Ελισάβετ του Λουξεμβούργου (1922-2011)
Η Ελισάβετ του Λουξεμβούργου (Élisabeth vu Lëtzebuerg, 22 Δεκεμβρίου 1922 - 22 Νοεμβρίου 2011) ήταν κόρη της Μεγάλης Δούκισσας Καρλότας του Λουξεμβούργου.
| Πριγκίπισσα Ελισάβετ | |
|---|---|
| Πριγκίπισσα του Λουξεμβούργου Δούκισσα του Χόχενμπεργκ | |
| Γέννηση | 22 Δεκεμβρίου 1922 Κάστρο Μπεργκ, Κόλμαρ-Μπεργκ, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου |
| Θάνατος | 22 Νοεμβρίου 2011 (88 ετών) Κάστρο Φίσμπαχ, Φίσμπαχ, Λουξεμβούργο |
| Τόπος ταφής | Κάστρο Άρτστετεν, Κάτω Αυστρία, Αυστρία[1] |
| Σύζυγος | Φραγκίσκος, Δούκας του Χόχενμπεργκ (1956-1977) |
| Επίγονοι | Πριγκίπισσα Ανίτα Πριγκίπισσα Σοφία |
Πλήρες όνομα | |
Ελισάβετ Χίλντα Ζίτα Μαρία Άννα Αντωνία Φρειδερίκη Βιλελμίνη Λουίζα Γαλλικά: Elisabeth Hilda Zita Marie Anna Antonia Friederike Wilhelmine Luise | |
| Οίκος | Νασσάου-Βάιλμπουργκ (από την γέννηση) |
| Πατέρας | Πρίγκιπας Φελίξ των Βουρβόνων-Πάρμας |
| Μητέρα | Μεγάλη Δούκισσα Καρλότα του Λουξεμβούργου |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1922 στο Κάστρο Μπεργκ, και ήταν το δεύτερο παιδί και η πρώτη κόρη της Μεγάλης Δούκισσας Καρλότας του Λουξεμβούργου και του Πρίγκιπα Φελίξ των Βουρβόνων-Πάρμας.[2][3]
Αντιμέτωπη με τη γερμανική εισβολή στις 10 Μαΐου 1940 κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου εγκατέλειψε τη χώρα για να βρει καταφύγιο στην Πορτογαλία. Το καταδρομικό Trenton απεσταλμένο από Φραγκλίνο Ρούζβελτ πήρε τον Πρίγκιπα Φελίξ και τα παιδιά του για την Αμερική, ενώ η Μεγάλη Δούκισσα Καρλότα κατευθύνθηκε προς Λονδίνο. Αναγκασμένοι να σέβονται την αμερικανική αμεροληψία, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Μόντρεαλ[4] του Καναδά. Σπούδασε στο Collège Jésus-Marie de Sillery κοντά στην πόλη του Κεμπέκ[5]. Μαζί με τον πατέρα της και τον αδελφό της Ιωάννη, μετακόμισε στο Λονδίνο το 1942. Μετά το τέλος του πολέμου οι οικογένεια επέστρεψε στο Λουξεμβούργο.
Στις 9 Μαΐου 1956 παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο, Δούκα του Χόχενμπεργκ στο Λουξεμβούργο. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά:
- την Άννα Ανίτα Καρλότα Μαξιμιλιάνα Ευφημία Μαρία Έλενα (1958-), παντρεύτηκε τον Ρόμε ντε λα Πόες. Απέκτησαν 4 παιδιά.
- την Σοφία Φελισίτας Ελισάβετ Μπόνα Μαρία Αντωνία (1960-), παντρεύτηκε τον Ζαν-Λουί ντε Ποτεστά. Απέκτησαν 3 παιδιά.
Η Ελισάβετ επέστρεψε στο Λουξεμβούργο μετά το θάνατο του συζύγου της το 1977. Το 1983 κληρονόμησε το Κάστρο Άρτστετεν, το οποίο παραχώρησε εκείνη την χρονιά στην μεγαλύτερη κόρη της Ανίτα. Μετά το θάνατο της μητέρας της Μεγάλης Δούκισσας Καρλότας, το 1985, μετακόμισε στο Γουόζερχαφ, κοντά στο Κάστρο Φίσμπαχ. Μεταξύ 1980 και 1990, συμμετείχε στις επίσημες τελετές του Λουξεμβούργου. Προς το τέλος της ζωής της, κατοικούσε στο Κάστρο Φίσμπαχ μαζί με τον αδελφό της, Μέγα Δούκα Ιωάννη.
Πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2011 στο Κάστρο Φίσμπαχ σε ηλικία 88 ετών, ύστερα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο το 2010. Αποτεφρώθηκε και θάφτηκε δίπλα στον σύζυγό της σε μια κρύπτη στο Κάστρο Άρτστετεν.
Τίτλοι Επεξεργασία
- 22 Δεκεμβρίου 1922 - 9 Μαΐου 1956: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Ελισάβετ του Λουξεμβούργου, Πριγκίπισσα του Νασσάου, Πριγκίπισσα των Βουρβόνων-Πάρμας
- 9 Μαΐου 1956 - 8 Ιανουαρίου 1962: Η Βασιλική Υψηλότητα Η Κληρονομική Πριγκίπισσα του Χόχενμπεργκ
- 8 Ιανουαρίου 1962 - 16 Αυγούστου 1977: Η Βασιλική Υψηλότητα Η Δούκισσα του Χόχενμπεργκ
- 16 Αυγούστου 1977 - 22 Νοεμβρίου 2011: Η Βασιλική Υψηλότητα Η Χήρα Δούκισσα του Χόχενμπεργκ
Τιμητικές διακρίσεις Επεξεργασία
- Αναμνηστικό Μετάλλιο για την Επέτειο Γάμου του Ιωάννη και της Ιωσηφίνας Καρλότας του Λουξεμβούργου (09/04/1953)
- Αναμνηστικό Μετάλλιο για την Επέτειο Γάμου του Ερρίκου και της Μαρίας Τερέζας του Λουξεμβούργου (14/02/1981)
- Αναμνηστικό Μετάλλιο του Ασημένιου Ιωβηλαίου του Μέγα Δούκα Ιωάννη του Λουξεμβούργου (12/11/1989)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Place of burial
- ↑ Enache, Nicolas. La Descendance de Marie-Therese de Habsburg. ICC, Paris, 1996. pp. 55–56, 59, 426, 479–480, 489 (French). (ISBN 2-908003-04-X)
- ↑ Refreshercourse Αρχειοθετήθηκε 27 January 2013 at Archive.is
- ↑ Bernier Arcand, Philippe (2010). «L’exil québécois du gouvernement du Luxembourg» (στα γαλλικά). Histoire Québec 15 (3): 19–26. ISSN 1201-4710. https://www.erudit.org/fr/revues/hq/2010-v15-n3-hq034/66123ac/resume/.
- ↑ Bernier Arcand, Philippe (2022). «Les Bourbon-Parme dans les institutions d’enseignement du Québec» (στα γαλλικά). Histoire Québec 28 (1): 24–28. ISSN 1201-4710. https://www.erudit.org/fr/revues/hq/2022-v28-n1-hq07421/100332ac/.