικά 225).[5]
2001
ΕπεξεργασίαΣτις εκλογές που έγιναν την 1η Δεκεμβρίου 2001, για πρώτη φορά στην ιστορία του το Κουομιντάνγκ έχασε την αυτοδυναμία και πρώτο σε έδρες ήρθε το Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα, με συνολικά 87 έδρες από 225 στο σύνολο.[5]
2004
ΕπεξεργασίαΤο Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα διατήρησε την κυριαρχία του και στις εκλογές που έγιναν στις 11 Δεκεμβρίου 2004. Από τις συνολικά 225 έδρες, το DPP κέρδισε τις 89, δέκα περισσότερες από το Κουομιντάνγκ.[5]
2008
ΕπεξεργασίαΣτις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 12 Ιανουαρίου του 2008, το κόμμα Κουομιντάνγκ, κατήγαγε συντριπτική νίκη, εξασφαλίζοντας 81 επί συνόλου 113 εδρών στο Κοινοβούλιο έναντι μόλις 27 για το κυβερνών κόμμα Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα (DPP) του πρώην προέδρου Τσεν Σουί-μπιεν.[6] Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν 58,5%.
2012[7]
Επεξεργασία
Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν ταυτόχρονα με τις προεδρικές, ο συνασπισμός μπλε (ΚΜΤ) κέρδισε 64 έδρες έναντι 40 για τον συνασπισμό των πρασίνων.
| Κόμματα (συνασπισμοί) | περιφέρεια + Αυτόχθονες | Μπλοκ κομμάτων | Ψήφοι | % | Σύνολο εδρών | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Έδρες | ± | Έδρες | ± | Πριν | Μετά | ± | |||||||
| KMT | 48 |  13
|
16 | 4
|
5.863.379 | 44,55 | 81 | 64 | 17
| ||||
| Κόμμα Πρώτα ο Λαός | 1 |  0
|
2 |  2
|
722.089 | 5,49 | 1 | 3 | 2
| ||||
| Ένωση Αλληλεγγύης Ανεξάρτητων | 2 | 1
|
0 | 0
|
148.105 | 3 | 2 | 1
| |||||
| Νέο Κόμμα Ταϊβάν | 0 | 0
|
0 | 0
|
195.960 | 1,49 | 0 | 0 | 0
| ||||
| Ολογάλαζος συνασπισμός | 51 | 14
|
18 | 2
|
7.503.517 | 51,48 | 85 | 69 | 16
| ||||
| Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα | 27 | 14
|
13 | 1
|
4.556.526 | 34,62 | 27 | 40 | 13
| ||||
| Ένωση Αλληλεγγύης της Ταϊβάν | 0 | 0
|
3 | 3
|
1.178.896 | 8,96 | 0 | 3 | 3
| ||||
| Ολοπράσινος Συνασπισμός | 27 | 14
|
16 | 2
|
5.735.422 | 43,56 | 27 | 43 | 16
| ||||
| Ανεξάρτητοι | 1 | 0
|
0 | 0
|
2.528 | 1 | 1 | 0
| |||||
| Σύνολο | 79 | 0
|
34 | 0
|
13.241.467 | 100% | 113 | 113 | 0
| ||||
| Πηγή: Κεντρική Εκλογική Επιτροπή | |||||||||||||
2016
ΕπεξεργασίαΟι βουλευτικές εκλογές του 2016 διεξήχθησαν ταυτόχρονα με τις προεδρικές.
2020
ΕπεξεργασίαΔημοψηφίσματα
ΕπεξεργασίαΤο 2003 ο πρόεδρος Τσεν υπέγραψε το νόμο περί δημοψηφισμάτων. Οι πολλές και αυστηρές όμως προϋποθέσεις που απαιτούνται από το νόμο για την ψήφιση δημοψηφισμάτων, κατέστησαν πρακτικά αδύνατη την έγκρισή τους.
2004
ΕπεξεργασίαΈνα δημοψήφισμα με δύο ερωτήματα έλαβε χώρα στην Δημοκρατία της Κίνας, ταυτόχρονα με τις προεδρικές εκλογές, στις 20 Μαρτίου του 2004. Τα ερωτήματα ήταν σχετικά με την αυξανόμενη εγκατάσταση πυραύλων στην Κίνα και τη στρατιωτική άμυνα της Δημοκρατίας της Κίνας, αλλά και με το αν η Δημοκρατία της Κίνας θα έπρεπε να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας με στόχο την ειρήνη και τη σταθερότητα στις διμερείς τους σχέσεις. Αν και η συντριπτική πλειοψηφία απάντησε "ναι" στα δύο ερωτήματα, το ποσοστό συμμετοχής (45,10%) δεν ήταν αρκετό για να εγκριθεί το δημοψήφισμα.
2008
ΕπεξεργασίαΣτις 12 Ιανουαρίου 2008 και ταυτόχρονα με τις βουλευτικές εκλογές, ένα διπλό δημοψήφισμα προτάθηκε επίσης. Το ένα αναφερόταν στο δικαστικό σύστημα αλλά και στο χειρισμό των περιουσιών που απέκτησε κατά αμφίβολο τρόπο το κόμμα του Κουομιντάν, ενώ το δεύτερο ήταν ένα αντι-δημοψήφισμα, που ζήτησε το Κουομιντάν και αφορούσε τη διαφθορά στην πολιτική. Και τα δύο δημοψηφίσματα δεν επισημοποιήθηκαν λόγω χαμηλής συμμετοχής των ψηφοφόρων (κάτω του 50%), παρά το γεγονός ότι όσοι και όσες ψήφισαν, ενέκριναν και τις δύο προτάσεις.[8]
Την ίδια τύχη είχαν και άλλα δύο δημοψηφίσματα (ένα προτεινόμενο από το κάθε μεγάλο κόμμα) που έλαβαν χώρα τη μέρα των προεδρικών εκλογών της 22ας Μαρτίου 2008. Και στα δύο οι ψηφοφόροι κλήθηκαν να εγκρίνουν την είσοδο της Δημοκρατίας της Κίνας στον ΟΗΕ, αλλά με διαφορετικές προτάσεις για το όνομα της χώρας.
2018
Επεξεργασία2021
Επεξεργασία2022
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Central Election Commission:::Presidential Elections:::». Central Election Commission (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Ντίτερ Νόλεν, Φλόριαν Γκροτς & Κρίστοφ Χάρτμαν (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p558 (ISBN 0-19-924959-8)
- ↑ Chuang, Jimmy (31 Μαρτίου 2004). «Chen and Lu pave way for recount». Taipei Times. http://www.taipeitimes.com/News/front/archives/2004/03/31/2003108511. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ 高, 梦鸽. «台湾"大选"开票结果显示蔡英文当选台湾领导人». 人民网-人民日报. 高梦鸽_NN4432. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-08-30. https://web.archive.org/web/20180830174215/http://news.163.com/16/0116/19/BDFLS5UV0001124J.html. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Ντίτερ Νόλεν, Florian Grotz & Christof Hartmann (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p535 (ISBN 0-19-924959-8)
- ↑ Εκλογική Επιτροπή Ταϊβάν, αποτελέσματα βουλευτικών εκλογών του 2008 (pdf)
- ↑ CEC finalizes two-in-one poll preparations Αρχειοθετήθηκε 2014-05-29 στο Wayback Machine. Taiwan Today. 13 Ιανουαρίου 2012
- ↑ 台選舉公投爭議落幕將采一階段投票 BBC News, 30 Δεκεμβρίου 2007 (Κινέζικα)