Εντουάρ Μπαρατιέ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Εντουάρ Μπαρατιέ (γαλλικά: Édouard Baratier), γεννημένος στις 19 Αυγούστου 1923 στη Μασσαλία και αποβιώσας στις 1 Ιουλίου 1972 στην ίδια πόλη, είναι Γάλλος ιστορικός και αρχειοθέτης, ειδικός επί της Μασσαλίας και της Προβηγκίας.
| Εντουάρ Μπαρατιέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19 Αυγούστου 1923[1][2] Μασσαλία[3][2] |
| Θάνατος | 31 Ιουλίου 1972[1][2] Μασσαλία[3][2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
| Σπουδές | Εκόλ ντε Σαρτ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχειονόμος ιστορικός |
| Εργοδότης | Departmental archives of Savoie Departmental archives of Bouches-du-Rhône Πανεπιστήμιο Αιξ-Μασσαλίας (1896-1971) Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | prix Gobert (1953) prix Gobert (1962) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Φοιτητής της Εθνικής Σχολής Αρχειονομίας (1941–1945), κάτοχος διπλώματος ès lettres (1945), ξεκίνησε την επαγγελματική σταδιοδρομία του εργαζόμενος στα αρχεία της Σαβοΐας, ενώ, το 1947, ορίστηκε ως βοηθός αρχειοθέτης στα νομαρχιακά αρχεία των Μπους-ντυ-Ρον, των οποίων κατέστη υπεύθυνος συντηρητής. Αφιέρωσε στη Μασσαλία και την Προβηγκία το σύνολο των εργασιών του. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, γραμματέας της μασσαλιώτικης επιστημονική εταιρεία, της Εταιρείας στατιστικής, ιστορίας και αρχαιολογίας της Μασσαλίας, καθώς και της ομοσπονδίας ιστορίας της Προβηγκίας, η οποία κυκλοφορεί το περιοδικό Provence historique.
Μετά το 1959, διετέλεσε καθηγητής μεσαιωνικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Αιξ, όπου έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα ιστορίας (1965), τίτλο τον οποίο, επίσης, έλαβε από την Σορβόνη το 1970. Το συγκεκριμένο έτος, διετέλεσε, επίσης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο.
Έλαβε αριθμό διακρίσεως: σταυρό του Λεγεώνας της Τιμής, ροζέτα των Τεχνών και Γραμμάτων. Εξελέγη μέλος της Ακαδημίας της Μασσαλίας το 1969, λαμβάνοντας την 17η έδρα, την οποία, προηγουμένως, κατείχε ο Μπουγιαλά ντ'Αρνώ.
Κυριότερες δημοσιεύσεις Επεξεργασία
- 1951: Συμμετοχή στο Histoire du commerce de Marseille, Τόμος 2, από 1291 έως 1480, Παρίσι, εκδ. Plon, 1951.
- 1961: La démographie provençale du XIIIer au XVIer siècle, avec chiffres de comparaison pour le XVIIIer siècle, École pratique des hautes études, S.E.P.V.N., 1961.
- 1965: Διπλωματική εργασία 3ου κύκλου με θέμα Les droits et revenus de Charles Ier d’Anjou
- 1969: Domaine comtal en Provence au XIIIer siècle – δημοσίευση της διπλωματικής εργασίας του στην Εθνική Σχολή Αρχειονομίας
- 1969: Atlas historique de la Provence σε συνεργασία με τους Ζωρζ Ντυμπί και Ερνέστ Ιλντεσαϊμέρ, Παρίσι, εκδ. Armand Colin, 1969.
- 1969: Histoire de la Provence (εκδοτική επιμέλεια), Τουλούζ, εκδ. Privat, συλλ. "Univers de la France", 1969, (ISBN 2708916491).
- 1970: Documents sur l’histoire de la Provence, Τουλούζ, εκδ. Privat, συλλ. "Univers de la France", 1971.
- 1973: Histoire de Marseille, Τουλούζ, εκδ. Privat, συλλ. "Univers de la France", 1973, (επανεκδ. 1990) (ISBN 2-7089-4754-0). Μεταθανάτιο
Πηγές Επεξεργασία
- (Γαλλικά) Académie de Marseille, Dictionnaire des Marseillais, Edisud, Μασσαλία, 2001 (ISBN 2-7449-0254-3)
- (Γαλλικά) Félix Reynaud, Madeleine Villard, André Villard, Nécrologie : Édouard Baratier (1927-1972), Bibliothèque de l'école des Chartes, 1972, τόμος 130, σ. 659-666
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11890112t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11890112t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.