Εκλογές στη Σερβία
Εκλογές στη Σερβία διεξάγονται για Πρόεδρο και για Βουλή. Η χώρα είναι Ημιπροεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Η Εθνοσυνέλευση της Σερβίας (Narodna skupština Republike Srbije) αποτελείται από 250 μέλη, τα οποία εκλέγονται για τετραετή θητεία. Η Σερβία έχει πολυκομματικό σύστημα και επιτρέπεται η λειτουργία πολυάριθμων πολιτικών κομμάτων, εκ των οποίων κανένα κόμμα δεν έχει δυνατότητα να κυβερνήσει από μόνο του αλλά σχηματίζονται κυβερνήσεις συνασπισμού.
Πρόσφατες εκλογές Επεξεργασία
Προεδρικές εκλογές (2022) Επεξεργασία
Πρόεδρος επανεξελέγη το 2022 ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς.
Βουλευτικές εκλογές (2023) Επεξεργασία
Οι πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν τον Δεκέμβριο του 2023.
Προεδρικές εκλογές Επεξεργασία
2012 Επεξεργασία
Οι προεδρικές εκλογές του 2012 έγιναν σε 2 γύρους, καθώς στον πρώτο γύρο δεν υπήρχε κανένας υποψήφιος που να έχει συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσοστό ώστε να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο. Τελικός νικητής (με ποσοστό 51,1%) αναδείχθηκε ο Τόμισλαβ Νίκολιτς, ο οποίος επικράτησε του Μπόρις Τάντιτς (48,8%).[1]
2008 Επεξεργασία
Οι προεδρικές εκλογές του 2008 διεξήχθησαν στις 20 Ιανουαρίου. Στον πρώτο γύρο, που διεξήχθη τότε, νικητής αναδείχθηκε ο υπερεθνικιστής Τόμισλαβ Νίκολιτς, με 39,9% των ψήφων έναντι 35,3% για τον Πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς. Νικητής όμως του δεύτερου γύρου που διεξήχθη στις 3 Φεβρουαρίου ήταν ο Μπόρις Τάντιτς.
| Υποψήφιοι | Κόμματα | Ψήφοι στον α΄ γύρο | % | Ψήφοι στον β΄ γύρο | % |
|---|---|---|---|---|---|
| Μπόρις Τάντιτς (Борис Тадић) | Δημοκρατικό Κόμμα (Демократска странка) | 1.457.030 | 35,39 | 2.292.650 | 51,61 |
| Τόμισλαβ Νίκολιτς (Томислав Николић) | Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα (Српска радикална странка) | 1.646.172 | 39,99 | 2.178.014 | 47,69 |
| Βέλιμιρ Ίλιτς (Велимир Илић) | Νέα Σερβία (Нова Србија) | 305.828 | 7,43 | ||
| Μιλούτιν Μερκίγιντς (Милутин Мркоњић) | Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (Социјалистичка партија Србије) | 245.889 | 5,97 | ||
| Τσέντομιρ Γιοβάνοβιτς (Чедомир Јовановић) | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (Либерално демократска партија) | 219.689 | 5,34 | ||
| Ίστβαν Πάστορ (Иштван Пастор) | Ουγγρικός Συνασπισμός (Мађарска коалиција) | 93.039 | 2,26 | ||
| Μιλάνκα Κάριτς (Миланка Карић)-Μπογκολιούμπ Κάριτς |align=left|Σερβικό Κίνημα ΔΥΝΑΜΗ– (Покрет СНАГА СРБИЈЕ-Богољуб Карић) | 40.332 | 0,98 | |||
| Μαριάν Ριτσίτσεβιτς (Маријан Ристичевић) | Συνασπισμός Αγροτικό Κόμμα του Λαού–Ενωμένο Αγροτικό Κόμμα (Коалиција Народна сељачка странка-Уједињена сељачка странка) | 18.500 | 0,45 | ||
| Γιούγκοσλαβ Ντομπριτσάνιν (Југослав Добричанин) | Κόμμα Εκσυγχρονιστών (Реформистичка странка) | 11.894 | 0,29 | ||
| άκυρα | 78.462 | 1,9 | |||
| Σύνολο (συμμετοχή 61,37%, +13,62%, %) | 4.116.844 | 100,0 | 100,0 | ||
| Εγγεγραμμένοι | 6.708.697 | 6.708.697 | |||
2017 Επεξεργασία
Βουλευτικές εκλογές Επεξεργασία
2007 Επεξεργασία
