Ελένη Παλαιολογίνα (κόρη του Δημητρίου Παλαιολόγου)

Η Ελένη Παλαιολογίνα (Απρίλιος 1442 – 1470) ήταν κόρη του Δημητρίου Παλαιολόγου, Δεσπότη του Μυστρά και της δεύτερης συζύγου του, Θεοδώρας Ασάνινας, κόρης του Παύλου Ασάνη. Εισήλθε στο χαρέμι του Σουλτάνου Μωάμεθ Β΄.[1]

Ελένη Παλαιολογίνα
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΑπριλίου 1442
Νεσέμπαρ
Θάνατος1470
Αδριανούπολη
Τόπος ταφήςΑδριανούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜωάμεθ Β΄ ο Πορθητής
ΓονείςΔημήτριος Β΄ Παλαιολόγος και Θεοδώρα Ασανίνα Παλαιολογίνα
ΟικογένειαΔυναστεία των Παλαιολόγων

Βιογραφία

Επεξεργασία

Το Φθινόπωρο του 1458, ο Μωάμεθ Β΄ έστειλε απεσταλμένο στον πατέρα της Ελένης, τον Δεσπότη του Μυστρά Δημήτριο Παλαιολόγο, με διαταγή να του παραδώσει την ηλικίας δεκαέξι ετών Ελένη, η οποία ήταν γνωστή για την ομορφιά της, ώστε να ενταχθεί στο Αυτοκρατορικό Χαρέμι.[2]

Το 1460, ο Μωάμεθ εισέβαλε στο Δεσποτάτο του Μυστρά. Ο Δημήτριος συμφώνησε να αποχωρήσει από την πρωτεύουσά του, Μυστρά, και να την παραδώσει στους Τούρκους στις 30 Μαΐου. Ο Σουλτάνος κατέφθασε με τον κύριο όγκο του στρατού του την επόμενη ημέρα, ενώ ο Δημήτριος κλήθηκε να παρουσιαστεί ενώπιόν του. Ο Μωάμεθ δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολίας στον Δημήτριο πως ο ίδιος ήταν αιχμάλωτός του και πως η ελληνική περίοδος κυριαρχίας στον Μυστρά είχε λάβει τέλος, ενώ απαίτησε εκ νέου η Ελένη, η οποία βρισκόταν, τότε, στην Μονεμβασία με την μητέρα της, να παραδοθεί στον ίδιο.[3]

Σύμφωνα με τον Βυζαντινό ιστορικό Γεώργιο Φραντζή, οδηγήθηκε στο χαρέμι του Σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ στις 30 Μαΐου 1460, ενώ αργότερα απελευθερώθηκε.[4] Ωστόσο, σύμφωνα με τον Οθωμανολόγο Φραντς Μπάμπινγκερ, η Ελένη είναι πιθανό ουδέποτε να εισήλθε στο χαρέμι του Σουλτάνου, καθώς ο Μωάμεθ φοβόταν πως θα μπορούσε να τον δηλητηριάσει.[5]

Ο Δημήτριος απεβίωσε το 1470 σε μοναστήρι στην Αδριανούπολη.[5] Η μητέρα της Ελένης, Θεοδώρα Ασάνινα, επίσης απεβίωσε λίγο καιρό αργότερα. Η ίδια η Ελένη απεβίωσε από βουβωνική πανώλη, λίγο καιρό πριν τον πατέρα της. Ένας άγνωστος ρήτορας, ο οποίος συνέγραψε ένα μοιρολόι προς τιμήν της αδυνατούσε να βρει επαρκή δάκρυα προκειμένου να θρηνήσει τον χαμό της.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. M. Çağatay Uluçay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. ISBN 978-9-754-37840-5. 
  2. Babinger 1992, σελ. 161.
  3. Babinger 1992, σελ. 174.
  4. Cawley, Charles, Medlands Project, Foundation for Medieval Genealogy, http://fmg.ac/Projects/MedLands/TURKS.htm#MuradIIdied1451B, ανακτήθηκε στις Αύγουστος 2012 
  5. 5,0 5,1 Babinger 1992, σελ. 179.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία