Ελισάβετ του Ούραχ
Η Ελισάβετ (γερμ. Elizabeth Auguste Marie Florestine Luise gräfin von Württemberg, prinzessin von Urach, 23 Αυγούστου 1894, Κάστρο του Λιχτενστάιν, Βυρτεμβέργη - 13 Οκτωβρίου 1962, Κάστρο Φράουενταλ, Στυρία) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν κόρη του Δούκα του Ούραχ και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα του Λίχτενσταϊν.
| Ελισάβετ του Ούραχ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 23 Αυγούστου 1894[1][2] Κάστρο του Λίχτενσταϊν |
| Θάνατος | 13 Οκτωβρίου 1962[1][2] Στυρία |
| Τόπος ταφής | Vaduz Cathedral |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Σπουδές | Hölderlin-Gymnasium Stuttgart |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κάρολος Άλοϋς του Λίχτενσταϊν (από 1921)[3] |
| Τέκνα | Γουλιέλμος του Λιχτενστάιν[4] Maria Josepha Prinzessin von und zu Liechtenstein[4] Franziska Prinzessin von und zu Liechtenstein[4] Βόλφγκανκ του Λίχτενσταϊν[4] |
| Γονείς | Γουλιέλμος Κάρολος του Ούραχ και Αμαλία στη Βαυαρία |
| Αδέλφια | Κάρολος Γκέρο του Ούραχ Αλβέρτος του Ούραχ |
| Οικογένεια | House of Urach και Οίκος του Λίχτενσταϊν |
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Ελισάβετ Αυγούστα Μαρία Φλορεστίνη Λουίζα ήταν η δεύτερη κόρη του Γουλιέλμου Καρόλου του Ούραχ (1864–1928) και της πρώτης του συζύγου Αμαλίας των Βίττελσμπαχ (1865–1912), κόρης του Καρόλου Θεοδώρου εν Βαυαρία. Μετά το τέλος της μητέρας της τον Μάιο του 1912, κατάφερνε να μεριμνά για το σπίτι τού πατέρα της και να φροντίζει την εκπαίδευση των νεότερων αδελφών της. [5]
Ο Ιωακείμ της Πρωσίας (1890–1920), νεότερος γιος του Γουλιέλμου Β΄ της Γερμανίας, τη φλέρταρε μάταια: η Ελισάβετ και ο πατέρας της τον απέρριψαν, επειδή ήταν Προτεστάντης και επέμεναν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά σύμφωνα με το καθολικό δόγμα.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελισάβετ αλληλογραφούσε με τον πατέρα της, ο οποίος είχε το αξίωμα του υποστράτηγου και ήταν διοικητής του 26ου τμήματος στη Γαλλία, τη Ρωσία και τη Σερβία. Οι επιστολές τους βρίσκονται τώρα στο κύριο κυβερνητικό αρχείο στη Στουτγάρδη.
Αναπαύεται στην ταφική κρύπτη του Καθεδρικού Ναού του Βαντούζ. [6]
Οικογένεια Επεξεργασία
Την άνοιξη του 1921 παντρεύτηκε τον Κάρολο Αλοϋσιο του Λίχτενσταϊν (1878-1955), γιο του Aλφρέδου του Λίχτενσταϊν και της (εξαδέλφης εκείνου) Ερριέττας του Λίχτενσταϊν. Ο Kάρολος Αλοϋσιος ήταν αυτοκρατορικός και βασιλικός ίλαρχος του ιππικού (rittmeister) μέχρι το τέλος της Αυστρο-Ουγγαρικής μοναρχίας[5] και από τις 13 Δεκεμβρίου 1918 έως τις 15 Σεπτεμβρίου 1920 προσωρινά Πρωθυπουργός (Landesverweser) του πριγκιπάτου του Λίχτενσταϊν. [7]
Είχαν τέσσερα παιδιά:
- Γουλιέλμος Αλφρέδος (1922-2006).
- Μαρία Ιωσηφίνα (1923-2005).
- Φραγκίσκη (1930-2006).
- Βόλφγκανγκ (1934-).
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Wolfgang Schmierer: Άρθρο για την Elisabeth, Prinzessin von und zu Liechtenstein [nee Fürstin von Urach]. Σε: Das Haus Württemberg. Ein βιογραφίες Lexikon, συντάκτης: Sönke Lorenz, Dieter Mertens und Volker Press, Kohlhammer Verlag, Στουτγκάρδη 1997,(ISBN 3-17-013605-4), S. 391.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10587.htm#i105865. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p10587.htm#i105865. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 Nicola Wurthmann: Elisabeth Fürstin von Urach Gräfin von Württemberg - Biographie und Bestand.
- ↑ Find a Grave
- ↑ Rupert Quaderer: Liechtenstein und die Bodenreform in der Tschechoslowakei nach dem Ersten Weltkrieg. In: Aleš Skřivan Sr. und Arnold Suppan: Prague Papers on the History of International Relations. Page 281.