Οι βουλευτικές εκλογές του 2007 διεξήχθησαν στις 21 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το εθνικιστικό Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα (SRS) έλαβε ποσοστό 28,7% (81 έδρες από τις 250 που αποτελείται η σερβική βουλή), το Δημοκρατικό Κόμμα (DS) του Τάντιτς 22.9% (62 έδρες), ο κεντροδεξιός συνασπισμός Δημοκρατικό Κόμμα Σερβίας-Νέα Σερβία (DSS-NS) του Βόισλαβ Κοστούνιτσα 16,7% (47 έδρες), το κόμμα G-17 του πρώην υπουργού Οικονομικών Μλάτζαν Ντίνκιτς 6,8% (19 έδρες), το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (LDP) του Τσέντομιρ Γιοβάνοβιτς 5,3% (15 έδρες), το Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας (SPS) με 5,9% (16 έδρες), τα κόμματα που εκπροσωπούν τις μειονότητες κατέκτησαν συνολικά 10 έδρες.[2][3]
2008 Επεξεργασία
Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 11 Μαΐου του 2008, σχεδόν έναν χρόνο μετά τις προηγούμενες εκλογές του 2007. Οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι ήταν 6.749.886 σε 8.682 εκλογικά τμήματα, ενώ σε 157 ειδικά τμήματα ψήφισαν και οι πρόσφυγες από το Κοσσυφοπέδιο. Ο φιλο-ευρωπαϊκός συνασπισμός έλαβε 38,4% των ψήφων, έναντι 29,4% του εθνικιστικού Ριζοσπαστικού Κόμματος. Το Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας του Βόισλαβ Κοστούνιτσα συγκέντρωσε 11,6%, οι Σοσιαλιστές 7,6% και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες 5,2%. Έπειτα από αυτό, ο συνασπισμός του Τάντιτς εξασφάλισε 102 έδρες, επί συνόλου 250, οι Ριζοσπάστες 78 και το κόμμα του Κοστούνιτσα 30. Για να σχηματιστεί κυβέρνηση χρειάζονταν και οι 20 έδρες από τους Σοσιαλιστές.[4] Τελικά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα συμφώνησε για σχηματισμό κυβέρνησης[5] με το Δημοκρατικό Κόμμα και τα προσκείμενα σε αυτό κόμματα. Στις 27 Ιουνίου του 2008 έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο Μίρκο Τσβέτκοβιτς. Λίγο αργότερα, στις 4 Ιουλίου υπογράφηκε η συμφωνία για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ του Δημοκρατικού Κόμματος (DS) και του συνδυασμού του οποίου ηγείται το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (SPS-PUPS-JS). Η νέα κυβέρνηση συνασπισμού έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από το Κοινοβούλιο στις 7 Ιουλίου του 2008 με 127 ψήφους υπέρ και 27 ψήφους κατά. Οι υπόλοιποι 250 βουλευτές απέσχον[6]. Η κυβέρνηση Τσβέτκοβιτς αντιμετώπισε πρόταση μομφής, στις 19 Δεκεμβρίου του 2008. Η ψηφοφορία δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας αποχής των βουλευτών που κατέθεσαν προς ψήφιση τη σχετική πρόταση.[7]
Αποτελέσματα Επεξεργασία
| Κόμματα | Ψήφοι | % | Έδρες | ± |
|---|---|---|---|---|
| Για μία Ευρωπαϊκή Σερβία – Μπόρις Τάντιτς (За европску Србију – Борис Тадић) | 1.587.630 | 38,7 | 102 | +16 |
| Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα – Δρ Βόισλαβ Σέσελι (Српска радикална странка – Др Војислав Шешељ) | 1.194.029 | 29,1 | 78 | –3 |
| Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας – Νέα Σερβία – Βόισλαβ Κοστούνιτσα (Демократска странка Србије – Нова Србија – Војислав Коштуница) | 463.996 | 11,3 | 30 | –13 |
| Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (SPS) – Κόμμα Ενωμένων Συνταξιούχων της Σερβίας (PUPS) – Ενωμένη Σερβία (US) (Социјалистичка партија Србије (СПС) – Партија уједињених пензионера Србије (ПУПС) – Јединствена Србија (ЈС)) | 321.908 | 7,9 | 20 | +4 |
| Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα – Τσεντομίρ Γιοβάνοβιτς (Либерално демократска партија – Чедомир Јовановић) | 213.657 | 5,2 | 13 | +2 |
| Ουγγρικός Συνασπισμός – Ιστβάν Πάστορ (Мађарска коалиција – Иштван Пастор) | 71.822 | 1,8 | 4 | +1 |
| Λίστα Βοσνίων για το Σαντζάκ στην Ευρώπη – Δρ Σουλεϊμάν Ουγκλιάνιν (Бошњачка листа за европски Санџак – др Сулејман Угљанин | 34.481 | 0,8 | 2 | ±0 |
| Σερβικό Κίνημα Δύναμης – Μπόγκολιουμπ Κάριτς (Покрет снага Србије – Богољуб Карић) | 23.485 | 0,6 | — | — |
| Αλβανικός Συνασπισμός από την Κοιλάδα του Πρέσεβο (Коалиција Албанаца Прешевске долине) | 18.553 | 0,5 | 1 | ±0 |
| Αν Ήταν στο Χωριό – Λαϊκό Αγροτικό Κόμμα– Μαριγιάν Ριστίσεβιτς (Да се село пита – Народна сељачка странка – Маријан Ристичевић) | 12.837 | 0,3 | — | — |
| Κόμμα Μεταρρυθμιστών – Δρ Αλεξάνταρ Βίσνιτς (Реформистичка странка – др Александар Вишњић) | 11.932 | 0,3 | — | — |
| Κίνημα Η Δική μου Σερβία – Μπράνισλαβ Λέσιτς (Покрет Моја Србија – Бранислав Лечић) | 8.816 | 0,2 | — | — |
| Κόμμα των Ρομά – Σρνταν Σάιν (Ромска партија – Срђан Шајн) | 8.470 | 0,1 | — | –1 |
| Ηνωμένοι Βλάχοι της Σερβίας – Δρ Πρέντραγκ Μπαλάσεβιτς (Уједињени Власи Србије – др Предраг Балашевић) | 6.247 | 0,2 | — | — |
| Ρομά για τους Ρομά – Μίλος Πάουνκοβιτς (Роми за Рома – Милош Паунковић) | 5.651 | 0,1 | — | — |
| Πρωτοβουλία των Πολιτών της Γκόρα – GIG (Грађанска иницијатива Горанаца – ГИГ) | 5.127 | 0,1 | — | — |
| Ένωση των Ρομά για τη Σερβία– Δρ Ράικο Τζούριτς (Унија Рома Србије – др Рајко Ђурић) | 4.767 | 0,1 | — | –1 |
| Κόμμα της Βοϊβοντίνας– Ιγκόρ Κουργιάτσκι (Војвођанска партија – мр Игор Курјачки) | 4.230 | 0,1 | — | — |
| Κίνημα του Λαού για τη Σερβία – Μίλαν Παρόσκι (Народни покрет за Србију – Милан Парошки) | 3.381 | 0,1 | — | — |
| Πατριωτικό Κόμμα της Διασποράς – Ζόραμ Μιλίνκοβιτς (Патриотска странка дијаспоре – Зоран Милинковић) | 2.834 | 0,1 | — | — |
| Μαυροβουνιακό Κόμμα – Νενάντ Στερόβιτς (Црногорска партија – Ненад Стевовић) | 2.501 | 0,1 | — | — |
| Σύνδεσμος της Μπάσκα Μπούνγεβιτσι - Μίρκο Μπάγιτς (Савез бачких Буњеваца – Мирко Бајић) | 1.578 | 0,0 | — | — |
| Άκυρα | 87.534 | 2,1 | ||
| Συνολική συμμετοχή (60,7% ή 4.099.372 επί συνόλου 6.749.688) | 4.099.372 | 100,00 | 250 | — |
2012 Επεξεργασία
Οι βουλευτικές εκλογές του 2012 έγιναν στις 6 Μαΐου 2012 μαζί με τις τοπικές και τις προεδρικές εκλογές.[8][9]
Στις εκλογές ψήφισαν γύρω στα 6,7 εκατ. άτομα.[10] Δεν σημειώθηκαν επεισόδια σε ολόκληρη τη χώρα πριν , στη διάρκεια ή και μετά τις εκλογές.[11] Στο Κόσοβο η συμμετοχή άγγιξε το 32%.[12]
2014 Επεξεργασία
Βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 16 Μαρτίου 2014, με τη συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 53,09%.[13] Το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα και οι σύμμαχοί του κέρδισαν σαρωτική νίκη στις εκλογές, με ποσοστό 48,35% των ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία των 158 εδρών στη συνέλευση.[14]
2016 Επεξεργασία
Εκλογές για βουλή διενεργήθηκαν πρόωρα στις 24 Απριλίου 2016.[15]
2022 Επεξεργασία
Δημοψηφίσματα Επεξεργασία
2006 Επεξεργασία
Στις 28 και 29 Οκτωβρίου 2006 σε δημοψήφισμα εγκρίθηκε ένα σχέδιο Συντάγματος, σε ποσοστό 97,31%.[16] Το εν λόγω Σύνταγμα είναι το πρώτο για τη Σερβία ως ανεξάρτητο κράτος από το Σύνταγμα του Βασιλείου της Σερβίας, του 1903. Περισσότερα από 6,6 εκατομμύρια άτομα ήταν εγγεγραμμένα.
2012 Επεξεργασία
- Για το δημοψήφισμα στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, δείτε Εκλογές στο Κόσοβο.
2022 Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Serbia's new president addresses reporters». B92. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2012.
- ↑ «Serbia nationalists claim victory». BBC. 22 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ in.gr[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Σερβία: ξαφνικός «έρωτας» για τους σοσιαλιστές». Καθημερινή. 16 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2014.
- ↑ in.gr Αρχειοθετήθηκε 2008-10-05 στο Wayback Machine., Σε κυβέρνηση με το φιλοευρωπαϊκό μπλοκ θα συμμετάσχουν οι Σέρβοι Σοσιαλιστές, 23 Ιουνίου 2008
- ↑ in.gr Αρχειοθετήθηκε 2008-07-09 στο Wayback Machine., Έμφαση στο Κόσοβο και την ενταξιακή προοπτική δίνει η νέα σερβική κυβέρνηση, 7 Ιουλίου 2008
- ↑ «Σερβία: Απέτυχε η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Τσβέτκοβιτς». Καθημερινή. 19 Δεκεμβρίου 2008.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «National Assembly of the Republic of Serbia | National Assembly activities». Parlament.gov.rs. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2012.
- ↑ «Report: Elections to be held in spring 2012». Večernje novosti. 2011-06-29. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-14. https://web.archive.org/web/20140414032033/http://www.b92.net/eng/news/politics-article.php?yyyy=2011&mm=06&dd=29&nav_id=75165. Ανακτήθηκε στις 2011-10-18.
- ↑ «Polls close in Serbia's general election - Europe». Al Jazeera English. 4 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2012.
- ↑ Bojana Barlovac. «Voting Finishes Without Incidents in Serbia». Balkan Insight. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2012.
- ↑ Filipovic, Gordana. «Serb Progressive Party Wins Vote, Electoral Commission Says». Bloomberg. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2012.
- ↑ Glasali ste, gledajte, Vreme, 2014-03-16, http://www.vreme.com/cms/view.php?id=1182944, ανακτήθηκε στις 2014-06-28
- ↑ «Serbia Election: Progressive Party 'Wins Poll'». Sky news. 2014-03-16. http://news.sky.com/story/1226976/serbia-election-progressive-party-wins-poll.
- ↑ «Πρόωρες εκλογές σήμερα στη Σερβία». skai.gr. 24 Απριλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2016.
- ↑ «Serbia backs draft constitution». BBC. 2006-10-30. http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6097344.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-10-30.